Θρησκεία και Λογική

Κύριε διευθυντά,
υποστηρίζεται ότι ο χριστιανικός Θεός είναι προσωπικός, με την έννοια ότι ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να επικοινωνεί μαζί του. Και ότι κύριο χαρακτηριστικό του, που διαχέεται, είναι η ευφορία, η θε(τ)ική ενέργεια.
Αλλά γιατί κάποιος να πιστέψει πως οι δάδες με το Φως, που έφερε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων, πράγματι πυροδοτήθηκαν θαυματουργικά και όχι αγυρτικά, με τα σπίρτα κάπου κρυμμένα;
Στο πλαίσιο λοιπόν μιας τέτοιας αμφισβήτησης, κυρίαρχη θέση οπωσδήποτε θα είχε η ανεύρεση του κινήτρου, για ποιο λόγο δηλαδή να συνέβαινε μια τέτοια εξαπάτηση.
Η απάντηση εδώ δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική από κείνη που δίδεται σε κάθε μορφή απάτης: το χρήμα, το κέρδος, η “κοσμική” εξουσία…
Και αν θεωρούσαμε αυτή τη φωτοδότηση σαν απάτη, σίγουρα δεν θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε αλλιώς και όλα τα αποκαλούμενα “θαύματα”, διαχρονικά, παρά μόνο ως αγυρτική επινόηση και συνωμοτικές διαδόσεις, που κατατείνουν στην ποδηγέτηση των μαζών (“θρησκεία, το όπιο του λαού”). Ούτε θα ήταν δυνατό να σταματήσουμε το κουβάρι να ξετυλίγεται μέχρι να φτάσει στην αρχή του, στα γεννοφάσκια αυτής της θρησκείας, στα γραφόμενα των Ευαγγελιστών, στην ίδια την Ανάσταση του Χριστού: όλα στημένα, όλα σκηνοθετημένα.
Ελα όμως που ένα τέτοιο, εξαρχής, ψέμα θα μπορούσε να στηριχτεί μόνο σε σχέδιο και μεθοδεύσεις, πάντοτε βέβαια κρυφά και συνωμοτικά, με στόχο την πνευματική ποδηγέτηση των λαών, και νομοτελειακά θα συνεδέετο με εξουσιαστικότητα και αποθησαυρισμό, με ιδιαίτερα οξυμένο κοσμικό φρόνημα και απόλυτη υποκρισία, κάτι όμως που ουδέποτε θα μπορούσε στην Εκκλησία να προσαφθεί και από πουθενά να συναχθεί.
Συνακόλουθα και στην όποια περαιτέρω άποψη, ότι η χριστιανική θρησκεία (από το ξεκίνημα) έχει ρόλο στο πλαίσιο ευρύτερου κυκλώματος, σαν πιόνι άλλων κέντρων εξουσίας, υπηρετώντας τη δημιουργία αποβλακωμένων μοιρολατρών, για να έρχονται μετά άλλοι να τα οικονομάνε, είτε ότι έχει πιαστεί κορόϊδο με μια τέτοια συμφωνία συνεργασίας, στην άποψη αυτή λοιπόν θα είχε σημειωθεί προφανής υπέρβαση των ορίων αστειότητος.
Παρασκευάς Μαμαλάκης