Τα fake news τώρα δίνουν και παίρνουν. Τα προκαλούν όσοι έχουν τα περισσότερα θύματα της πανδημίας, που φαίνονται πολλές φορές ακίνδυνα ή και αστεία, δεν έχουν σύνορα, αλλά κατά βάθος διεισδύουν με μηχανορραφίες στις σχέσεις της κοινωνίας των πολιτών με το κράτος.
Το τι έχει διαδοθεί για την προέλευση του φονιά covid-19, πώς συμπεριφέρεται επί του ανθρώπινου οργανισμού και τι “απόβλητα” αφήνει πίσω του, είναι ιστορίες που ποτέ δεν μας προσφέρθηκαν με τέτοια ευκολία, ποικιλία, ποσότητα και πειστικότητα. Οι Αμερικανοί επιμένουν ότι ο ιός κατασκευάστηκε στα εργαστήρια της Κίνας για να αποδυναμωθεί η Δύση και σκέπτονται να ζητήσουν αποζημίωση συμψηφίζοντας τα τεράστια χρέη στο ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών. Στα δεσμωτήρια των ΗΠΑ οι τρόφιμοι μολύνονται μεταξύ τους ηθελημένα για να τους βγάλουν απ’ τη φυλακή. Οι Μουσουλμάνοι κολλάνε σκοπίμως απ’ τους τζιχαντιστές και στέλλονται στους ινδουιστές να ρυπαίνουν με τον ιό τις πόλεις, τα νοσοκομεία, το νερό και τα τρόφιμά τους. Διαδίδεται ότι ο ιός δημιουργήθηκε απ’ την κινητή τηλεφωνία πέμπτης γενιάς (G5) ή ότι πρόκειται για ένα διαπλανητικό πείραμα μετά και απ’ τους αεροψεκασμούς, τα λεγόμενα chemtrails, για να τιθασεύσουν οι παγκοσμιοποιητές και να ελέγξουν τις σκέψεις και τη ζωή των ανθρώπων.
Fake news, όμως, δεν είναι οι τοποθετήσεις του Πωλ Κρούγκμαν ότι «ο δείκτης ανεργίας μετά τον κορωνοϊό θα είναι επιπέδου κραχ της δεκαετίας του ‘30». Ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομικών επιστημών, που έκανε σκληρή κριτική στον Τραμπ για τον τρόπο που χειρίστηκε την πανδημία τόνισε ότι «τη σύνθλιψη της καμπύλης, που δεν είναι εύκολη αλλά δυνατή, είτε το πιστεύετε είτε όχι, η Ελλάδα την έχει πετύχει».
Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, αλλά τα γεγονότα σαν πλέγμα συνθηκών που επικρατούν μια δεδομένη διάρκεια μπορεί να έχουν όμοια ιστορικά περιστατικά. Στοιχεία του παρελθόντος μπορεί να προκαλέσουν το ενδιαφέρον, ώστε να βρεθούν λύσεις που να κάνουν λιγότερο επικίνδυνη τη νέα προοπτική η οποία απειλεί τον πλανήτη. Το ερώτημα τίθεται, πώς θα γίνει καλύτερα η προετοιμασία των πολιτών αν έρθει δεύτερο “κύμα” εν σχέσει με την πρώτη φορά.
Σ’ αυτή την κρίση που ο κορωνοϊός ήρθε να πει ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει άλλος απ’ αυτόν που είναι, ή αποφασίζεις τις επιλογές με πολλή σκέψη ή προχωράς με σταθερότητα μια πορεία μεγάλων στερήσεων, που τον σκοτώνουν ή τον κάνουν ακίνδυνο. Ερχεσαι στη θέση ν’ αποδεχθείς μια νέα κατάσταση και να προσαρμοστείς αναγκαστικά. Και αν ακόμα η πανδημία υποχωρήσει ο ιός θα είναι εδώ, η απειλή θα μείνει και θα ‘χει διάρκεια. Εχει συμβεί στο παρελθόν υπό άλλη μορφή και άφησε στον κόσμο ένα μέτωπο οικονομικής καχεξίας.
Αν η πανδημία βρίσκεται στην αρχή του τέλους, θα φανεί από το πώς θα φερθούν οι μεγάλοι χαμένοι βασικοί παίκτες ΗΠΑ, Ρωσία, Η.Β., Κίνα και αν οι κινήσεις τους θα είναι τολμηρές και θα ‘χουν αποτελεσματικότητα μακριά από πολιτικές αγκυλώσεις.