Τελική προεδροποίηση

Το κωμειδύλλιο της επίσπευσης της προεδρικής εκλογής απ’ τον Δεκέμβριο απέτυχε, αλλά συνεχίστηκε με την προεκλογική εκστρατεία. Αναδείχθηκε κεντροαριστερή κυβέρνηση και ήταν η απαρχή δεινών για τη ΝΔ. Η περίπλοκη διαδρομή της προεδρολογίας προχωρεί και θα ολοκληρωθεί, αφού επιτελέσθηκε ο σκοπός με τον οποίο ήταν συνδεδεμένη η εκλογή του ΠτΔ με την αλλαγή φρουράς επί κυβερνητικού επιπέδου.
Η συνταγματική επιταγή με τις τρεις ψηφοφορίες στην πρώτη φάση, 200 ψήφους την 1η και 2η φορά και 180 την 3η και με τις διαδοχικές ψηφοφορίες της νέας κυβέρνησης 180, 151 και απλή πλειοψηφία, αποτελεί σκοτεινό σημείο του καταστατικού χάρτη της χώρας, που επιδρά αρνητικά σε πολιτειακό και δημοσιονομικό επίπεδο. Πάντως η ατμόσφαιρα είναι ξεκάθαρη για την έκβαση της εκλογής. Παραμένει, όμως, νεφελώδης κάπως η επιλογή του προσώπου που θ’ αντικαταστήσει τον κ. Παπούλια.
Ετσι, όπως ισχύει το Σύνταγμα, οι πολιτικοί μας δεν χρειάστηκε να πονοκεφαλιάζουν και πολύ να επιλέξουν στο ύπατο αξίωμα Ελληνες πολιτικούς στο Προεδρικό Μέγαρο.
Εκτός απ’ τον Καραμανλή, που είχε αυτοπροταθεί, είδαμε τον κ. Σαρτζετάκη, με “ΚΑΠΠΑ κεφαλαίο”, τον κ. Στεφανόπουλο και τον κ. Παπούλια. Καταλάβαμε, ως τόσο, ποια ήταν τα κριτήρια επιλογής αυτών των προσώπων και ότι δεν χρειάζονταν ιδιαίτερα προσόντα για να προταθεί κάποιος σε αυτό το αξίωμα.
Απ’ τον Ιούλιο του 2014, όταν ο κ. Αβραμόπουλος ήταν Υ.ΕΘ.Α., είχε ταχθεί υπέρ των ευρύτερων πολιτικών συναινέσεων. Η φιλοσοφία του αυτή ταυτιζόταν με τη συζητούμενη από τότε εκλογή ΠτΔ, τον οποίο θα χρειαζόταν όχι μόνο η χώρα, αλλά «το πολιτικό σύστημα, το ίδιο το πολίτευμα» και ότι «η εκλογή του πρέπει να είναι αποτέλεσμα πολιτικής συναίνεσης και όχι μιας διαδικασίας που θ’ αφήνει σκιές και συναλλαγές».
Αν και ο κ. Τσίπρας δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του για το όνομα του νέου ΠτΔ, φημολογείται πιθανή υποψηφιότητα του κ. Αβραμόπουλου, επιτρόπου Μετανάστευσης στην Ε.Ε. Σ’ αυτή την εκδοχή θα μπορούσε να συμφωνήσει και ο κ. Σαμαράς, ο οποίος έχει καταλάβει ότι, αν επιμείνει στην υποψηφιότητα του κ. Δήμα, ενδεχομένως να βρεθεί προ απροόπτου μετά από εσωκομματικές αντιπαραθέσεις κατά την ψηφοφορία. Γι’ αυτό οι επιτελείς του κ. Σαμαρά διέδωσαν ότι θα υποστηριχθεί ο κ. Αβραμόπουλος, αν προταθεί απ’ τον κ. Τσίπρα. Παράλληλα θα διευκολύνει ο κ. Δήμας της ΝΔ να βγει απ’ το αδιέξοδο, αρνούμενος ανάμειξη στην προεδρική εκλογή. Δεν τολμά η ΝΔ να προτείνει τον κ. Αβραμόπουλο, διότι θα ήταν προσβολή στο πρόσωπο του κ. Δήμα και επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε να τον “κάψει” προκαλώντας διχαστικές τάσεις στη ΝΔ.
Επικρατεί, πάντως, ανεξακρίβωτη η πληροφορία ότι επιδίωξη του κ. Τσίπρα είναι να δείξει πως εμφορείται από πνεύμα ευρύτερων συναινέσεων, αφενός να προτείνει τον κ. Αβραμόπουλο και αφετέρου να εξασφαλίσει δικής του επιλογής επίτροπο στην Ε.Ε. Εκ τούτου δύσκολα οδηγείται κανείς να διαπιστώσει ποια θέση είναι αξιολογότερη του ΠτΔ ή του επιτρόπου στην Ε.Ε.
Η διαδικασία για την ανάδειξη του νέου ΠτΔ προγραμματίζεται για την 13η Φεβρουαρίου, επειδή προηγούνται η εκλογή προέδρου και αντιπροέδρου της Βουλής, οι προγραμματικές δηλώσεις και η ψήφος εμπιστοσύνης και η πρώτη εμφάνιση του κ. Τσίπρα στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. τη 12η Φεβρουαρίου, οπότε η επομένη τοποθετείται ως ημέρα εκλογής ΠτΔ.
Ο κ. Τσίπρας θα ήταν σοφό να επιλέξει προσωπικότητα δημοφιλή με πολιτικά χαρακτηριστικά, που δεν θα ’χει προκαλέσει παραταξιακά συμφέροντα ακραίων αντιλήψεων. Θα ήταν ασυμβίβαστο με την τακτική του να βρεθεί εκτός κλίματος που έχει καλλιεργήσει και που το έδειξε με τα πρόσωπα που διάλεξε στο Υπουργικό Συμβούλιο να μην επιλέξει πρόσωπο που θα προκαλούσε αίσθηση και θα ενεργοποιούσε ρεύμα υποστήριξής του απ’ την κοινωνία!