Θέμα πολιτικής δεοντολογίας

Oταν συμβαίνει ένα σημαντικό πολιτικό και πολιτιστικό γεγονός στη πόλη το οποίο προσελκύει χιλιάδες πολίτες δεν το αγνοείς εφόσον είσαι πολιτική αρχή, έστω τοπική. Είναι θέμα δεοντολογίας και πολιτικής ηθικής. Αναφέρομαι στο πρόσφατο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και στην απουσία των τοπικών αρχών πολιτικής εκπροσώπησης. Είναι λυπηρό να υποβαθμίζεται από τους νεοεκλεγέντες ένας ιστορικός μεταπολιτευτικός θεσμός όταν οι ίδιοι δηλώνουν ότι επιδιώκουν την τοπική συναίνεση και πολιτική συμφωνία και σέβονται τον πλουραλισμό. Εδώ ακόμα και ο πολιτικός συμβολισμός, διά της παρουσίας, έχει τη βαρύτητά του αν και δευτερευούσης σημασίας.
Το ΚΚΕ είναι ένα ιστορικό κόμμα που έχει συμβάλλει στους αγώνες. Ειδικότερα στα Χανιά ο ρόλος του εν λόγω κόμματος ήταν όχι μόνο σημαντικός αλλά πρωταγωνιστικός και ιδιαίτερα μετωπικός. Από το κίνημα του 1938 ενάντια στο καθεστώς της 4ης Αυγούστου, την αντίσταση στην κατοχή, τους αγώνες ενάντια στο ημι-κοινοβουλευτικό καθεστώς των δεκαετιών του ’50 και ’60, τον αντιδικτατορικό αγώνα αλλά και τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες της Μεταπολιτευτικής περιόδου.
Προφανώς ορισμένοι προτιμούν είτε να επενδύουν στις συναισθηματικές σχέσεις προκειμένου να διατηρήσουν τα τοπικά πελατειακά δίκτυα αναπαράγοντας, όμως, τις σχέσεις πατρωνίας είτε τείνουν να δίνουν έμφαση σε θέματα τεχνικών και πρακτικών πολιτικής επικοινωνίας παρά στην παραγωγή πολιτικής και προγραμματικών θέσεων τα οποία επιτυγχάνονται διαμέσου και του πολιτικού διαλόγου σε όλες τις μορφές του.
Και τα δύο, προαναφερθέντα, ως πολιτικές επιλογές, προωθούν τελικά συντηρητικές πρακτικές και κυρίως την πολιτική αποξένωση. Προφανώς αυτή η συμπεριφορά δεν θωρακίζει ούτε τη Δημοκρατία ούτε την τοπική μας κοινότητα την αναβάθμιση της οποίας όλοι επιθυμούμε.