Σίγουρα το 2017 ήταν η κορυφαία μέχρι τώρα χρονιά για τον χανιώτη ποδηλάτη Στέλιο Φαραντάκη, ο οποίος τόσο με τη γαλλική ομάδα όσο και με την εθνική μας, είχε εξαιρετική παρουσία και πλέον βάζει στόχο τη νέα σεζόν να βρεθεί ακόμη πιο ψηλά σε όλους τους τομείς.
O πρωταθλητής μας ξεχώρισε ιδιαίτερα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα δρόμου νέων ανδρών (U23), όπου κατέλαβε τη 13η θέση (είναι η καλύτερη που έχει να επιδείξει το άθλημα στη χώρα μας σε ανάλογη διοργάνωση), ενώ στη Γαλλία, τρέχοντας -για 2η σεζόν- με τα χρώματα της Sojasun Espoir ACNC (η οποία ανήκει στην πρώτη κατηγορία), πέτυχε μια πρώτη νίκη σε αγώνα κατηγορίας elite και είχε ακόμη σημαντικές διακρίσεις.
Πλέον, θέλει να… εξαργυρώσει τα προαναφερόμενα “ψάχνοντας” το κάτι παραπάνω, που δεν είναι άλλο από το να ενταχθεί σ’ επαγγελματική ομάδα.
Εδώ και περίπου δυο βδομάδες ο Φαραντάκης βρίσκεται στα Χανιά, όπου μετά από την απαραίτητη ξεκούραση θ’ αρχίσει την προετοιμασία για τη νέα αγωνιστική περίοδο, που ουσιαστικά θα ξεκινήσει την άνοιξη. Μιλώντας στα “Χν” ο 22χρονος ποδηλάτης έκανε μια σύντομη ανασκόπηση της φετινής χρονιάς, τόνισε το σοβαρό οικονομικό πρόβλημα της ομοσπονδίας, κάτι που υποχρέωσε και αυτόν τα τελευταία χρόνια ν’ αγωνίζεται με τη φανέλα της εθνικής μας καλύπτοντας ο ίδιος τα έξοδα, αλλά και στους επόμενους στόχους του.
– Στέλιο, πως κρίνεις την αγωνιστική σου παρουσία μέσα το 2017;
Σε γενικές γραμμές θεωρώ ότι ήταν η καλύτερη στα σχεδόν 5 χρόνια που είμαι στο εξωτερικό. Στη Γαλλία πέτυχα για πρώτη φορά τέτοιες διακρίσεις, ενώ με την εθνική ομάδα “έκλεισα” τη σεζόν θα έλεγα με ιδανικό τρόπο.
– Τι έγινε λοιπόν, στο παγκόσμιο δρόμου νέων (U23), στο Μπέργκεν της Νορβηγίας;
Έκανα μια πολύ καλή προσπάθεια στον αγώνα που ήταν και ο βασικός στόχος της χρονιάς. Το γεγονός ότι βρέθηκα στο γκρουπ των περίπου 25 αθλητών που έφτασε στο τελικό σπριντ και ήμουν 13ος με διαφορά περίπου 3 δευτερόλεπτα από τον νικητή, σίγουρα με αφήνει πολύ ικανοποιημένο. Ήταν μια δύσκολη και τεχνική κυκλική διαδρομή απόστασης 19χλμ, που είχε σε τρία σημεία ανηφόρα, η οποία συνολικά ήταν περίπου 3χλμ. Εκκίνηση πήραμε 190 αθλητές και την διανύσαμε 10 φορές, δηλαδή η συνολική απόσταση ήταν 190χλμ. Εγώ ήθελα να βρίσκομαι κοντά στο γκρουπ των πρωτοπόρων, αν και μέχρι την 6η στροφή δεν αισθανόμουν καλά, το κατάφερα, δυο στροφές πριν το τέλος ξέφυγαν 2 ποδηλάτες, η ταχύτητα του γκρουπ που τους ακολουθούσε αυξήθηκε, μπόρεσα να κρατηθώ σε αυτό και όλα κρίθηκαν στο σπριντ, με σχεδόν 25 ποδηλάτες να περνάμε μαζί τη γραμμή τερματισμού. Επαναλαμβάνω, παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, το πολύ υψηλό επίπεδο και βέβαια τ’ ότι εγώ έτρεχα μόνος μου απέναντι σε πολυπρόσωπες και πολύ οργανωμένες ομάδες, αισθάνομαι ότι προσπάθησα για το καλύτερο δυνατόν.
– Στη Γαλλία τι αποτελέσματα είχες;
Αν και στο ξεκίνημα της σεζόν έκανα μια επέμβαση η οποία με κράτησε σχεδόν 1 μήνα εκτός δράσης, στους περίπου 7 μήνες έτρεξα σε συνολικά 65 αγώνες και κατάφερα να πάρω την 1η θέση στη γενική κατάταξη του τριήμερου αγώνα “Τour de Côté d’Or” που ήταν κατηγορίας elite national, δηλαδή της υψηλότερης κατηγορίας για ερασιτέχνες στην Γαλλία και αποτελούνταν απο 4 ετάπ. Όμως είχα και πολύ καλά πλασαρίσματα σε άλλους αγώνες, με αποτέλεσμα στην τελική ατομική κατάταξη της σεζόν να βρεθώ μέσα στην πρώτη πενηντάδα, μεταξύ περίπου 3.000 αθλητών, οπότε δεν μπορώ παρά να είμαι ευχαριστημένος και από την εκεί παρουσία μου.
– Οι άλλοι φετινοί σου αγώνες σ’ Ελλάδα και με την εθνική ομάδα;
Αγωνίστηκαν στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ανδρών που έγινε στην Ξάνθη, όπου κατέκτησα ασημένιο μετάλλιο στην αντοχή και χάλκινο στην ατομική χρονομέτρηση. Ακόμη, με την εθνική πήρα μέρος και στο ευρωπαϊκό δρόμου νέων που έγινε τον περασμένο Αύγουστο στη Δανία και στάθηκα άτυχος, αφού ήμουν στο γκρουπ των πρωτοπόρων μέχρι και λίγο πριν τον τέλος, όμως είχα εμπλοκή σε πτώση και αυτό με άφησε τελικά πίσω.
– Φέτος όσα παιδιά εκπροσώπησαν την Ελλάδα σε διεθνείς αγώνες στο εξωτερικό, κάλυψαν τα ίδια τα έξοδα, αφού η ομοσπονδία είναι… μείον στα οικονομικά. Προφανώς το ίδιο έκανε και εσύ.
Για μένα δεν είναι μόνο φέτος, αλλά πέρυσι και πρόπερυσι. Τα τρία αυτά χρόνια σε ότι αγώνα έχω τρέξει για την εθνική έχω πληρώσει εγώ και η οικογένειά μου τα έξοδα και έχω μείνει με τις υποσχέσεις από την ομοσπονδία ότι “θα σου τα δώσουμε”. Με την ευκαιρία θέλω να ευχαριστήσω τον Νορβηγό φίλο μας Geir Mildestveit, ο οποίος μας φιλοξένησε όσες ημέρες μείναμε εκεί στο πρόσφατο παγκόσμιο πρωτάθλημα.
– Στόχους για το 2018 έχεις βάλει;
Από το ξεκίνημα της καριέρας μου η προσπάθειά μου έχει να κάνει με το να έχω ανοδική πορεία, κάνοντας μικρά, αλλά σταθερά βήματα και μέχρι τώρα το έχω καταφέρει. Θέλω, λοιπόν, να κάνω το βήμα παραπάνω, δηλαδή να πάω για πρώτη φορά σ’ επαγγελματική ομάδα. Ξέρω ότι αυτό δεν είναι εύκολο, όμως θέλω να το δοκιμάσω και θα δω τι περιθώρια υπάρχουν. Θ’ ξεκινήσω τη σεζόν στην ίδια γαλλική ομάδα και ανάλογα την παρουσία που θα έχω θα φανεί αν μπορώ για “το κάτι παραπάνω”.
– Θέλεις να προσθέσεις κάτι άλλο;
Να ευχαριστήσω την οικογένειά μου που όλα αυτά τα χρόνια στηρίζει τις προσπάθειές μου, όπως και όλους όσοι μ’ έχουν βοηθήσει με κάθε τρόπο το διάστημα που ασχολούμαι με την ποδηλασία.
* Γεννήθηκε 25 Μαΐου 1995, λόγω του πατέρα του -επίσης πρωταθλητή Ελλάδος- Μιχάλη, ασχολήθηκε από μικρός με την ποδηλασία, κάνοντας δελτίο στον Ο.Α. Σούδας. Έφηβος ακόμη πήγε στο εξωτερικό (το 2012, στη Γαλλία), τον επόμενο χρόνο αγωνίστηκε σε ολλανδική ομάδα και από το 2014 βρίσκεται, μόνιμα πλέον, στη Γαλλία. Έχει πάρα πολλές διακρίσεις και πρωτιές σε πανελλήνια πρωταθλήματα όλων των ηλικιακών κατηγοριών, αλλά και σε διεθνείς αγώνες.
