Θανατοποινίτες

Ολοι είναι τρομαγμένοι
μέσ’ στην τόση απονιά…
Δολοφόνος είναι η κρίση,
μη ζητάς αλλού φονιά!!!
Οι ανθρώπινες οι σχέσεις,
σαν κλωστές έχουν ξεφτίσει..
καί σωριάζονται σαν Πύργοι,
χάρτινοι οσά ‘χουν χτίσει….
Ο καθένας μοναχός του
μεσ’ στά κύμματα παλεύει…
Και φωνάζει μ’ από πέρα,
ούτε φίλος δεν του γνεύει!!
Πώς μπορεί να κρατηθούνε,
μεσ’ στά χέρια τα κουπιά μας;;
Μόνον εφόσον πάνω απ’ όλα
βάλουμε την ανθρωπιά μας…
Πήραμε το μάθημά μας,
κι απ’ τους νέους Κυβερνήτες.
Δεν υπάρχει σωτηρία,
γιά τους θανατοποινίτες!!