Μόλις φτάνουμε στη μικρή πλατειούλα, σε μια γωνιά του Δημοτικού μας Κήπου, κόσμος πολύς!
Χαρούμενα πρόσωπα γεμάτα προσδοκία, νεαρές μαμάδες με ομοιόμορφες λευκές μπλούζες, άλλες κουβαλούν το βλαστάρι τους δεμένο στο στήθος, άλλες στο καροτσάκι, μερικά μικρά περπατουλίζουν δεξιά κι αριστερά, κρατώντας σφιχτά το χέρι της μαμάς…
Μα τι γίνεται εδώ πέρα, σ’ αυτό το λευκό κιόσκι με τις πολλές καρέκλες από κάτω που το αγκαλιάζει γενναιόδωρα ο λαμπρός ήλιος του πρωινού, και του δίνουν σκέπη προστατευτική τα πυκνά φυλλώματα των δένδρων; Και τι να γράφουν πάνω τους όλες αυτές οι χάρτινες, οι ροζ – μωβέ πεταλούδες, που τις φυσά παιχνιδιάρικα ο αέρας ο μυρωδάτος, τούτης της μέρας -της 3ης του Νοέμβρη- που μοιάζει ανοιξιάτικη;
Πλησιάζω και διαβάζω: “Ο θηλασμός δεν είναι επιλογή, είναι ευθύνη”, “Θήλασε και μη ερεύνα”, “Θηλάζω γιατί είμαι θηλαστικό”, “Ο θηλασμός είναι αγάπη και δέσιμο”, “Πίνω το γαλατάκι της μαμάς μου”…
Προλαβαίνω να ξεχωρίσω και τα γράμματα στο πίσω μέρος της μπλούζας μιας μανούλας: “ΘηλάΖΩ” με τη τελευταία συλλαβή γραμμένη με κεφαλαία, κόκκινα γράμματα για να ξεχωρίζει η λέξη “ΖΩ”! Την ίδια μπλούζα φορούν και τα μικρά, που μας λεν τ’ όνομά τους στο μπρος μέρος. Στο πίσω κάνουν κι αυτά τη δήλωσή τους: “ΘηλάΖΩ”!
Κατιτί σημαντικό, κάτι καλό γίνεται εδώ πέρα σήμερα, γιατί εδώ τριγυρίζουν καμαρωτοί κι οι μπαμπάδες, από κοντά κι όλο υπερηφάνεια οι γιαγιάδες κι οι παππούδες!
Να και η αφίσα που τα λέει όλα!
“Πανελλήνιος Ταυτόχρονος Δημόσιος Θηλασμός 2013”!
Κοιτώ τον χάρτη με τις σχεδόν σαράντα πόλεις, που λαμβάνουν μέρος σ’ αυτή τη γιορτή, υπολογίζω εκατοντάδες τις μικρομάνες με τις λευκές μπλούζες, αναθυμάμαι τις παλιές, καλές συνταγές των γιαγιάδων μας και κουνώ το κεφάλι.
Κι όχι από νοσταλγία, μα με μια πίκρα, επειδή τις τελευταίες δεκαετίες πολύ εύκολα σου σύστηναν να κόψεις το γάλα και να ταΐζεις το μωρό σου έτοιμη τροφή όπως και ποικίλα κατασκευάσματα αμφιβόλου προέλευσης και σύστασης σε μερικές περιπτώσεις…
Όμως αυτές οι νέες και κεφάτες κοπέλες που πρόσφατα έγιναν μητέρες -πιο συνειδητοποιημένες απ’ τη δική μας γενιά τη παραπλανημένη που μαϊμούδισε κι απέρριψε ό,τι καλό και χρήσιμο της είχαν κληροδοτήσει οι παλαιότερες- οργανώθηκαν σε ομάδα κι όλες μαζί υμνούν σήμερα τη μητρότητα με το καλύτερο τρόπο!
Θηλάζοντας δημόσια, προτρέποντας μ’ αυτή τη συμβολική κίνηση κι άλλες νεαρές μητέρες να θηλάσουν τα παιδιά τους και να τους προσφέρουν σιγουριά, θαλπωρή κι υγεία για μια ζωή…