Το θρούμπι είναι ένα αυτοφυές φυτό που αγαπά το φως το ήλιου. Το συναντάμε σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο, που με τα υπέροχα μοβ ανθάκια του που στολίζουν τα βουνά και τα λαγκάδια αυτή την εποχή. Συνήθως ανθίζει από τα τέλη Απριλίου μέχρι τέλη Ιουνίου και πάντα ανάλογα το υψόμετρο που βρίσκεται το φυτό. Το θρούμπι με το μεθυστικό του άρωμα που είναι κάτι μεταξύ ρίγανης και θυμαριού αποπλανά μαγεύοντας κάθε απαιτητικό ουρανίσκο.
Άλλωστε ήταν το αγαπημένο βότανο στην αρχαία Ελλάδα καθώς ήταν το απαραίτητο βότανο για την παρασκευή του θυμβρίτη οίνου, κρασί αρωματισμένο με θρούμπι, το χρησιμοποιούσαν ευρέως στη μαγειρική, καταναλώνεται και ως αφέψημα όπως και για την παρασκευή χωνευτικών λικέρ. Με τη χρήση των βοτάνων στη μαγειρική έχουμε τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε διάφορα εδέσματα ξεχωριστά, καθώς η γεύση που μας χαρίζουν τα βότανα είναι μοναδική.
Οι Ρωμαίοι το θεωρούσαν εξαιρετικό αφροδισιακό βότανο, καθώς οι σάτυροι το είχαν στο προσκέφαλο τους. Παλαιότερα στη Κρήτη όταν έφτιαχναν τυρί στη άλμη, έβαζαν λίγο θρούμπι στην άλμη για να αρωματιστεί το τυρί.
Χρησιμοποιείται όπως η ρίγανη και το θυμάρι σε πουλερικά, ψητά κρέατα, ψάρια, σούπες, σάλτσες, πίτσες, ομελέτες, αυγά, σαλάτες, ελιές, λαχανικά και όσπρια.
Συνδυάζεται υπέροχα με το λευκό πετμέζι όπως και με το συνηθισμένο πετμέζι, με το πορτοκάλι, γενικότερα με τα εσπεριδοειδή, το μοσχοκάρυδο, τον κόλιαντρο, θυμάρι, δεντρολίβανο, μέλι, φασκόμηλο, μουστάρδα, εστραγκόν, κίμινο, σκόρδο.
Είναι εξαιρετικό μελισσοκομικό φυτό καθώς ανθίζει όταν τελειώνει η φασκομηλιά και πριν ανθίσει η ρίγανη και το θυμάρι
