Θύμα των καιρών ο Μάριο Ντράγκι

Ο Ιταλός τραπεζίτης και τέως επικεφαλής της Ε.Κ.Τ. Μάριο Ντράγκι θα γραφεί στην ιστορία ως ο πλέον ικανότερος ισορροπιστής της πολιτικής σκηνής της χώρας του και ο άνθρωπος, που πέρασε απ’ το ανώτερο αξίωμα της εξουσίας ως τεχνοκράτης πρωθυπουργός και δεν τον άγγιξε καθόλου το μικρόβιο της εξουσιομανίας.
Πήρε τον τίτλο του «σωτήρα της Ιταλίας», εγγυήθηκε τήρηση ίσων αποστάσεων, μεταξύ των επτά κομμάτων, που συμμετείχαν στην κυβέρνησή του «Εθνικής Ενότητας» και τα κατάφερε. Όμως 16 μήνες αφότου ανέλαβε πρωθυπουργός και 8 μήνες πριν λήξει η προκαθορισμένη θητεία του και γίνουν εκλογές, λόγω της τήρησης στάσης αλληλεγγύης έναντι στην Ουκρανία, αυτή η περίεργη συμμαχική κυβέρνηση παραιτήθηκε. Ο ΠτΔ της Ιταλίας Ματαρέλα τον έπεισε να παραμείνει για τη διεκπεραίωση των τρεχόντων προ- βλημάτων της χώρας μέχρι τις προγραμματισμένες εκλογές τον Σεπτέμβριο.
Η σημαντικότερη αντίδραση του Ντράγκι προήλθε από τον υπ. Εξωτερικών Λουίτζι ντι Μάιο, ο οποίος εγκατέλει- ψε το κόμμα του των «Πέντε Αστέρων», συμμάχησε με 60 περίπου βουλευτές και γερουσιαστές, δεν παραιτήθηκε από τη θέση του και αποτέλεσε τη θρυαλλίδα, ώστε ο ηγέτης Τζου- ζέπε Κόντε να θεωρήσει ότι υπήρχε σχέδιο απομόνωσής του και της καθαίρεσής του από το κόμμα. Ο πρωθυπουργός λόγω μη πολιτικής εμπειρίας δεν κατάλαβε ότι η κίνηση του Ντι Μάιο θα προκαλούσε ντόμινο διαμαρτυριών, όπως και έγινε. Καταστρώθηκαν ιστορίες αποπροσανατολισμού, υπόγειες διαβουλεύσεις και κινήσεις γεωπολιτικής ανάγνωσης, που κατέληξαν στο να χάσει τη δεδηλωμένη, αφού ο Κόντε, ο Σαλβίνι, ο Μπερλουσκόνι, η Λέγκα του Βορρά και το κόμμα Φόρτσα ντ’ Ιτάλια, απέσυραν την ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Η δικαιολογία τους στη- ρίχθηκε στο ότι η ιταλική κυβέρνηση έπρεπε να ερμηνεύσει αλλιώς το θέμα του ρωσοουκρανικού πολέμου και να δραστηριοποιηθεί διπλωματικώς, ώστε να σταματήσει ο πόλεμος, αλλά το αίτημα τούτο απείχε από τις αντιλήψεις του τραπεζίτη πρωθυπουργού, που πιθανόν να ταυτιζόντουσαν με τις απόψεις των πολεμοκάπηλων της Δύσης.
Η πολιτική κρίση πήρε διαστάσεις, προκάλεσε αντιδρά- σεις απρόβλεπτες, με αποτέλεσμα Δήμαρχοι, Βιομήχανοι ή επιφανείς πολίτες Ιταλοί ζήτησαν από τον Ντράγκι να παραμείνει πρωθυπουργός, για ν’ αντιμετωπίσει την επερχόμενη οικονομική κρίση και να διαχειριστεί τα κονδύλια της Ε.Ε. απ’ το Ταμείο Ανάκαμψης.
Ποιοι θα εθεωρούντο κατάλληλοι για την επίλυση των σημερινών προβλημάτων; Οι κουρασμένοι 75χρονοι πολιτι- κοί ή οι οικονομολόγοι; Οι πολιτικές επιδιώξεις μετετράπησαν σε επιταγές που μόνο οικονομικοί τις επιλύουν. Στην Ιταλία βρέθηκε ο Ντράγκι και πριν αποδώσει έργο, «έπεσαν να τον φάνε». Η οικονομία κυριαρχεί στην πολιτική και διαμορφώνει αναγκαστικά τις αποφάσεις των εξουσιαστών, ανεξάρτητα αν βρίσκονται εκτός διαδικασιών με πολιτικό χαρακτήρα. Είναι εντυπωσιακή η εκτίμηση των σχολιαστών και η απαισιοδοξία τους, ότι εάν ο Ντράγκι αποσυρθεί από τον πολιτικό βίο η Ιταλία «θα χάσει πάσαν ελπίδαν σωτηρίας».
Σε ιδιαίτερες εμφανίσεις του ο «Σούπερ Μάριο» διατυπώνει τη θέλησή του να μην ασχοληθεί άλλο με την πολιτική και ότι δεν ενδιαφέρεται ν’ αντικαταστήσει τον Στόλτενμπεργκ στο ΝΑΤΟ, ούτε τη φον ντερ Λάιεν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η αλήθεια του πρώτου σκέλους θα φανεί μετά τις εκλογές κατά πόσον η Ιταλία θα βρεθεί σε πολιτικό αδιέξοδο και ο Ματαρέλα θα επιχειρήσει την επα- νάκαμψη του Ντράγκι, που σε περίπτωση “αποτυχίας” αναζητηθεί κάποιος άλλος «άξιος τεχνοκράτης».