Στου Νικηφόρου του Λεπρού ναό στο Σηρικάρι
γίνονται Θυρανοίξια, μεγάλη του η Χάρη.
Ναός που αναγέρθηκε εις τα δικά μας χρόνια
στ’ Αγίου τη γενέτειρα που θα τιμάτ’ αιώνια.
Σαν τόπο προσκυνήματος βλέπω το Σηρικάρι
κόσμος πολύ θα έρχεται δύναμη για να πάρει.
Για τούτο και περικαλλής έγινε ο Ναός του
με προσφορές και τάματα πιστών που ‘ν’ ο λαός του.
Ο τοπικός Επίσκοπος που έχει την ευθύνη
για τούτο το προσκύνημα και την ψυχή του δίνει.
Βαρθολομαίος κι αρκετοί έρχονται Πατριάρχες
και αρχηγοί εκκλησιών από αετοράχες.
Για να τιμήσουν το σεπτό, Άγιο Νικηφόρο
που μια ολόκληρη ζωή πλήρωνε πολύ φόρο.
Μα βίωνε μ’ υπομονή και πλήρη καρτερία
και δεν εβαρυγκώμησε, στου βίου την πορεία.
Γι’ αυτό κι η εκκλησία μας τον έχει κατατάξει
σαν Άγιο και τούτονα κανείς δεν θα τ’ αλλάξει.
Ο Νικηφόρος τέσσερις γιορτάζει του Γενάρη
και πλήθος θα μαζεύεται κόσμου στο Σηρικάρι.
Βοήθεια για να ζητά του τοπικού μας Άγιου
και να κρατ’ αποθέματα και πίστης και κουράγιου.
Όσοι στα Θυρανοίξια βρεθούν στο Σηρικάρι
ένα κερί ν’ ανάψουνε θα έχουνε τη χάρη.
Σαν θα γεράσουν να μπορούν στ’ εγγόνια να τα λένε
κι απ’ την πολύ συγκίνηση τα μάθια τους θα κλαίνε.
Θυρανοίξια Ιερού Ναού Νικηφόρου του Λεπρού στο Σηρικάρι
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Οι ρίμες του καλύτερου ριμαδόρου των Χανίων και όχι μόνο, του αγαπητού Γιάννη Μαλαξιανάκη από τον όμορφο “Βλάτο” για τα “Θυρανοίξια” του νεόδμητου Ι. Ναού του νέου Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού στο μαγευτικό “Συ(η)(ι)ρικάρι Κισσάμου, έπιασαν τόπο, και χιλιάδες πιστοί από όλην σχεδόν την Κρήτη είχαμε την ευλογία του Θεού και δι ευχών του Αγίου Νικηφόρου και του Λαμπρού Οικουμενικού μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου να συναχθούμε και γιορτάσουμε τα “Θυρανοίξια” του επιβλητικού και περικαλλούς νέου Ναού, προς τιμήν του Αγίου Νικηφόρου, του Λεπρού. Είχαμε την ευλογία και χαρά να επισκεφθούμε και προσκυνήσουμε την περικαλλή εικόνα του νέου Αγίου Νικηφόρου σε ιδιαίτερο χώρο της πατρικής του οικίας, λίγη απόσταση μερικών δεκάδων μέτων από τον Ι. Ναό του. Είναι αλήθεια, ότι είμαι λάτρης της φύσεως και ιδιαίτερα αυτής της άγριας, με τις ποικίλες εναλλαγές των τοπίων και της βλάστησης. Και στις κοιλάδες των υψωμάτων [περισσότερο από 600 μέτρα υψόμετρο] όλα τα είδη των δέντρων, ωστόσο, να ξεχωρίζουν οι επιβλητικές καστανιές, ελιές και καρυδιές. Αναρωτήθηκα [όπως όταν για πρώτη φορά βρέθηκα και στο Ανατολικό Σέλινο], γιατί οι συνάνθρωποί μας εγκαταλείπουν αυτά τα πανέμορφα και γόνιμα μέρη, λίγα μόλις χιλιόμετρα από το όμορφο Καστέλλι!!. Απαντήσεις υπάρχουν και τις γνωρίζω, αλλά δεν είναι του παρόντος να τις αναφέρουμε. Προσωπικώς, και τώρα σε κάπως προχωρημένη ηλικία, θα προτιμούσα να ήμουν απλός αγρότης, μελισσοκόμος, κηπουρός σ’ αυτήν την μαγευτική φυσική τοποθεσία, όπου ο Θεάνθρωπος Χριστός κατεβαίνει και συναντιέται με τους ανθρώπους και τη φύση πάνω στη σκάλα της αυτοθυσιαστικής του αγάπης. Λέτε να μην ξέρει τί κάνει τί κάνει ο εξαίρετος Γιώργος Καμβυσέλλης που πεισματικά γαντζώθηκε στις άλλες ατελείωτες ομορφιές του Σφηναρίου!!… Με εκτίμηση και τα θερμά μας συγχαρητήρια στον σεμνό κι αγαπητό μας Γιάννη Μαλαξιανάκη. Πάντα να γράφει με επιτυχία. Γιώργος Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος ΧΑΝΙΑ.