Το θεατρικό έργο τού βραβευμένου Βαγγέλλη Χατζηγιαννίδη “ΑερΑΣ”, παρουσιαζουν στο κοινό των Χανίων, οι θεατρικές σκηνές THEATRE 73100 και ΣΚΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ που ενώνουν δυνάμεις τους στην πρώτη τους συνεργασία. Το έργο ανεβαίνει στο χώρο του THEATRE 73100 στη Ν. Χώρα (Πατρ. Γερασίμου 18), την Παρασκευή 12, το Σάββατο 13 και την Κυριακή 14 Απριλίου καθώς και την Παρασκευή 19, το Σάββατο 20 και την Κυριακή 21 Απριλίου στις 9 το βράδυ.
Η σκηνοθεσία και καλλιτεχνική επιμέλεια είναι της Στέλλας Σκορδαρά και παίζουν οι Ιώ Ασηθιανάκη και Αθηνά Μαθιουδάκη. Η πρωτότυπη μουσική είναι της Μαριάννας Τσόγκα και οι φωτογραφίες της Αλίκης Χιωτάκη. Η θεατρική αυτή σύμπραξη αποτέλεσε την αφορμή να μιλήσουμε με την Ιώ Ασηθιανάκη και με την Στέλλα Σκορδαρά για τις συνεργασίες, το θέατρο και τις θεατρικές παραγωγές στα Χανιά.
Πόσο εύκολη ή δύσκολη υπόθεση είναι η σύμπραξη δύο διαφορετικών θεατρικών σκηνών; Ποια τα κοινά σημεία καλλιτεχνικής σύγκλισης ;
Ιώ: Στην ολιγόμηνη γνωριμία και συνεργασία μας με τη Στέλλα η μόνη δυσκολία ήταν το να αντιληφθούμε, να εμπιστευθούμε και να βαδίσουμε προς τον κοινό μας καλλιτεχνικό στόχο – το οποίο για καλή μας τύχη έγινε αμέσως. Στη συνέχεια φυσικά, προέκυψε και η προσωπική εμπιστοσύνη, πράγμα καθόλου δεδομένο, που μας ώθησε να πάμε ακόμα πιο βαθειά. Η ευκολία έγκειται στο ότι μιλάμε την ίδια γλώσσα την ώρα της πρόβας, έχουμε πολλούς κοινούς κώδικες κι έτσι όποια αντίσταση κι αν συναντήσουμε (προσωπική ή τεχνική εξωτερική δυσκολία) τη βάζουμε κι αυτή μες στο παιχνίδι και δε την αφήνουμε να μας γίνει βραχνάς.
Στέλλα: Σε μια πόλη που υπάρχουν τόσες πολλές θεατρικές σκηνές και την ίδια στιγμή τόσοι λίγοι επαγγελματίες ηθοποιοί, θεωρώ ότι ήταν αναγκαία και για τις δυο μας η συνάντησή μας. Η δυσκολία ήταν μέχρι να συναντηθούμε μια και οι δύο είχαμε τους χώρους μας, τους μαθητές μας, το καλλιτεχνικό μας όραμα. Αφορμή για τη καλλιτεχνική μας συνάντηση ήταν οι γιορτές Ρόκκας. Εκεί είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε, να μοιραστούμε τις καλλιτεχνικές μας ανησυχίες και να προτείνουμε η μία στην άλλη αυτή την συνεργασία. Καθοριστικό ρόλο γι’ αυτή μας την συνάντηση έπαιξε η Αθηνά Μαθιουδάκη, η συμπρωταγωνίστρια της Ιώς στην παράσταση “Αέρας”, και συνεργάτης μου σε πολλές παραστάσεις μέχρι τώρα.
Από την στιγμή λοιπόν που αποφασίσαμε να συνεργαστούμε όλα έγιναν εύκολα. Βρήκα έναν σύμμαχο για να ξεπεράσω τις δυσκολίες που έχει μια παραγωγή θεατρικής παράστασης αλλά κι έναν συνοδοιπόρο στο υπέροχο αυτό ταξίδι αναζήτησης που μας πάει το θεατρικό έργο “Αέρας”
Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο θεατρικό έργο; Ποια ιδέα / αξία πραγματεύεται;
Ιώ: Η Αθηνά που γνώριζε το έργο, μας το πρότεινε κι απ’ ό,τι θυμάμαι συμφωνήσαμε αμέσως πως θα θέλαμε να ασχοληθούμε με αυτό. Για μένα, η μοναξιά των ‘’εγχειρημένων’’ ψυχών και η ανάγκη να συναντήσω τον ‘’άλλο’’ μέσα από ένα ανελέητο κυνηγητό και κρυφτό, μέσα από το ψέμα και την υποκρισία αλλά και ένα ασταμάτητο παιδικό παιχνίδι –διαγωνισμό, είναι αυτά που φωτίζονται περισσότερο δουλεύοντας το κείμενο. Μας ενοχλεί ο “άλλος” γιατί ακριβώς μας μοιάζει και τον έχουμε χάσει, τον έχουμε αφήσει πίσω γιατί μας θυμίζει εμάς και το παρελθόν.
Στέλλα: Ίσως είναι το πιο καλογραμμένο θεατρικό έργο που έχω δουλέψει έως τώρα. Είναι πραγματικά ευλογία να δουλεύεις ένα έργο που έχει γραφτεί εξαρχής στην μητρική σου γλώσσα. Ο “ΑέρΑΣ” αποκαλύπτει, με πολύ χιούμορ, την ανθρώπινη μικρότητα και μνησικακία, με δυο γυναίκες που ενώ προσπαθούν όλη τους τη ζωή να ξεκόψουν από το παρελθόν τους εκείνο έρχεται και τις βρίσκει αναπόφευκτα. Η κάθαρση έρχεται μόνο όταν έρχονται αντιμέτωπες με τον μεγαλύτερο Φόβο τους. Γιατί όλα τα δεινά στη ζωή μας έχουν ξεκινήσει σ’ ένα “πατάρι” στην παιδική μας ηλικία.
Πώς μπορεί να παραμείνει ζωντανή η θεατρική σκηνή στην περιφέρεια, δεδομένου ότι η στήριξη των θεατρικών σχημάτων από την Πολιτεία δεν είναι επαρκής;
Ιώ: Στη δική μας περίπτωση, για να ακριβολογούμε, δεν υπάρχει καμία στήριξη απ’ την πολιτεία. Οι λόγοι είναι γνωστοί και αποτελούν τροχοπέδη σε κάθε μας προσπάθεια. Ό,τι κάνουμε, το κάνουμε μόνοι μας κι έτσι, όλοι οι ανεξάρτητοι καλλιτέχνες αντιμετωπίζουμε έντονο οικονομικό πρόβλημα στο να στηρίξουμε το όραμά μας. Πέραν δηλαδή από τη δυσκολία του να βρούμε ηθοποιούς στην επαρχία, αναγκαζόμαστε να ασχολούμαστε και με όλα τα υπόλοιπα τεχνικά θέματα, της παραγωγής κ.λπ., για το ανέβασμα μιας παράστασης. Έχει γίνει κι αυτό μέρος της δουλειάς μας και το έχουμε αγαπήσει. Ευτυχώς, υπάρχουν φίλοι δίπλα μας που μας στηρίζουν πολύ και σταθερά.
Στέλλα: Εδώ είναι ευκαιρία να ευχαριστήσω τους χορηγούς μας, επιχειρηματίες κι έμποροι αυτής της πόλης που μας στηρίζουν εμπράκτως και χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσαμε να πραγματοποιήσουμε αυτή την παράσταση. Oσο για την ερώτησή σας θ’ απαντήσω με δύο ερωτήσεις. Τι είδους θεατρική σκηνή θέλουμε να έχει η περιφέρεια; Και ποια είναι τα θεατρικά σχήματα;
Για μένα η μόνη λύση είναι ένα καλά εκπαιδευμένο θεατρικό κοινό και ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι να έχουν οι άνθρωποι που ζουν στην περιφέρεια την ευκαιρία να δουν καλές παραστάσεις απ’ όλη την Ελλάδα και τον κόσμο. Η θεατρική Σκηνή της πόλης μας χρειάζεται θεατές με απαιτήσεις, κριτική ματιά κι αγάπη για το θέατρο.
Τι θεατρικά σχέδια κάνετε για το μέλλον;
Ιώ: Πιο συχνές συναντήσεις όπως αυτή. Συνεργασίες που μας ανοίγουν, μας συσπειρώνουν, μας “ξεκουνάνε”, μας βγάζουν από το μικρό μας “εγώ”.
Στέλλα: Να συνεχίσουμε…να συναντιόμαστε… να δημιουργούμε..
Είμαστε τυχεροί που η δουλειά μας είναι το θέατρο η τέχνη της ανθρωπογνωσίας.
“ΑερΑΣ”
Δυο αδελφές συναντιούνται σε ένα σπίτι κοντά στη θάλασσα για να αναμετρήσουν ένα παρελθόν κακοφορμισμένων δεσμών υπό τη συνθήκη μιας (αδιόρατα μαύρης) κωμωδίας. Eνας χαμένος αδελφός, μια απρόσμενη κληρονομιά, φωτεινοί ζωγραφικοί πίνακες και σκοτεινά απωθημένα, μια ακολουθία επινοημένων μυστικών συνθέτουν την πλοκή. Η λύση επίκειται– μα θα παραμείνει κρυφή, μια αντεστραμμένη έξοδος. Μια περιπέτεια στο υποφωτισμένο κενό της συνείδησης, όπου οι λέξεις γίνονται αέρας.
