Εκτιμήσεις διατήρησης και για τη νέα ελαιοκομική περίοδο της δυναμικής και της αντοχής που έχουν οι φετινές τιμές παραγωγού στο έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, δείχνουν τα στοιχεία της διεθνής αγοράς και του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου (IOC) τα οποία εμφανίζουν άνοδο της κατανάλωσης και των εισαγωγών. Ανοδική πορεία παρουσιάζει και το διεθνές εμπόριο επιτραπέζιων ελιών. Βέβαια είναι πολύ νωρίς ακόμα, για να βγάλουμε συμπεράσματα σε σχέση με τη νέα εμπορική περίοδο, αφού πρέπει να δούμε την πορεία και την εξέλιξη της παγκόσμιας παραγωγής. Η παγκόσμια ζήτηση όμως έχει μια ανοδική πορεία και οι εισαγωγές στις ευρωπαϊκές αλλά και τρίτες χώρες παρουσιάζουν ανοδική πορεία. Θετικό είναι και το γεγονός ότι παραμένουν σε υψηλά επίπεδα οι μέσες τιμές παραγωγού σε Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα και Τυνησία.
Τα στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου αναφέρουν ότι την περίοδο Οκτώβριος 2016 – Ιανουάριος 2017 οι εισαγωγές ελαιολάδου αυξήθηκαν (σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα) σε ποσοστό 73% στην Αυστραλία, 38% στη Βραζιλία, 32% στην Κίνα, 20% στον Καναδά, 16% στην Ιαπωνία και 4,5% στις ΗΠΑ. Στη Ρωσία η αύξηση τον Δεκέμβριο του 2016 ήταν σε ποσοστό 9%. Αύξηση παρουσίασε αυτό το διάστημα και το ενδοκοινοτικό εμπόριο έξτρα παρθένου ελαιολάδου σε ποσοστό 6%. Αντίστοιχη αύξηση για το ίδιο χρονικό διάστημα παρουσιάζει και το διεθνές εμπόριο επιτραπέζιων ελιών, σε ποσοστό 26% στη Βραζιλία, 7% στην Αυστραλία και 4% στις ΗΠΑ.
Τιμές παραγωγού
Η καλή εικόνα στις τιμές παραγωγού φαίνεται από τα στοιχεία του IOC, που αναφέρουν ότι στην Ισπανία για το έξτρα παρθένο έφτασαν στα τέλη Μαρτίου 2017 στα 3,84 ευρώ το κιλό. Στην Ιταλία παραμένει η τιμή παραγωγού πάνω από τα 6 ευρώ και στα τέλη Μαρτίου έφτασε στα 6,14 ευρώ το κιλό. Την ίδια περίοδο στην Τυνησία ήταν στα 4,15 ευρώ και στην Ελλάδα στα 3,56 ευρώ.
Ζήτηση σε καλά επίπεδα
Για την παγκόσμια κατανάλωση και τις ενημερωτικές προσπάθειες προώθησης ελαιολάδου που κάνει η χώρα μας αναφέρθηκε στον ΑγροΤύπο ο διευθυντής του ΣΕΒΙΤΕΛ (Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών Τυποποιήσεως Ελαιολάδου) κ. Γιώργος Οικονόμου. Όπως μας δήλωσε «είναι αλήθεια ότι έχουμε μια αυξητική τάση της κατανάλωσης ελαιολάδου. Το ελληνικό ελαιόλαδο κινείται μεταξύ της χαμηλής τιμής που έχει το ισπανικό και της υψηλής φήμης που έχει το ιταλικό. Υπάρχει όμως και η οικονομική κρίση που αναγκάζει πολλούς καταναλωτές σε χώρες, όπως η Βραζιλία και η Ρωσία, όπου οι καταναλωτές θα ήθελαν να αγοράσουν ελαιόλαδο αλλά δεν έχουν τα εισοδήματα για να το κάνουν. Πάντως όλο και περισσότεροι αναγνωρίζουν την διατροφική αξία του ελαιολάδου.
Θα πρέπει όμως να διατηρηθεί μια «ισορροπία» των τιμών παραγωγού και των τιμών στη λιανική κατανάλωση. Εκτιμώ ότι από τα επίπεδα 3,5 μέχρι 4 ευρώ το κιλό στην τιμή παραγωγού ελαιολάδου υπάρχει καλή αρχή για να μην φτάσει το τυποποιημένο προϊόν σε απαγορευτικά επίπεδα.
Όσον αφορά τις ενημερωτικές καμπάνιες γίνονται και από την Ελλάδα. Η διαφορά με τους Ισπανούς και τους Ιταλούς είναι ότι εκεί υπάρχουν πολύ δυνατές εταιρείες. Αρκεί να σας αναφέρω ότι στην Ισπανία η πορτογαλικών συμφερόντων Sovena διακινεί 280.000 τόνους τυποποιημένο ελαιόλαδο, δηλαδή όση είναι η ελληνική παραγωγή ελαιολάδου. Μιλάμε για μεγάλα μεγέθη που μπορούν οι επιχειρήσεις να «σηκώσουν» το κόστος προβολής και προώθησης. Επίσης το «made in Italy» και το «made in Spain» κυριαρχούν στη διεθνή αγορά τροφίμων.
Επίσης δεν έχουμε επενδύσει στην χώρα μας στις εξαγωγές. Στην Έλλαδα έχουμε μια μέση παραγωγή περίπου στους 250.000 τόνους και από αυτούς διακινούνται σε φιάλες (τυποποιημένο) μόλις 35.000 τόνοι στην ελληνική και ακόμη 35.000 τόνοι στο εξωτερικό. Με αυτές τις ποσότητες προσπαθούμε να κάνουμε πολύ στοχευμένες καμπάνιες. Αν πάμε σε ΗΠΑ και Κίνα θα πληρώσουμε πολλά χρήματα και θα κερδίσουν έμμεσα οι εκεί «leader» της αγοράς (Ισπανοί και Ιταλοί)».
ΠΗΓΗ: agrotypos.gr