ΔΙΑΒΛΕΨΗ: Α.
ΘΕΪΚΟΣ ΝΟΥΣ – ΑΝΑΖΗΤΗΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΙΝΗΤΗΣ ΓΝΩΣΕΩΝ
Όλα αυτά υπάρχουν στον καθένα χωριστά, και επηρεάζουν σε μικρό και διευρυμένο κοινωνικό ορίζοντα κάποιοι αναζητητές της ζωής (παρελθόν, παρόν και μέλλον), ενταγμένοι στις πάρα-πάνω αναφερόμενες κατηγορίες, ερωτούν κάποιους, που θεωρούνται σοφοί της κοινωνίας. ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ; Πολλοί απ’ αυτούς απαντούν: μισός κτήνος και μισός άγγελος σε διαρκή σύγκρουση μεταξύ τους. Κάποιοι θεωρούν τους εαυτούς τους θεούς και κάποιοι αντίθεους. Στους θεϊκούς αγγέλους των ανθρώπων πρυτανεύουν οι θέσεις, οι δράσεις, οι γνώσεις που με σεβασμό μάχονται τις αντιθέσεις, τις αντιδράσεις, τις αγνωσίες.
Στους κτηνώδους τύπους ανθρώπων κυριαρχεί το μίσος που σκοτώνει κάθε τι διαφορετικό απ΄ αυτό που πρεσβεύουν. Στον εσώκοσμο του καθένα μας υπάρχουν και τα δύο. Στη μεταξύ του διαμάχη εάν επικρατήσει το κτήνος σκοτώνει το κάθε τι αντίθετο. Εάν επικρατήσει ο θεϊκός άγγελος, πρέπει να δαμάζει το κτήνος και να το τιθασεύει. Μέσα από την διαμάχη διαμορφώνουμε συνειδήσεις, που θα προάγουμε το νού μας, θα γινόμαστε θεϊκοί για τον εαυτό μας και τον περίγυρό μας. Θα πρέπει να αυτο – ελεγχόμαστε σε σκέψεις και πράξεις και να μην είμαστε αποκομμένοι από την κοινωνική ζωή. Τα επιθυμητά μας να συμπορεύονται με τα κοινωνικά απαιτούμενα για την μετεξέλιξή μας. Οι συνθήκες που ζούμε μας διαμορφώνουν χαρακτήρα. Η λογική του καλά είμαστε, όπως είμαστε, διαιωνίζει το κατεστημένο, που είναι αντίπαλος της μετεξέλιξης μας. Τα λόγια χωρίς πράξεις διακινδυνεύουν τις διαβλέψεις. Τα λόγια συνοδευόμενα με έργα οικοδομούν το νέο.
Μαχόμενοι χωρίς υποκρισίες το ψέμα διαμορφώνουμε νόμους δικαίου, που θα μας αλλάζουν σαν άτομα, κάνοντας μας ικανά να αλλάζουμε προς το καλύτερο την κοινωνία μας.
ΔΙΑΒΛΕΨΗ: Β.
ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΠΥΞΙΔΑΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΜΑΣ:
«Κώδικες μεταξύ μας επικοινωνίας».
Όταν περιοριζόμαστε μόνο στην ταξική πάλη κινούμαστε στα πλαίσια της αστικής σκέψης. Θέλουμε πολύ δρόμο ακόμα, για να γίνουμε ορθολογιστές στις σκέψεις και κινήσεις μας.
Πρέπει να γνωρίζουμε από που ερχόμαστε και που θέλουμε να πηγαίνουμε. Να μαθαίνουμε όλο και περισσότερα σχετικά με το τι είναι ο Άνθρωπος. Λογικό ον, ή κτηνώδες ζώον; Κάποιοι μας λένε: Στον ίδιο κατεικόνα άνθρωπο, μέσα τους υπάρχει το αγγελικό όν και το σαδιστικό κτήνος με διαρκή αλληλοσύγκρουση επικυριαρχίας. Η επικράτηση του πρώτου για να έχουμε καλή συνέχεια, πρέπει να δαμάζει την αγριότητα του δεύτερου και να το τιθασεύει. Νους και συνείδηση συμπορεύονται, αναπαράγονται ή αλληλοπροάγονται ή αλληλοφθείρονται ή αλληλοεκφυλίζονται. Οι προσπάθειες αλληλοπειθάρχησης εντολών νου προς συνείδηση, και συνείδησης προς νου, απαιτεί γνώση του παρελθόντος, ικανότητα αξιολόγησης της καθημερινότητας και διαβουλεύσεων για το μέλλον μας. Πλουτισμένοι με γνώσεις, ιδεολογικές, πολιτικές και κοινωνικές καλούμαστε να προάγουμε τον μεταξύ μας διάλογο στον περίγυρό μας. Από το λεξιλόγιο μας, το «εγώ τα ξέρω όλα αυτά», να φύγει και να περάσουμε στο «καλούμαστε όλοι να μαθαίνουμε όλο και περισσότερα και να τα διοχετεύουμε σε όλο και μεγαλύτερο κοινωνικό μας περίγυρο». Τούτο γιατί οι συνθήκες που ζούμε μας το επιβάλλουν.
Οι όλο νεοεμφανιζόμενοι όροι στη ζωή μας διαμορφώνουν ανάγκες νέων λογικών σκέψεων και αρχών για το επιθυμητό μας στην καθημερινότητά μας. Οι κουφοί και οι τυφλοί επ’ αυτών θα πρέπει να βοηθούνται μέσα από επιλεγμένους κώδικες επικοινωνίας για την διαμόρφωση από κοινού πυξίδας προσανατολισμού μας. Η ανατροπή της δυστυχίας σε ευτυχία των ατόμων με πόνο και κόπο φέρει στο σύνολο την κοινωνική ευημερία. Τα ερεθίσματα αυτά προέρχονται από ανθρώπους με σύνθετες πολιτικές και κοινωνικές ευαισθησίες.
Αγαπητέ, κύριε Παντελή Χίνο, διαβάζω πάντα τα κείμενα των ποικίλων συνεργασιών – άρθρων σας που δημοσιεύονται συχνά στα “Χ.Ν.”, αλλά δεν μπορώ κι άλλωστε διστάζω να προβώ σε κάποια σχόλια, γιατί απλά δεν σας γνωρίζω, αφού ελλοχεύει ο κίνδυνος με τα σχόλια μου να αδικηθείτε. Αυτός είναι ο λόγος που παρακαλώ εδώ και πολύν καιρό -άλλωστε είναι κοινωνικά επιβεβλημένο- ο εκάστοτε συνεργάτης ή αρθρογράφος να παραθέτει το ονοματεπώνυμό του, το είδος της ενασχόλησης και ει δυνατόν τις όποιες -εμπειρικές και επιστημονικές- γνώσεις του, γιατί δεν πρόκειται “περί προσωπικών δεδομένων”, ή διακρίσεων – διαχωρισμών του προσώπου του συμμετέχοντος [κανείς δεν είναι καλύτερος από τον συνάνθρωπό του και οι πάντες έχουν το φυσικό δικαίωμα της ελεύθερης γνώμης κι άποψης, του δικαιώματος στη συμμετοχή της κοινωνικής ζωής κ.λ.π, κ.λ.π], αλλά ο εκάστοτε σχολιαστής καθίσταται προσεκτικός κι οφείλει να σέβεται το όποιο ελεύθερο, μοναδικό και διαφορετικό πρόσωπο των συνανθρώπων του, ανεξαρτήτως των όποιων διαφορετικών τους υπαγωγών – καταβολών.
Κι ερωτώ, αγαπητέ κ. Παντ. Χίνο, πώς θα σχολιάσω το ανωτέρω άκρως φιλοσοφικό και μέγιστο κοινωνικό άρθρο σας, στο οποίο καλά- καλά δεν ξεχωρίζεται το “άτομο” από το πρόσωπο [μέγιστο θέμα], καταπιάνεστε με τόσο σοβαρά κοινωνικά ζητήματα, που απασχόλησαν αιώνες κι αιώνες ειδικούς ανθρώπους, μελετητές, φιλοσόφους, μέγιστους οικονομολόγους και οικονομολόγους κι άλλους κοινωνικούς ερευνητές κι ωστόσο το αποτέλεσμα είναι το απαράδεκτο κοινωνικό φαινόμενο “του ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑΣ”, που οφείλεται στο χαώδες άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στον Νου [γνώση-λογική] και την Ψυχή [συναίσθημα – Ηθική] με τις τρομαχτικές συνέπειες της σημερινής κοινωνικής πολυπλοκότητας. Με τα γενικόλογα και τις “ψευτοφιλοσοφίες” δεν λύνονται τα τόσα πολλά και δύσκολα κοινωνικά προβλήματα: ΓΙΑΤΙ, απλά εμείς οι άνθρωποι είμαστε “καλά παιδάκια” κι αφήστε τον εγωκεντρισμό μας που δεν βλέπουμε ότι εκεί έξω υπάρχουν και οι άλλοι, οι τρίτοι, οι συνάνθρωποί μας, που κι αυτοί έχουν χαρίσματα, ικανότητες κι επιτηδειότητες που ενώνουν τους ανθρώπους. Το ποιός είναι ο άνθρωπος, ποιό είναι το αληθινό ανθρώπινο ΠΡΟΣΩΠΟ [ΕΛΕΥΘΕΡΟ – ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΚΟ- ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΣ ΩΡΙΜΟ] και ποιός είναι Ο Θεάνθρωπος Χριστός, αγαπητέ κ. Π. Χίνο, είναι ΣΗΜΕΡΑ πολύ εύκολο να μάθουμε την ΑΛΗΘΕΙΑ αυτών των εννοιών, αν φυσικά το ΘΕΛΗΣΟΥΜΕ!!. Πάντως σας συγχαίρουμε που ασχολείστε με κοινωνικά θέματα και που μοιράζεστε μαζί μας τις όποιες γνώσεις και βιώματά σας, αλλά η αληθινή, η όντως ζωή απαιτεί την ριζοσπαστική ΥΠΑΡΚΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ και βέβαια και την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ, αλλά ο καιρός, ο πολύς καιρός προς τούτο είναι….. πολύ μακριά και μπροστά μας. Με εκτίμηση Γιώργος Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος, οικονομολόγος Χανιά [από Ημαθία ορμώμενος].