«Θύμα σκοπιμότητος…»

Ηταν ηλίου φαεινότερον, ότι μεταξύ της κας Γεννηματά και του κ. Ευάγγ. Βενιζέλου υπάρχει βαθύ πολιτικό ρήγμα. Επιβεβαιώθηκε η διαφορά στρατηγικής αντίληψης μετά τη συνάντηση του τέως και της νυν προέδρου του ΠΑΣΟΚ, το οποίο συγχωνεύθηκε με το νεοσύστατο ΚΙΝ.ΑΛ. Η αμηχανία αποδυναμώνει τον καθ’ έναν ν’ αντιδράσει και να πει αυτό, που θα ‘πρεπε. Αυτή η πολιτική αβελτηρία καταφέρνει την αυτοκαταστροφή. Η έμμεση αποπομπή του κ. Βενιζέλου είναι συνειδητή ενέργεια της κας Γεννηματά. «Θα υπάρξει και συνέχεια», είπε η ίδια, που υπερέβη τα όρια του παραλόγου, φωτογραφίζοντας κάποιο άλλο στέλεχος του Κινήματος το οποίον θεωρεί ανασχετικό παράγοντα.
Ο κ. Βενιζέλος, που εμφανίζεται άμοιρος ευθυνών, για όσα συνέβησαν τα μνημονιακά χρόνια, έπαιξε σε διπλό ταμπλό. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τον δημόσιο ρόλο του από εδώ κι ύστερα.  Η κα Γεννηματά, ζαλισμένη απ’ το άγνωστο της φθοράς, βρήκε την ώρα να εκπορθήσει τον κ. Βενιζέλο, που σήκωσε σοβαρότατο πολιτικό βάρος, λοιδορήθηκε, προπηλακίστηκε, αλλά διατηρήθηκε στο προσκήνιο και πρωταγωνίστησε στις αναμετρήσεις εναντίον της εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Ηταν θέμα επιλογής της κας Γεννηματά, εν’ όψει των εθνικών εκλογών, να μπει πρώτος στο Επικρατείας, ο τέως δήμαρχος κ. Καμίνης, παρά ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Βενιζέλος. Μέτρησε το πολιτικό βάρος(!) του καθ’ ενός κατά την κρίση της κας Γεννηματά. Με το εγχείρημα η κατάληξη ήταν να βγει πληγωμένη η παράταξη.
Υπάρχουν προσωπικές αντιλήψεις στην πολιτική στρατηγική της επικεφαλής του ΚΙΝ.ΑΛ. Θέλει ν’ αλλάξει τα πράγματα, αλλά το αποτέλεσμα είναι αβέβαιο. Η απόφασή της δεν κρίνεται από τα μέλη του κόμματος. Θα κριθεί από την κάλπη. Επραξε ό,τι μηχανεύτηκε και σαν να μην συνέβη τίποτα είπε: «πάμε παρακάτω». Εδωσε δηλαδή “τόπο στα νιάτα”! Αφησε πίσω τις συγκρούσεις, αγνοώντας ό,τι προβλημάτισε φίλους και εχθρούς.
Στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΚΙΝ.ΑΛ είπε ότι «η ρήξη και η σύγκρουση δεν είναι δική μου επιλογή. Εχω την ευθύνη δύσκολων αλλά αναγκαίων αποφάσεων. Η επιλογή μου για το ψηφοδέλτιο έχει ξεκάθαρα πολιτικά και όχι προσωπικά κριτήρια». Επιθυμεί να διευρυνθεί το ΚΙΝ.ΑΛ, αλλά «ένας πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν σηματοδοτεί τη διεύρυνση». Ετσι σκέπτεται η κα Γεννηματά, αποσιωπώντας ότι παραμένουν αρκετοί “δεινόσαυροι” στο κόμμα. Διώχνουμε όποιον δεν μας κάνει. Ο κ. Βενιζέλος είναι ο πρώτος, γιατί οι καλά γνωρίζοντες διαδίδουν ότι οσονούπω θα “σκάσει” κι άλλο όνομα, που θεωρείται “βαρίδι”, όχι για το κόμμα, που βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, αλλά για την επικεφαλής του ΚΙΝ.ΑΛ.
Η κα Γεννηματά και οι περί αυτήν, πιστεύουν ότι τώρα που δεν υπάρχει ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος θεωρεί ότι είναι “θύμα σκοπιμότητος της κας Γεννηματά”, “κάτι άρχισε να κινείται”. Υπάρχουν, όμως, άλλοι που “τηρούν σιγήν ιχθύος”, γιατί δεν πιστεύουν ότι ο κ. Καμίνης θα προσελκύσει “προοδευτικούς πολίτες”. Αν συνέβαινε αυτό, θα τον ψήφιζαν για ευρωβουλευτή και δεν θα ερχόταν τέταρτος.
Λίγο μυαλό χρειάζεται, για να καταλαβαίνει κανείς την πραγματικότητα.