Κύριε διευθυντά,
επειδή η παραπληροφόρηση από τη δημοτική αρχή τον τελευταίο καιρό για το θέμα του στρατοπέδου Μαρκοπούλου είναι απίστευτη, με αποκορύφωμα να αναφέρεται ότι «από την έκταση των 53 στρεμμάτων του στρατοπέδου, τα 45 στρέμματα παραμένουν αδόμητα ως ελεύθεροι χώροι -πράσινο και μόνο τα 8 μπορούν να δομηθούν για κοινωφελείς και κοινόχρηστες χρήσεις», επειδή ως μηχανικοί της πόλης έχουμε ευθύνη για το τι καταλαβαίνει ο ανυποψίαστος πολίτης γι’ αυτό που θα συμβεί, έχουμε να αναφέρουμε τα εξής:
1. Η πρόταση της δημοτικής αρχής και η απόφαση που ψηφίστηκε μόνο από τους δημοτικούς της συμβούλους στις 17/7/18 δεν είναι η διατήρηση 45 στρεμμάτων αδόμητων ως ελεύθερο χώρο-πράσινο και η δόμηση 8, αλλά η δόμηση σε όλη την έκταση των 53 στρεμμάτων. Συγκεκριμένα αντιγράφουμε από την εισήγηση του Δημάρχου που εγκρίθηκε: «Ο χώρος του Στρατοπέδου Μαρκοπούλου πρέπει να ενταχθεί στο σχέδιο πόλης και να χαρακτηρίζεται στα σχέδια του Γ.Π.Σ. ως περιοχή πρώην Στρατοπέδου προς αξιοποίηση… με τον καθορισμό γενικής κατηγορίας χρήσεων “Ελεύθεροι Χώροι – Αστικό Πράσινο… με αναλυτική αναφορά στις λοιπές επί πλέον επιθυμητές ειδικές κατηγορίες χρήσεων (λ.χ. Εκπαίδευση, Αθλητισμός, Στάθμευση, Αναψυχή, Διοίκηση, Πολιτιστικές Εγκαταστάσεις, κ.λπ.)». Και παρακάτω αναφέρει: «Ως συντελεστής δόμησης προτείνεται να ισχύσει ο πολύ χαμηλός δείκτης 0,2… επίσης προτείνουμε ως ποσοστό κάλυψης να ισχύσει ο επίσης χαμηλός δείκτης 15%». Δηλαδή θα έχουμε ένα οικόπεδο 53 στρεμμάτων θα έχει συντελεστή κάλυψης 15% και δόμησης 0,20, που σημαίνει ότι τα 53.000 μ² θα χτίζουν περίπου 8.000 μ² σε κάλυψη (ισόγεια) και 11.000 μ² συνολικά σε όλους τους ορόφους!
Από το Σχήμα 1 φαίνεται ότι στο στρατόπεδο που αντιμετωπίζεται ως ενιαία έκταση, μπορεί να χτιστεί οπουδήποτε το οποιοδήποτε κτήριο με τις χρήσεις που ψηφίστηκαν. Η επιφάνεια όλων των κτηρίων στο ισόγειο (η κάλυψη δηλ.) θα είναι 8.000 μ² και 11.000 μ² η συνολική. Ο υπόλοιπος χώρος είναι ακάλυπτος και, παρότι μπορεί τμήματά του να είναι φυτεμένα, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί χώρο αστικού πρασίνου όπως τον εννοεί η νομοθεσία αλλά ακάλυπτο χώρο γύρω από κτήρια όπως αυτός που έχει ο κάθε πολίτης στο οικόπεδό του! Ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί το πόσος χώρος μπορεί να μείνει για πράσινο και αθλητικές δραστηριότητες αν αφαιρεθούν οι δρόμοι, τα πεζοδρόμια και οι χώροι στάθμευσης που απαιτούνται από τους χρήστες των κτηρίων!
Η πρόταση λοιπόν που ψηφίστηκε δεν θα έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός μεγάλου, μητροπολιτικού χώρου αστικού πρασίνου για την πόλη όπως τον αντιλαμβάνεται και θα μπορεί να τον χρησιμοποιεί ο κάθε πολίτης, ως δηλ. ένα όμορφο πράσινο πάρκο για αναψυχή, περίπατο, πολιτισμό και αθλοπαιδιές. Ακόμα κι αν πιστέψουμε ότι δεν είναι στις προθέσεις του σημερινού Δημάρχου να κάνει Φαραωνικά έργα, με τους όρους δόμησης που θέσπισε με την πρότασή του, δεν απαγορεύεται και δεν αποκλείεται να γίνουν στο μέλλον. Δηλ. όταν θεσπίζεται να μπορεί να γίνουν για παράδειγμα κτήρια διοίκησης με τη σημερινή αιτιολογία ότι χρειάζεται αποθήκη ο κηπουρός του πάρκου, κανείς δεν θα απαγορεύσει σε ένα κουζουλό δήμαρχο μετά από 30 χρόνια να φτιάξει εκεί το Δημαρχείο της πόλης!
Αυτή η πρόταση είναι πολύ χειρότερη από την αρχική πρόταση των μελετητών του ΓΠΣ (Σχήμα 2).
Στην πρόταση αυτή φαίνεται ότι ένα τμήμα προτείνεται για αστικό πράσινο και ένα τμήμα (περίπου 10 στρέμματα) για οικοδομικά τετράγωνα με κάλυψη και δόμηση. Η πρόταση αυτή, (με την οποία επίσης διαφωνούμε γιατί πιστεύουμε ότι πρέπει να παραμείνει πράσινη όλη η έκταση), ήταν τουλάχιστον ειλικρινής και ξεκάθαρη ως προς τις προθέσεις της, «μαζεύοντας» τα κτήρια σε ένα τμήμα και αφήνοντας το υπόλοιπο ελεύθερο. Στο χώρο όμως των 10 στρεμμάτων ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι με συντελεστή δόμησης 0,20 η χτισμένη επιφάνεια θα ήταν 10.000×0,20=2.000 μ² και όχι 11.000 μ² που προτείνεται από τη δημοτική αρχή!
2. Στην αρχή της εισήγησής του ο δήμαρχος είπε: «Οι χρήσεις του στρατοπέδου που καλούμαστε ως Δ.Σ. να αποφασίσουμε, πρέπει να είναι αποκλειστικά κοινόχρηστες και κοινωφελείς» που αναφέρεται για να συσκοτίσει την πραγματική πρόθεση που γράφεται στην κατακλείδα της πρότασης πολύ καθαρά: στις ειδικές κατηγορίες χρήσεων συμπεριλαμβάνονται εκτός από κοινωνική πρόνοια, εκπαίδευση, αθλητικές-πολιτιστικές εγκαταστάσεις, διοίκηση (που είναι όντως κοινωφελείς και κοινόχρηστες) και χώροι: συνάθροισης κοινού, εκθεσιακά κέντρα, εστίαση και αναψυκτήρια, που σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν κοινωφελείς και κοινόχρηστες χρήσεις. Επιτέλους, σε αυτό τον τόπο θα πρέπει να δίνουμε στις λέξεις την πραγματική τους σημασία και όχι άλλα να λέμε και άλλα να εννοούμε!
Η απόφαση λοιπόν που ψηφίστηκε δεν έχει καμία σχέση ούτε με τις προηγούμενες 4 ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, ούτε με τις ανάγκες της πόλης, που επιθυμούν αστικό πράσινο με όλες τις επιτρεπόμενες χρήσεις χωρίς αστερίσκους. Εξ άλλου ακόμα και μέσα από την ηλεκτρονική διαβούλευση που έκανε ο ίδιος ο Δήμος Χανίων για τις επιθυμητές χρήσεις, στην οποία συμμετείχαν περίπου 120 πολίτες οι περισσότεροι ζητούν χώρους πρασίνου, αθλητισμού και πολιτισμού, όπως φαίνεται στο Σχήμα 3. Από πουθενά δεν προκύπτει η ανάγκη για μεγάλα κτήρια εκθέσεων, συνάθροισης κοινού και διοίκησης χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων.
Την ίδια στιγμή που το υπάρχον κτηριακό απόθεμα του Δήμου και του Δημοσίου παραμένει τελείως ανεκμετάλλευτο να ρημάζει (Βίλλες Σβάρτς και Πολογιώργη, παλιό δημαρχείο και Ψυχιατρείο, παλιό ΙΚΑ, Νεώρια και τόσα άλλα) η σημερινή Δημοτική Αρχή με ισχνή πλειοψηφία αποφασίζει να προχωρήσει στην τσιμεντοποίηση του τελευταίου μεγάλου ελεύθερου χώρου μέσα στον αστικό ιστό και να μας στερήσει από τη δυνατότητα να αποκτήσουμε κάποτε ένα μεγάλο πάρκο. Είναι με δυό λόγια της λογικής «να πάρουμε το στρατόπεδο όπως – όπως και τσιμέντο να γίνει».
Τώρα περισσότερο παρά ποτέ πρέπει να ενεργοποιηθούμε και να εμποδίσουμε τη σχεδιαζόμενη καταστροφή του χώρου όπως επιχειρείται από ένα δήμαρχο που προσπαθεί τους τελευταίους μήνες της θητείας του να επιδείξει επί τέλους κάποιο… έργο. Ας κάνει έργο, αλλά όχι εις βάρος μας!
Γιάννης Τσουκάτος
