-Ήντα μαθαίνεις σύντεκνε Μανούσο απατός σου για κείνο να τον γκολονοϊό… κατά διαόλου λέει πάμενε κι επαέ.
-Άκουσα σύντεκνε Σηφάκο τσι τελεοράσεις οψές, ότι από σήμερο λέει πρέπει να πχιένομε μόνο με τα πόδια και μέχρι τα δυο χιλιόμετρα δρόμο, ούτε πατέ παραπάνω.
-Με το γάιδαρο επιτρέπεται σύντεκνε άκουσες πράμα… γιατί εμένα με πληγώνει το στιβάνι μου και δεν μπορώ να σαλεύω καλά.
-Δεν είπανε πράμα για γαϊδάρους σύντεκνε, μόνο για κούρσες.
-Και πώς διαόλου θα τα μετρούμε ετούτανα τα μέτρα να μην πέσουμε όξω…
-Θα μετράς τσι ασκελές σου σύντεκνε, αλλά θα χαχαλώνεις λένε καλά καλά να είναι σάικα ένα μέτρο η ασκελέ σου… αλλιώς θα σε γράψουνε.
-Κι αν νε πάω μπρε σύντεκνε στα οζά μου από τσι κονταρίδες για να κόβω δρόμο, πάλι πρέπει να μετρώ ετσιδά, μέχρι τσι δυο χιλιάδες.
-Δεν κατέω μπρέ σύντεκνε απατός μου, δεν τα κατέω λόγω τιμής σου λέω, ετουτανά τα νταραντά ντονε, μόνο να ρωτήξεις εκείνο να το Χαρχαλιά που τα κατέει ούλα.
-Ετσά λέει σύντεκνε πως τα κατέει ούλα… μα θαρρώ πως δεν κατέει διάλε το πράμα και θα μας σε κουζουλάνει στο τέλος..
– Σάικα, σύντεκνε, σάικα, δεν θα την βγάλουμε καθαρή με τούτανα τα κουμάντα νταντονε….!!!
Πανέμορφο Αχ αυτή η ντοπιολαλιά μας σε ανασταίνει αλλά ξυπνά και τοσες αναμνήσεις