Ο πρώην πρωθυπουργός κ. Σημίτης με υποχρέωσε να διαβάσω τις κενές περιεχομένου απόψεις του στο “ΒΗΜΑ της Κυριακής”! Εφυγε το δεξί του χέρι ο Νίκος Θέμελης και ο πρώην πρωθυπουργός πιάνεται ακόμη και αδιάβαστος. Δεν είναι μόνο αυτό.
Μπορεί η δικαιοσύνη, τυφλή ούσα, να «αθώωσε» τους κατηγορούμενους για τις απάτες του χρηματιστηρίου, μπορεί ο ίδιος να νομίζει ότι επανακάμπτει με την κεντροδεξιά του παρελθόντος χωρίς πολιτική βάσει των ονομάτων που συμμετέχουν στους 58 – 59, κανείς όμως δεν έχει το δικαίωμα να μας υποχρεώνει να τον διαβάζουμε, λόγω παρελθόντος, χωρίς να ζητήσει μια συγγνώμη από τα μύρια όσα που ακούγονται τελευταία για τα δισ. που «ενθυλάκωσαν» οι ασκούντες εξουσία, με τη δική του διοίκηση τόσο στους εξοπλισμούς όσο και στους ολυμπιακούς αγώνες!
Διαβάζοντας το άρθρο του κ. Σημίτη σκέφτηκα ότι ίσως να βρω στοιχεία που θα μου είναι χρήσιμα στην τοποθέτησή μου ως υπεύθυνου πολίτη αυτής της χώρας που επιθυμεί διακαώς να βγει από τα προβλήματά της, για τα οποία δε θεωρώ ότι φταίω και εγώ, διότι δεν ήμουν μέρος των στελεχών που γεύτηκαν την πανδαισία που ανάφερα προηγουμένως.
Εκτός από μερικές κοινοτυπίες, ο πρώην πρωθυπουργός δε μας δίνει κάτι το νέο, ένα ίχνος σχεδίου και μιας προοπτικής, που ενώ δεν ακολουθήθηκε στο πρόσφατο παρελθόν, ίσως και εξ αιτίας του, θα πρέπει να ακολουθηθεί στο μέλλον, ώστε η χώρα να ανασάνει και να μη χρειάζεται να κάνει κανείς αναφορές στη δεκαετία του πενήντα!
Γιατί όντως μικρούλης στις αρχές της δεκαετίας του πενήντα, πήγαινα με τον θείο μου παπα – Νικόλα και μάζευα μια – μια τις ελιές που βάζαμε σε καλάθια και από εκεί σε τσουβάλια, για να πάνε με το γαϊδουράκι στο ελαιοτριβείο και να βγει το… πολυπόθητο λάδι που βοήθησε αφάνταστα στην επιβίωση του λαού μας από τη λαίλαπα του πολέμου.
Να θυμίζω μόνο στον κύριο Σημίτη ότι για να μπει η Ελλάδα στην ΕΟΚ χρειάστηκαν εμπειρίες και εμπειρίες, χρειάστηκαν να δοθούν μάχες και να κερδηθούν εντυπώσεις, σε εποχές που κανείς δεν ήθελε ή μάλλον που όλοι θεωρούσαν την είσοδο της Ελλάδας ως πρόωρη. Μπορεί πολιτικά ο κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής να ήθελε να μπει η Ελλάδα στην ΕΟΚ και κατάφερε εν μια νυκτί να δενδροφυτευτεί η Λ. Συγγρού, αλλά οι συνέπειες έδειχναν ότι θα ήταν αρνητικές για τη χώρα μας και ήταν.
Η μνήμη μου είναι ακόμη ζωντανή από τις μάχες που δώσαμε για τα ΜΟΠ, ως αντιστάθμισμα για να ενταχθεί η Ιβηρική, το 1986, αλλά ο κ. Σημίτης και ο έξυπνος αντικαταστάτης του κ. Κώστας Καραμανλής ενέδωσαν στον ακραίο γερμανικό σχεδιασμό για μαζική ένταξη 10 κρατών ως μέλη της ΕΟΚ, χωρίς κανενός είδους μελέτη των επιπτώσεων ένθεν και εντεύθεν! Τόσο έξυπνοι οι Γερμανοί, εκτός του πολιορκητικού κριού, που ακούει στο όνομα «μίζα» κατάφεραν μέσα σε 15 χρόνια από την ένωση των δυο κομματιών της, να επικυριαρχούν σε ολόκληρη τη γηραιά ήπειρο!
Γράφει λοιπόν και ξεχνά, ο πρώην πρωθυπουργός, ότι από τα 340 δισ. που δανείστηκε η χώρα τα τελευταία χρόνια, λιγότερα από 10 δισ. μπήκαν στην οικονομία που έχει γκρεμοτσακιστεί και τα υπόλοιπα, ενώ μας τα καταλογίζουν, πήγαν στις τσέπες εκείνων που μας τα δανείζουν! Τι να σκεφτεί κανείς για τις ασυναρτησίες των κυβερνώντων πρώην και νυν όταν λένε ότι σώσαμε τη χώρα, έχοντας χάσει ουσιαστικά: τον αγροτικό τομέα, μέσω της κάθετης μείωσης της καλλιέργειας σιτηρών, του ξεπουλήματος της φέτας και άλλων προϊόντων, της υποθήκευσης του μέλλοντος των νέων μας, την αποβιομηχάνιση (από τη λίγη βιομηχανία που διαθέταμε) και την ευημερία χωρίς… ανάπτυξη που ονειρεύονται μερικοί!
Αρχίζω και φοβάμαι, πλέον από την ασυδοσία όλων αυτών. Αλλά, καλά αυτοί είναι ασύδοτοι, είναι ανάγκη να είναι και αδιάβαστοι; Γερμανόφιλος ο ίδιος ο κ. Σημίτης, όπως όλοι όσοι προσκυνούν το προσκεφάλι της εξουσίας και σηκώνουν με τρεμάμενο χέρι τον «αέρα» πάνω από την αγία τράπεζα της εξουσίας, περιμένοντας υπομονετικά ο καθένας στη δική του σειρά, γιατί στο προχθεσινό άρθρο του αναφέρει για τη θυσία της Ιφιγένειας, αφού η ίδια η πατρόν των Ελλήνων πολιτικών κα Μέρκελ μόλις πριν λίγες μέρες ανέφερε ότι δεν προβλέπεται η έξοδος καμιάς χώρας, λόγω του υπέρμετρου κόστους και της καταβαράθρωσης του ευρώ!
Εκείνο όμως που παραμένει ακατανόητο είναι η «θέση» που εκφράζει ο κ. Σημίτης για τις τράπεζες. Ούτε ο πλέον στυγνός τραπεζίτης δε θα έπαιρνε θέση λομπίστα τόσο απροκάλυπτα! Κύριε πρώην πρωθυπουργέ και εκ των επιφανών της ομάδας των 58-59 της κεντροαριστεράς των καταλοίπων του παρελθόντος της χώρας, ο δεξιός Ραχόι δεν μπόρεσε να σας πείσει ότι δεν υπάρχουν μόνο υποτελείς της Μέρκελ; Δεν καταλάβατε καθόλου ότι ο Ισπανός πρωθυπουργός αρνήθηκε την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της χώρας του με δάνεια που θα έμπαινε ως παραπάνω βρόχος στον λαιμό των Ισπανών, όπως «σοφά» έπραξαν οι κυβερνώντες τη χώρα μας και μας έθεσαν στον σβέρκο ένα πρόσθετο βάρος 50 δισ. € που ήταν το τίμημα της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών;
Και καλά, άντε το βάλαμε και αυτό στα βάρη μας, είδατε μήπως κύριε πρώην πρωθυπουργέ ένα ευρώ από αυτά τα 50 δισ. να κατευθυνθεί προς την οικονομία;
Προς νέα δάνεια; Ακόμη και οι εξωστρεφείς επιχειρήσεις έχουν στεγνώσει!
Όμως, τι λέει η τραπεζική ένωση; Λέει πολύ απλά ότι θα δημιουργηθεί ένα ισχυρό ταμείο, το οποίο θα αντιμετωπίζει τις πτωχεύσεις των τραπεζών.
Να το βάλουν καλά στο μυαλό τους οι ιθύνοντες αυτού του τόπου: Αυτές οι κουτοπονηριές δεν περνούν πλέον από τον λαό μας. Θα μας βρουν μπροστά τους και είναι καλύτερα γι’ αυτούς, να έλθουν δίπλα μας.
