Τέρμα η σιωπή!!

Μίλησε και ο Κωστάκης, ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ απ’ το 1997, όταν αντικατέστησε τον Γεώργιο Ράλλη και πρωθυπουργός της χώρας 2004-2009. Αναφέρθηκε για τα χρονίζοντα θέματα της πολιτικής σκηνής, για τις θέσεις του έναντι των τουρκικών προκλήσεων, για τις Πρέσπες και για άλλα τερπνά. Η ενεργοποίησή του έγινε αναγκαστικά(;) για το κόμμα! Επέστρεψε ως συμπαραστάτης καθοδηγητής μέσα σ’ ένα κατακερματισμένο πολιτικό φάσμα της δεξιάς. Μετά την ομιλία του στο Βελλίδειο ξεκίνησε και περιοδείες.
Αγνωστο αν ύστερα από 10 χρόνια σιωπής υποχρεώθηκε να στείλει μήνυμα για τις εκλογές, υποστηρίζοντας ότι η παράταξη έμεινε «πυλώνας του δημοσίου βίου», πιστή και σταθερή σε αρχές και αξίες. Αναφερόμενος στα εθνικά θέματα, είπε ότι πιστεύει στον διάλογο και στις σχέσεις καλής γειτονίας, αλλά απειλές, εκβιασμοί και απόπειρες για φόβο δεν μας πτοούν και θα επιστρέφονται στον “αποστολέα”. Εδειξε τη λύπη του, που στη Συμφωνία των Πρεσπών «δεν αξιοποιήθηκε το κεκτημένο του Βουκουρεστίου» και επεσήμανε, ότι «ζούμε σε περίοδο που η Α. Μεσόγειος και τα Βαλκάνια χαρακτηρίζονται από αστάθεια…». Να κάτι, που δεν γνωρίζαμε και ήρθε η ανατροπή της σιωπής, να το επισημάνει!
Μετά τον Αλμούνια θυμήθηκε προσφάτως και ο πολύς Γιούνκερ, να επισημάνει στο φόρουμ της Ε.Κ.Τ. στην Πορτογαλία, ότι η θητεία του Κώστα Καραμανλή ήταν με αρνητικό πρόσημο, καθ’ όσον τα στατιστικά στοιχεία, που δόθησαν στην Κομισιόν για τα έτη 2004-2009 ήσαν παραχαραγμένα. Αυτή η αναφορά από τον πανίσχυρο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο οποίος ανήκει και στο Ε.Λ.Κ. είναι σημαντικά δυσμενής για τη χώρα μας. Ακόμα και ο κ. Σημίτης αντέδρασε.
Ο στόχος της αφωνίας του κ. Κ. Καραμανλή ήταν να ξεχασθεί η περίοδος της πρωθυπουργίας του, κατά την οποία άρχισε να κατολισθαίνει η χώρα προς την χρεοκοπία. Αντιλαμβανόμενος ότι πήγαινε προς τα βράχια, σκοπίμως και εγκαίρως “δραπέτευσε”. Από τότε άρχισε να απαξιώνεται η πολιτική, να πολλαπλασιάζεται η διαπλοκή και να υπονομεύεται η λειτουργία του κοινοβουλευτισμού.
Οταν ανέβηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ o κ. Τσίπρας κατάφερε να “προκόψει” με πρόεδρο της Δημοκρατίας τον κ. Προκόπη Παυλόπουλο, τον κ. Παπαγγελόπουλο αναπληρωτή υπ. Δικαιοσύνης, την κα Παπανικόλα υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη και άλλους, ων ουκ έστιν αριθμός.
Ο κ. Μητσοτάκης θέλει ν’ απαλλαγεί απ’ την παλιά καραμανλική ομάδα, εξοβελίζοντάς την έναντι κάθε κόστους. Τοποθέτησε τον κ. Μεϊμαράκη δεύτερο στο Ευρωψηφοδέλτιο, σε “τιμητική εξορία” και έστειλε τον πρώην πρωθυπουργό στην Α’ Θεσ/νίκης, δηλαδή για ακόμη μια θητεία στα ορεινά της Βουλής. Εκοψε δε από υποψηφίους όλους σχεδόν τους Καραμανλικούς (Κοντός, Παπαθανασίου, Μπέζας, Μαρκόπουλος, Φεβρωνία Πατριανάκου, κ.ά.), πιστεύοντας ότι θ’ αλλάξει τα πεπραγμένα του 2004-2009 με το ν’ αποκλείσει τους καραμανλικούς, να ‘χουν το πρώτο χέρι.
Παρά ταύτα ο κ. Καραμανλής, αντί να “πεισμώσει” επανεμφανίσθη για να ξαναστραφούν οι προβολείς πάνω του. Ο άνθρωπος, ίσως να κάνει “υψηλά” σχέδια, άγνωστα για πολλούς, γνωστά όμως για μερικούς σκεπτόμενους.