Ο φόνος δεν είναι απλή απόφαση και καλό είναι να μη θεωρηθεί ποτέ πράξη εν βρασμώ ψυχής. Οι περιπτώσεις αυτές 99% είναι προετοιμασμένες. «Αυτά παθαίνει μάτια μου όποιος πολύ αγαπάει», που λέει ένα όμορφο λαϊκό τραγούδι. Κι ανέ ζηλεύεις στον γκρεμό σα σφαίρα τότες πάεις.
Φυσικά η ενδοοικογενειακή βία, από όποιον προέρχεται, δίνει χέρι στον σατανά εαυτό του ανθρώπου που οργανώνει το κακό. Χάνει, όχι μόνο τα πάντα τότες, σ’ ένα κλάσμα του λεπτού και την ψυχή του, αφού δεν ενεργεί κανένα συναίσθημα, ούτε στο ίδιο το παιδί του.
Πώς να παρουσιαστεί μεθαύριο να το δει, που στερέωσε τον άλλο, οικοδόμο εαυτόν. Είναι ιερό η οικογένεια που εισβάλλει; Και σφηνώνεται η ιδέα του κακού στο μυαλό μας. Γίνεται προετοιμασία, δράση, στερέωση των σχεδίων, απόφαση.
Όμως ο δράστης γονιός, στο έγκλημα των Γλυκών Νερών, δεν έβλεπε την σβύνουντρια σπίτια. Δεν πάει εκεί πέρα το μυαλό, ολίγο έστω μόνο. Τι γίνεται; Σε δευτερόλεπτα χρειάζεται τόσο χρόνο να ολοκληρωθεί. Μετά των κακούργων θυσιάζεται κι ένας Χριστός.
Μη αμαρτία πληθορέει αδιάκοπα επίσης. Να συνδράμει δεν μπορεί. Κι έτσι και ο τέταρτος, το παιδί του κι αυτό με αινίγματα θα περνάει στη ζωή μεθαύριο. Μην τρέχουν τα μυαλά κι αφήνουν αφρόντιστο το δεύτερο που γίνεται τώρα. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, εσύ το παίζεις και το τοποθετείς μαζί με το κακούργημα σου στη νεκρή πλέον μητέρα. Αιτιολογεί εν μόλις βρέφος τέτοια κακουργηματική πράξη; Με τη βία, αυτή την αφάνταστη ευδοκιμεί τίποτα, ώστε να ηρεμήσει πια η οικογένεια . Αυτές οι υποθέσεις ως αυτή στα Γλυκά Νερά έχουν κι άλλους υπαίτιους, που προάγουν σ’ έγκλημα μια τέτοια οικογενειακή τραγωδία.
Επιθυμώ να μην υπάρξουν ποτέ άτομα τέτοια που ν α επηρεάζουν την οικογένεια. Να έχουν διάλυσης της τέτοιο σκοπό.
