∆εν υπάρχει αµφιβολία, ότι η είδηση για τον θάνατο του Αλεξέι Ναβάλνι στις απάνθρωπες φυλακές, όπως τις περιγράφουν, προξενεί θλίψη και αγανάκτηση, γιατί όπως υποπτευόµαστε όλοι µας, πρόκειται για δολοφονία… Έτσι τουλάχιστον µας πληροφορούν τα δυτικά µέσα ενηµέρωσης.
Σ’ αυτό έρχεται να συνηγορήσει και η άρνηση των Aρχών να παραδώσουν τη σορό του στους οικείους του, ενώ έχουν περάσει πάνω από δύο εικοσιτετράωρα, από τον θάνατο του.
Προφητικός άλλωστε υπήρξε ο ίδιος ο Ναβάλνι, όταν πριν τον αποµονώσουν στις φυλακές της Σιβηρίας, απευθυνόµενος στους υποστηρικτές του έλεγε:
– Αν µε σκοτώσουν σηµαίνει ότι µας φοβούνται και θα πρέπει να συνεχίσετε…
Μια θλιβερή είδηση, που µας γεµίζει απαισιοδοξία, όπου φαίνεται ξεκάθαρα, ότι τα συστήµατα εξουσίας, δεν έχουν κανένα ενδοιασµό να δράσουν µε οποιονδήποτε τρόπο, όταν αισθάνονται ότι κινδυνεύουν.
∆υστυχώς όµως, αυτή η διαπίστωση, αυτή η πικρή αλήθεια δεν ισχύει µόνο για τους εξ ανατολών γειτόνους µας, αλλά και για τους δυτικούς φίλους και εταίρους.
Στην περίπτωση του ακτιβιστή Ασάνζ, και µετά τη δηµοσίευση 251.000 εµπιστευτικών εγγράφων -εδώ στη δηµοκρατική ∆ύση- το σύστηµα εξουσίας προσπαθεί επίσης να τον εξοντώσει, χρησιµοποιώντας βεβαίως άλλες µεθόδους και πρακτικές.
Οι λεπτοµέρειες και η αλά κάρτ ∆ικαιοσύνη στην περίπτωση του Ασάνζ, είναι γνωστά. Όπως είναι γνωστές και οι εγκληµατικές εκκαθαρίσεις που γίνονται τώρα στη Γάζα. Εδώ το σύστηµα εξουσίας του λεγόµενου ∆υτικού κόσµου, µε προµετωπίδα το Ισραήλ, επικροτεί βοηθώντας και διαµαρτύρεται σιγανά ή και µεγαλόφωνα για τα διαφαινόµενα εγκλήµατα πολέµου, όπως µας προϊδεάζει ο ΟΗΕ, φοβούµενο το ξέσπασµα της κοινής γνώµης.
Και βεβαίως τα αντίπαλα στρατόπεδα, µέσω των µαζικών Μέσων ενηµέρωσης που διαθέτουν, την είδηση την προβάλουν µε τέτοιο τρόπο, ενώ αποσιωπούν τα δικά τους που την κάνουν πλέον προπαγάνδα.
