Δεν αναφερόμαστε στην αλήθεια εκείνη που συνθέτει ένα γεγονός, χωρίς να αποκρύπτει κάτι, να διαστρεβλώνει ή να αλλοιώνει την πραγματικότητα, αλλά για τη θρησκευτική αλήθεια, μια φιλοσοφική θεώρηση προσδιορισμένη στο πρόσωπο του Χριστού από τον ίδιο. “Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή” (Ιωαν. 14, 6) λέγει ο Ιησούς παρηγορώντας τους μαθητές του.
Ο ίδιος Ευαγγελιστής στο 4ο Ευαγγέλιο της Μ. Πέμπτης βάζει τον Ιησού να ομιλεί περί αληθείας με τον Πιλάτο. Οταν ο Πιλάτος τον ρώτησε, αν είναι ο βασιλεύς των Ιουδαίων και “γιατί το έθνος σου και ο λαός σου σε παρέδωσαν να σε δικάσω ως ένοχον θανάτου”, ο Ιησούς του απάντησε ότι “συ λέγει, ότι βασιλεύς ειμί”. Εγώ ήλθα σ’ αυτόν τον κόσμο “ίνα μαρτυρήσω τη αληθεία”.
Εδώ κατά τον Ιωάννη ο Πιλάτος ερώτησε να μάθει “τι εστίν αλήθεια”, αλλά πριν πάρει απάντηση βγήκε έξω και είπε στους Ιουδαίους ότι εγώ δεν βρίσκω να ενέχεται σε τίποτα ο άνθρωπος και πείτε μου κατά το έθιμο, λόγω του Πάσχα, ποιον θέλετε να αφήσω ελεύθερο, τον βασιλέα σας ή τον φυλακισμένο εγκληματία Βαραββάν. Σημειωτέον, ότι επρόκειτο για τη μεγαλύτερη γιορτή των Ιουδαίων προς ανάμνησιν και τιμήν της εξόδου του Εβραϊκού λαού από την Αίγυπτο και τη διάβαση της Ερυθράς Θαλάσσης, που ελευθέρωναν έναν βαρυποινίτη.
Όμως υπάρχουν συγκεκριμένα θρησκευτικά κείμενα της Καινής Διαθήκης εκείνων των χρόνων και των μετέπειτα, που διασώζονται και θεωρούνται ως “άγραφα” λόγια του Χριστού, τα οποία κανείς από τους τέσσερις Ευαγγελιστές δεν τα έχει συμπεριλάβει στα κανονικά Ευαγγέλια, θεωρούνται δε ως “Απόκρυφα”. Τελευταίως ανακαλύφθηκε από Αιγυπτίους ένα αρχαίο χειρόγραφο στα Κοπτικά σε πάπυρο, που θεωρείται το μόνο γνωστό αντίγραφο του Ευαγγελίου του Ιούδα Ισκαριώτη, για το οποίον έγινε διεθνής θόρυβος.
Μεταξύ των “Απόκρυφων Ευαγγελίων” είναι και το “Ευαγγέλιο του Νικοδήμου” ο οποίος στο κεφ. 3 δίνει την απάντηση του Ιησού στον Πιλάτο “τι εστίν αλήθεια”.
Είπε ότι “η αλήθεια έρχεται από τον Ουρανό!”. Απόρησε ο Πιλάτος και του απάντησε “άρα η αλήθεια δεν υπάρχει πάνω στη γη”. Ο διάλογος τελειώνει με τον Ιησού να του εξηγεί: “Πίστεψε ότι η αλήθεια είναι πάνω στη γη, ανάμεσα σ’ εκείνους, οι οποίοι, όταν έχουν τη δύναμη της κρίσεως διέπονται απ’ την αλήθεια και την ορθή κρίση”. Είναι το ίδιο του Ιωάννη “ελήλυθα εις τον κόσμον ίνα μαρτυρήσω τη αλήθεια” (ιη, 37). Και ο Πιλάτος μπορεί να κατάλαβε, μπορεί και όχι. Πάντως μέχρι και την τελευταία στιγμή πριν παραδώσει τον Ιησού προς τον θάνατον, ηρνείτο να τεκμηριώσει την ετυμηγορία του, απεκδυόμενος ευθυνών και επιρρίπτοντας το κρίμα στον κραυγάζοντα Ιουδαϊκό λάο.
Γιατί άραγε ο Ιωάννης ούτε άλλος απ’ τους κανονικούς Ευαγγελιστές δεν αναφέρουν την περί αληθείας εξήγησιν που ο Ιησούς έδωσε στον Πιλάτο κατά το “Απόκρυφο Ευαγγέλιο” του Νικοδήμου; Γίνεται λόγος περί παραλλαγών ή συμπερασμάτων από άλλα λόγια του Χριστού; Μπορεί να ισχυρισθεί κάποιος ότι πρόκειται για το αποτέλεσμα ευλαβούς φαντασίας να τοποθετούνται στο στόμα Του. Πάντως μαρτυρείται, έστω κι έτσι, ότι υπήρχε η παράδοση που χάρις σ’ αυτήν διασώθηκε και διαπλατύνθηκε ανά τον κόσμο η διδασκαλία του Χριστού.
