Το βράδυ της ημέρας των εορταστικών εκδηλώσεων της 28ης Οκτωβρίου προσγειώθηκε στο “Ελ. Βενιζέλος” η Άνγκελα Μέρκελ για διήμερη εθιμοτυπική επίσκεψη ως ένδειξη για τη “στενή της συνεργασία με την Ελλάδα”. Η απόφαση επίσκεψης της ελήφθη στη συνάντηση Μέρκελ – Μητσοτάκη στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. στη Σλοβενία για το θέμα της ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Δημοσιογραφικές πληροφορίες φέρουν τον κ. Μητσοτάκη να έκανε την πρόταση. Αν αληθεύει, τότε, ανεπιφύλακτα, ήταν λάθος η επιλογή του χρόνου επίσκεψης, της πλέον “μισητής καγκελαρίου”, κατά την εφημερίδα Μπiλντ. Εάν η καγκελάριος αυτοπροσεκλήθη, μετά την επίσκεψή της στην Άγκυρα την προηγούμενη εβδομάδα, ήταν διπλό λάθος η αποδοχή γι’ αυτή την ημέρα. Διότι η Μέρκελ ήταν ο δημιουργός των τριών μνημονίων, με αποτέλεσμα να χαθεί το 25% του ελληνικού ΑΕΠ. Μεθόδευε με τον Σόιμπλε το “Grexit”, είχε δε την έλλειψη οποιωνδήποτε αναστολών, να ομολογήσει ότι «αδίκησε την Ελλάδα με τα μνημόνια».
Όπως ανακοινώθηκε μετά την ομιλία της στο Ινστιτούτο Γκαίτε συνάντησε την Π.τ.Δ. στο Προεδρικό Μέγαρο και τον πρωθυπουργό στο Μ. Μαξίμου. Οι συζητήσεις περιορίστηκαν στα “Ελληνοτουρκικά”, στα θέματα της Ανατολικής Μεσογείου, για την οικονομία, την πανδημία και το πρόβλημα της επαναπροώθησης των μεταναστών. Για τις πολυσυζητημένες γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις, που είχε αποφασιστεί να μας δοθούν μετά τη συνένωση των δύο Γερμανιών στο πλαίσιο της συμφωνίας «2+4» “άκρα του τάφου σιωπή”! Οι ομαδικές εκτελέσεις στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο, στο Κοντομαρί Χανίων και αλλού… ξεχάστηκαν. Και σε καμία ελληνική κυβέρνηση δεν τόλμησε να υπογράψει ο υπουργός Δικαιοσύνης της την αμετάκλητη απόφαση του Α. Πάγου, προκειμένου να εισπραχθούν οι πολεμικές αποζημιώσεις που έχουν υπολογιστεί με τους τόκους σε εκατοντάδες δισ. ευρώ, με κατασχέσεις γερμανικών περιουσιακών στοιχείων στην Ελλάδα. Ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ, που προεκλογικά είχε υποσχεθεί να τακτοποιήσει το θέμα, έκανε πίσω, χωρίς να ξέρουμε τι είδους συμφωνία έγινε και υπεγράφη το τρίτο μνημόνιο, ίσως για την άρση του “Grexit”, να μείνουμε στην Ευρωζώνη. Ούτε εισακούστηκε η πρόταση του πρώην ευρωβουλευτή Νίκου Μαριά, να εγγραφούν στον προϋπολογισμό οι οφειλές των πολεμικών αποζημιώσεων. Θα είναι μια πρωτοτυπία βέβαια, ανεξάρτητα με το πώς θα αντιδράσουν οι αρμόδιοι οικουμενικοί παράγοντες των Ευρωπαίων.
Η απερχόμενη απ’ την καγκελαρία, μακροβιότερη ηγέτιδα στην εξουσία ευρωπαϊκής χώρας, Άνγκελα Μέρκελ, χειρίστηκε την οικονομική ύφεση του 2008, το προσφυγικό – μεταναστευτικό με την Τουρκία, το “Brexit”, την πανδημία απ’ την Covid-19 και την ενεργειακή κρίση. Τώρα ο νέος αντικαταστάτης της θα δυσκολευτεί να αντεπεξέλθει στις χαίνουσες πληγές, που αφήνει πίσω της.
Όσο για την ίδια, που είναι τόσο αρχομανής, το ιερατείο των Βρυξελλών, σε κάποιο πόστο θα βρει να την τοποθετήσει, ίσως στη θέση του Στόλτενμπεργκ, γιατί όχι και ως γ.γ. του Ο.Η.Ε. Η Άνγκελα Μέρκελ έχοντας βρεθεί επί 16 χρόνια επικεφαλής μιας ισχυρής Γερμανίας με διαδοχικές κρίσεις, τις οποίες αντιμετώπισε με επικοινωνιακή ικανότητα και μαεστρία, έχει φτιάξει μια εικόνα, που δείχνει μεγάλη προνοητικότητα για το μέλλον της.
Όσον αφορά στη χώρα μας, ενώ εκείνη είναι στυλοβάτης του εχθρού μας, ήρθε εδώ για ποιο λόγο;
Να ακυρώσει ή να επιβεβαιώσει τις απειλές της Τουρκίας εις βάρος μας;
