Θεέ μου δώσε φώτιση εις τους πολιτικούς μας

Κοιτάζω πίσω μου μακριά εις τους παλιούς τους χρόνους,
και βλέπω τους πολιτικούς, στους τότε μας προγόνους.
Κα τότεσας όπως κι εδά, εξάνοιγε, ο γεις τ’ αλλού να βγάλει,
κουσούρια δίκια κι άδικα με στόχο να τον ρίξει,
απ’ τσ’ εξουσίας το θρονί και σαν το «παλικάρι»,
του Κυβερνήτη τη στολή, «νόμιμα»…. για να πάρει.
Όμως, θωρώ και σήμερα, πως οι πολιτικοί μας,
τα ίδια παντελάκη μας, τα ίδια παντελή μας!
Που αντί να ομονοήσουνε σε τούτηνε την κρίση,
ούτε νερό δεν πίνουνε από την ίδια βρύση.
Μαθήματα δεν παίρνουνε από την ιστορία,
για να υπάρξει κάποτε στον τόπο ισορροπία.
Ούλοι τους θέλουν αρχηγοί στο κράτος να γενούνε,
και μ’ υποσχέσεις μπόλικες τον κόσμο προσκαλούνε,
να τους ψηφίσει στσ’ εκλογές διπλοπαρακαλούνε.
Μα όντε κυβέρνηση γενούν, ούλα αυτά ξεχνούνε,
και τσ’ υποσχέσεις πούταζαν ψάχνουνε για να βρούνε…
Ετούτα όμως ειν’ αφορμή που υποφέρ’ η χώρα,
και πρέπει να διορθωθούν, γρήγορα εδώ και τώρα.
Ας ευχηθούμε ο Θεός να μπει ανάμεσά τους,
για να τους κάμει λογική τη συμπεριφορά τους.
Κι ούλοι μαζί μ’ ομόνοια να κάτσουν να σκεφτούνε,
είντα σωστό να κάμουνε, για τις μέρες που θαρθούνε.
Γιατί ο κόσμος δεν μπορεί να τους αντέξει άλλο,
να αλληλοφαγώνονται και να μη βγαίνει ζάλο.