Στο νεκροταφείο της Νέας Σμύρνης κηδεύτηκε χθες ο Στέλιος Μπραουδάκης, ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές – αθλητές που ανέδειξε το χανιώτικο ποδόσφαιρο. Ο Μπραουδάκης ξεκίνησε σε ηλικία 15 ετών από την Ατλαντίδα με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα της περιόδου 1953-54, ενώ υπήρξε και πολύ σπουδαίος σπρίντερ. Το 1956 εισήχθη στη Γυμναστική Ακαδημία και έτσι στη συνέχεια πήρε μεταγραφή για τον Πανιώνιο, τόσο στο τμήμα στίβου όσο και στο ποδοσφαιρικό του συλλόγου. Υπηρέτησε από διάφορα πόστα την ομάδα της Νέας Σμύρνης μέχρι αρκετά μεγάλη ηλικία, ενώ εργάστηκε πολλά χρόνια στα τμήματα υποδομών του συλλόγου τον οποίο αγαπούσε υπερβολικά. Ηταν βοηθός του Πάνου Μάρκοβιτς όταν ο Πανιώνιος κατέκτησε το πρώτο του Κύπελλο Ελλάδας τον Ιούνιο του 1979 στο Καραϊσκάκη νικώντας 3-1 την ΑΕΚ με το πρώτο του γκολ να το πετυχαίνει μάλιστα ο σημερινός προπονητής του Πλατανιά Νίκος Αναστόπουλος (είχε ισοφαρίσει σε 1-1). Δύο χρόνια μετά ο Μπραουδάκης βρέθηκε στον πάγκο του ΑΟ Χανιά που μόλις είχε επιστρέψει στη Β’ Εθνική και έμεινε εκεί μέχρι και τις αρχές της επόμενης περιόδου -τον διαδέχθηκε ο Θανάσης Λουκανίδης.
Η σχετική ανακοίνωση του Πανιωνίου: «Η Πανιώνια Οικογένεια θρηνεί τον χαμό του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή Στέλιου Μπραουδάκη, ο οποίος απεβίωσε σε ηλικία 78 ετών. Η κηδεία του θα τελεστεί την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου στο νεκροταφείο Νέας Σμύρνης. Ο εκλιπών διετέλεσε ποδοσφαιριστής του Πανιωνίου στις αρχές της δεκαετίας του ’60, αλλά και προπονητής σε δύο συνεχόμενες περιόδους, 1975-76 και 1977-78 και συνολικά 16 αγώνες». Ζητήσαμε από δύο παλιούς ποδοσφαιριστές του ΑΟΧ μία “αποχαιρετιστήρια” δήλωση για τον Μπραουδάκη όπως τον θυμούνται από την εποχή που τον είχαν προπονητή. Σπύρος Κτενιαδάκης «Ο Στέλιος Μπραουδάκης ήταν ένας πολύ καλός και ευγενής άνθρωπος. Είχε πάρα πολλές γνώσεις και ειδικά στα θέματα εκγύμνασης στα πρώτα επαγγελματικά χρόνια που παίζαμε ποδόσφαιρο και τον είχαμε προπονητή ήταν από τους κορυφαίους. Θυμάμαι τις ιστορίες που μας έλεγε από τη θητεία του στον Πανιώνιο όταν είχε βοηθήσει στην ανάδειξη πολύ σπουδαίων ποδοσφαιριστών που έγραψαν τεράστια ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Επίσης θυμόταν έντονα τις μονομαχίες Ατλαντίδας – Ιωνίας την δεκαετία του ’50 και ειδικά ένα αντίπαλο δεξί μπακ των Σπλαντζιανών τον Νίκο Κασαπάκη, τον επονομαζόμενο και “Τουρκί” που επειδή ήταν αρκετά σκληροτράχηλος αμυντικός και ο Μπραουδάκης πολύ γρήγορος ως σπρίντερ όταν τον έβρισκε απέναντι του συνήθως έβγαινε εκτός αγωνιστικού χώρου προς το σκάμμα για να τον αποφύγει και να μην έχει κάποιο τραυματισμό…».
Χρήστος Μπέκας «Ηταν ένας πολύ καλός άνθρωπος, είχε έρθει στα Χανιά από τις Ακαδημίες του Πανιωνίου στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Θυμάμαι χαρακτηριστικά δύο πράγματα από την θητεία του στον πάγκο της ομάδας μας. Το πρώτο ότι είχαμε κάνει φοβερή προετοιμασία και είμαστε από τις πιο γυμνασμένες ομάδες όχι μόνο στη Β’ Εθνική αλλά στα τεστ κούπερ ξεπερνάγαμε και συλλόγους της Α’. Επίσης ήταν ο μοναδικός προπονητής στην καριέρα μου που αποκαλούσε όλους τους ποδοσφαιριστές του “κύριε”. Ακόμα και εμένα που ήμουν σε μικρή ηλικία κύριε Μπέκα με έλεγε. Ισως τελικά ο πολύ πράος και ευγενής χαρακτήρας του να ήταν “μειονέκτημα”. Αν είχε πιο σκληρό χαρακτήρα να είχε επιβιώσει περισσότερο ως προπονητής στις εθνικές κατηγορίες” Να όμως τι έγραφαν τα “Αθλητικά Χρονικά” 55 χρόνια πριν (1-2-1958) για τον Στέλιο Μπραουδάκη: “Ο Στ. Μπραουδάκης έδωσε εφέτος νέο τόνο στην επιθετική πεντάδα του Πανιωνίου. Δευτεροετής της Γυμναστικής Ακαδημίας παίζει ποδόσφαιρο από ηλικίας 15 ετών. Σέντερ – φορ και αργότερα έξω αριστερά της “Ατλαντίδας” Χανίων διεκρίνετο για τη μεγάλη ταχύτητα και το αγωνιστικό ήθος του. Το βασικό προσόν του, η ταχύτης, τον έκαμε να ασχοληθεί με τον αθλητισμό, στίβο και να πραγματοποιήσει ατομικά ρεκόρ 11”2 (100μ) και 23”4 (200μ). Ο Μπραουδάκης ανήκει από πέρυσι στο αθλητικό τμήμα του Πανιωνίου και μετεπήδησε και στην ποδοσφαιρική ομάδα. Πρόκειται να λάβει μέρος στους εφετινούς διασυλλογικούς στίβου ως σπρίντερ, η δε σημαντικότερη επιτυχία τουσ τον κλασσικό αθλητισμό είναι η δεύτερη νίκη που επέτυχε (11”3) στα Βενιζέλεια του 1956 συναγωνιζόμενος τους Πετράκην και Σπυρόπουλον. Ο Στέλιος Μπραουδάκης τρέφει μεγάλην αγάπη για το φουτ-μπωλ και τονίζει με υπερηφάνεια: “Ανέκαθεν ήμουν ποδοσφαιριστής”. Οι αντιλήψεις του για το ποδόσφαιρο και τη διεκδίκηση της νίκης αποδεικνύουν ότι ο μέλλων γυμναστής είναι ένας πραγματικός σπόρτσμαν. Το “καλώς αγωνίζεσθαι” είναι το πιστεύω του. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι από μικρός ήταν οπαδός του Πανιωνίου και δηλώνει κατηγορηματικά πως φορώντας την φανέλλα του ιστορικού συλλόγου είναι βέβαιος ότι θα δημιουργήσει μία καρριέρα όπως αυτός την θέλει και την ονειρεύεται».
