Τύχη αγαθή για τα Χανιά µας, για την Κρήτη, να ξεπηδήσει από τα σπλάχνα της ένα φαινόµενο µοναδικής δραστηριότητας και δράσης για να µας προσφέρει την πραγµατική εικόνα της Κρήτης, του τόπου µας. Η Κατερίνα Μπικάκη κατάφερε µαζί µε το πανάξιο συνεργείο της, µέσα σε τέσσερα χρόνια να “γυρίσει” τόσα θαυµαστά ντοκιµαντέρ µε την απόλυτη εικόνα όσα δεν είχαν γυριστεί, και µε τέτοια τελειότητα, όλα τα προηγούµενα χρόνια. Μας γνώρισε την πραγµατική Κρήτη, που δεν είναι µόνο οι θαυµάσιες παραλίες µας, τα µοναδικά ταβερνάκια µας και όλες οι θαυµαστές δραστηριότητες στα “χαµηλά”.
Μας ανέβασε στην υπέροχη Μαδάρα, στα χωριά της ρίζας και άλλα πιο χαµηλά. Μας ξενάγησε σε φαράγγια. Μας γνώρισε λεβέντες, ανθρώπους πραγµατικά Κρητικούς, και όχι τους πιστολάδες και ροπαλοφόρους που δυσφηµούν αυτόν τον τόπο. ∆ιαλεγµένα µε µεράκι τα σηµεία που γίνεται λήψη. Θαυµαστή η αφήγηση και η υπόκρουση. Ανέδειξε όσο κανείς την πολιτιστική µας κληρονοµιά, ένα δείγµα της οποίας απολαύσαµε, έστω και από τηλεοράσεως στο φεστιβάλ της Σητείας, έργο και επίτευγµα δικό της. Γύρισε θαυµαστά ντοκιµαντέρ από ιστορικά γεγονότα του τόπου µας και µέχρι τα Γρεβενά έφτασε η φήµη της όπου γύρισε ιστορικό φιλµ. Μας έµαθε ακόµη να τρώµε και τα άγρια χόρτα. Ακούραστη, αεικίνητη από τα ξηµερώµατα ως το βράδυ για την προσφορά αυτή.
Κάποτε θα πρέπει κάποια αρχή ή όποιος άλλος έχει συνειδητοποιήσει την προσφορά της, να οργανώσει τιµητική εκδήλωση γι’ αυτήν και τους συνεργάτες της. Της το οφείλουµε οι Χανιώτες, οι Κρητικοί.
