Τελείωσαν τα ψέματα…

Η κατάσταση στην ελληνική κοινωνία φαίνεται να στριμώχνεται άσχημα. Η πρωτοφανής οικονομική κρίση ωριμάζει τώρα, την ίδια στιγμή που έχει εξαντλήσει από την κοπιώδη προσπάθεια τις αντοχές της η ελληνική κοινωνία. Αυτό είναι ένα δεδομένο που δεν μπορεί πια κανείς να το εξωραΐσει με πομφόλυγες ούτε μπορεί πλέον η κυβέρνηση να κρυφτεί από τις τεράστιες ευθύνες που φέρει έναντι του ελληνικού λαού.
Για τέσσερα ολόκληρα χρόνια ο ελληνικός λαός υπέστη τα πάνδεινα, “έβαλε πλάτη στα δύσκολα”, κατάκτησε μια πρωτοφανή εξισορρόπηση και προσαρμογή των οικονομικών δεδομένων του κράτους. Οι αριθμοί πλεονεκτούν, ενθαρρύνουν με μια συγκρατημένη αισιοδοξία τους αναλυτές.
Η Ελλάδα κερδίζει εγκωμιαστικά σχόλια στην εσπερία, αλλά η κοινωνία ασφυκτιά, το ηθικό της μειονεκτεί, δυσκολεύουν υπέρμετρα οι συνθήκες κοινωνικής διαβίωσης. Υπάρχει μια μερίδα της κοινωνίας που ουδέποτε πίστεψε ότι υπάρχουν αυτοματοποιημένες, εύκολες λύσεις για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσης.
Ο,τι κανείς δεν “μπορεί να πατήσει ένα μαγικό κουμπί” και εξ αποκαλύψεως να λυθούν τα οξυμμένα προβλήματα. Αυτό αντίκειται στις ιστορικές νομοτέλειες των κρίσεων, στις προοπτικές ανάκαμψης, στην επίλυση των ζητημάτων.
Η παραπάνω διαπίστωση όμως δεν ακυρώνει τη βαρύτατη ευθύνη που έχει το πολιτικό σύστημα να οδηγήσει τον λαό μας έξω από την κρίση. Τώρα πια άλλα ρίσκα με επικοινωνιακές θαυματουργίες για να “αγοράζει” χρόνο η κυβέρνηση δεν έχει.
Τώρα πρέπει να βρουν λύσεις και να εφαρμόσουν ταχύτατα ένα βιώσιμο σχέδιο ανάταξης της χώρας.