«Θέλουμε τις θυγατέρες σας»

Κάποτε σ’ αυτό τον τόπο υπήρχαν οι κολίγοι. Εργάτες γης, που δεν είχαν στο ήλιο μοίρα. Τότε οι τσιφλικάδες ορίζανε τη ζωή τους. Ηταν υποχρεωμένοι να δίνουν τη μισή σοδειά της παραγωγής στον αφέντη.
Οι γαιοκτήμονες εξουσίαζαν όχι μόνο τους ίδιους, αλλά τις γυναίκες και τις θυγατέρες τους. Τις έστελναν υπηρέτριες (και όχι μόνο) στο σπίτι του αφέντη. Και αν του χρωστούσαν, ακόμα χειρότερα.
Κάπως έτσι γίνεται και σήμερα. Οι δανειστές, μας βλέπουν σαν κολίγους. Τους χρωστάμε, αλλά είναι δικό μας θέμα για το πώς θα πληρώσουμε. Αποδεικνύεται ότι στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν υπάρχει δημοκρατία, αφού η κάθε χώρα δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίζει για το πώς θα κυβερνήσει.
Τους λέμε: «Ορίστε ο τρόπος που θα σας πληρώσουμε. Εχουμε δικαίωμα να αποφασίζουμε σαν ανεξάρτητη χώρα για το πώς θα μαζέψουμε τα λεφτά». Μας λένε: «Δεν μας ενδιαφέρουν τα λεφτά. Θέλουμε τα αεροδρόμιά σας, θέλουμε τη γη σας, θέλουμε τον ήλιο σας, θέλουμε τη ζωή σας. Θέλουμε τα παιδιά σας, θέλουμε τις θυγατέρες σας».
Και φεύγουν τα παιδιά μας, ξενιτεύεται ο ανθός της ελληνικής νεολαίας για να γίνουν φτηνό εργατικό δυναμικό στα εργοστάσια της Γερμανίας. Και εμείς (οι κολίγοι), δεν διαβάζουμε λίγο ιστορία για να μάθουμε ότι μόνο με την εξέγερση ενάντια στον αφέντη θα μπορέσουμε να ορίσουμε τη ζωή μας.