Την περαιτέρω συρρίκνωση του ωραρίου διενέργειας των ράπιντ τεστ στα Χανιά και σε όλη την Κρήτη -με πρόφαση αυτή τη φορά τον καύσωνα – ανακοίνωσε ο ΕΟΔΥ, ενώ είναι προφανές ότι η σταδιακή αυτοκατάργηση των δωρεάν τεστ αποτελεί πολιτική επιλογή άσκησης πίεσης προς τους ανεμβολίαστους.
Τι συμβαίνει όμως με τα παιδιά κάτω των 12 ετών; Εκατοντάδες παιδιά στα Χανιά πλέον μπορούν μόνο με ράπιντ τεστ να συμμετέχουν στις δραστηριότητες. Παιδιά με μεγάλη κινητικότητα, που συγκεντρώνονται σε κλειστούς και ανοικτούς χώρους, που πιθανόν να έρχονται σε επαφή με τον ιό και που δεν έχουν δικαίωμα εμβολιασμού. Είναι λογικό, εφικτό και σκόπιμο να επιβαρυνθεί μια οικογένεια με 20 ευρώ την εβδομάδα (ή 40 αν είναι δύο τα παιδιά κ.ο.κ.) με το κόστος αυτό;
Υπάρχει κάποιος πολιτικός σχεδιασμός για τα παιδιά αυτά ή απλώς οδηγούνται για ακόμα μια φορά εκτός κοινωνικότητας, όπως είδαμε να οδηγούνται με ευκολία εκτός των σχολικών αιθουσών σε όλα τα προηγούμενα κύματα της πανδημίας;
