» ∆ιάλογος για το είναι και το φαίνεσθαι- Σωκράτης και Θεογένης
Θεογένης: Καληµέρα, είσαι καλά;
Σωκράτης: Φαίνοµαι καλά;
Θεογένης: Φαίνεσαι! ∆εν είσαι;
Σωκράτης: Άλλο το φαίνεσθαι, άλλο το είναι. ∆ιαφορετικά µεταξύ τους.
Θεογένης: Ναι. Το φαίνεσθαι υπάρχει, επειδή το βλέπεις εσύ και το βλέπουν και οι άλλοι έτσι. Και δεν είναι το ίδιο πάντα, ούτε ταυτίζεται πάντοτε µε το είναι.
Σωκράτης: Το είναι σχετίζεται µε την ύπαρξη και την παρουσία. Υπάρχει πάντοτε και είναι πάντα το ίδιο, είτε το βλέπουµε εµείς ή κάποιοι άλλοι.
Θεογένης: Το φαίνεσθαι δεν είναι το ίδιο πάντα, ούτε καν την ίδια στιγµή. Αυτό σηµαίνει ότι το ίδιο πράγµα δεν φαίνεται ως ίδιο συνέχεια σε µένα ή σε κάποιον άλλο, ούτε και ως κάτι που είτε αναπτύσσεται ή φθείρεται, είτε βελτιώνεται ή χειροτερεύει. Όµως, την ίδια χρονική στιγµή δεν φαίνεται το ίδιο στον ένα και σε κάποιο άλλο, µα ως κάτι διαφορετικό.
Σωκράτης: Κοντά σε αυτά, η ύπαρξη είναι κάτι διαφορετικό από την παρουσία, αν και η παρουσία είναι επακόλουθο της ύπαρξης. ∆ηλαδή η ύπαρξη ενός πράγµατος ή µιας ιδιότητας ή ενός προσώπου είναι ανεξάρτητη από την παρουσία τους κάποια χρονική στιγµή σε κάποιο σηµείο. ∆ηλαδή ένα πρόσωπο, µια ιδιότητα και ένα πράγµα υπάρχει ανεξάρτητα από το αν είναι τώρα ή αργότερα ή νωρίτερα κοντά ή µακριά µας. Η παρουσία τους, όµως, προϋποθέτει την ύπαρξή τους, γιατί αν δεν υπάρχει κάτι, δεν µπορεί και να παρίσταται. Επίσης, ένα πράγµα, µια ιδιότητα και ένα πρόσωπο που υπάρχει µπορεί να έχει περισσότερες παρουσίες αλλά όχι ταυτόχρονα , δηλαδή όταν είναι σε διαφορετικά σηµεία σε διαφορετικό χρόνο στο καθένα από αυτά.
Θεογένης: Το φαίνεσθαι, εξάλλου, σχετίζεται µε τα εξωτερικά γνωρίσµατα που είτε κάνουν κάτι στα µάτια µας ή/και στα αφτιά µας, στα αισθητήρια δηλαδή όργανά µας ή στων άλλων να µοιάζει µε άλλα ή να διαφοροποιείται από εκείνα.
Σωκράτης: Σωστά, το είναι µε τη σειρά του έχει σχέση µε εκείνα τα χαρακτηριστικά που µας βοηθούν να λέµε ότι αυτό το κάτι υπάρχει ή/και παρίσταται.
Θεογένης: Οι εξωγενείς παράγοντες, τέλος, είναι, αφενός, η ηλικία του, το είδος, το χρώµα, το φύλο, το σχήµα, οι διαστάσεις και η µορφή του, η κατάστασή του, η εικόνα του εν γένει πχ, αυτοί που επηρεάζουν σηµαντικά το φαίνεσθαι, και από την πλευρά του φαινοµένου προσώπου, πράγµατος και ιδιότητας και από την πλευρά εκείνου στον οποίο ένα πρόσωπο, µια ιδιότητα και ένα πράγµα φαίνεται και κρίνεται ως φαινόµενο.
Σωκράτης: Οι ενδογενείς, αφετέρου, η ψυχή και τα συναισθήµατα, οι ιδέες και το πνεύµα πχ, είναι που – όντες σε παράλληλη γραµµή µε την ύπαρξη, που ρυθµίζεται µε τη σειρά της από τις αρχικές ρυθµίσεις λειτουργίας- καθορίζουν το είναι ενός πράγµατος, προσώπου ή µιας ιδιότητας και ωθούν στην παρουσία ή την απουσία τους, τις δράσεις ή τις αντιδράσεις τους σε ό,τι δρα απέναντί τους σε µια συγκεκριµένη χρονική στιγµή ή περίοδο.
