Θύμησες ενός 9χρονου

Ο Γιώργος ήταν ένα εννιάχρονο παλικαράκι, σκληραγωγημένο στη βιοπάλη.
Ζούσε με την οικογένειά του σε ένα όμορφο σπίτι που βρισκόταν σε ένα πλάι του στρατοπέδου του Αγίου Ιωάννη, απέναντι από το τέρμα της οδού Δημακοπούλου.

Η οικογένεια του Γιώργου αποτελείτο από τη μητέρα του, την αδελφή του τη Δέσποινα 12 χρόνων και τη Μαρία 5 χρόνων.

Ο πατέρας του Γιώργου, ήταν ένας γεροδεμένος 45άρης έφεδρος παλαιός πολεμιστής.

Ο Γιάννης του Σπυρίδo, ο πατέρας του, 18άρης, πήγε αντάρτης στη Βόρειο Ήπειρο και πολέμησε εναντίον των Αλβανών. Η κυβέρνηση της Αυτονόμου Β. Ηπείρου, του επέδωσε το παράσημο του Σιδερένιου Σταυρού για την ηρωική πολεμική δράση του, στον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα.

Το ελληνικό κράτος το 1936 τον αναγνώρισε ως οπλαρχηγό Γ’ τάξεως και του χορήγησε στρατιωτική σύνταξη Λοχία.

Στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο οδηγήθηκε αιχμάλωτος στη Γερμανία, όταν ένας Στρατηγός στη Μακεδονία παρέδωσε αμαχητί τη Μεραρχία του στους Γερμανούς.

Δραπέτευσε. Ήρθε με τα πόδια στην Ελλάδα, επανήλθε στο Στρατό και στάλθηκε στη Μικρά Ασία με το βαθμό του Λοχία.

Έφθασε πολεμώντας μέχρι τον Σαγγάριο. Με την πτώση του Βενιζέλου μετατέθηκε στη Μακεδονία και απέφυγε τη Μικρασιατική καταστροφή. Στις 20 του Μάη του 1941 πολύπειρος όπως ήταν, έβλεπε ότι οι Γερμανοί θα προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να καταλάβουν την Κρήτη.

Μαζί με άλλους Χανιώτες, ζήτησαν από τη Διοίκηση να οργανωθεί πολιτοφυλακή ή έστω να δοθούν περιβραχιόνια ή πηλήκια που ν’ αναγράφουν τη λέξη “Πολιτοφυλακή”.
Μάταιος κόπος.

Αναγκαστικά, επειδή ήταν άοπλος μαζί με ένα φίλο του, νύχτα, έσπασαν μια αποθήκη οπλισμού των Άγγλων στα Λειβάδια. Πήραν δυο όπλα και αρκετές δεσμίδες σφαίρες. Επειδή το σπίτι του Γιώργου εκεί που βρισκόταν ήταν στόχος για τα γερμανικά αεροπλάνα, ο πατέρας του έστειλε την οικογένειά του στο γονικό της γυναίκας του, στο Μετόχι Μενεκλέρι των Περιβολίων. Στις 21 του Μάη, όταν άρχισαν να πέφτουν οι Αλεξιπτωτιστές του Χίτλερ, μαζί με τον γιο του τον Γιώργο, κίνησαν να πάνε στο Μενεκλέρι. Όταν έφτασαν πάνω από το Φόρo, που ήταν ένα παράπηγμα, ακριβώς απέναντι από το Αγρίμι στην αρχή της οδού Νεάρχου, είδαν από μακριά ένα πεσμένο γερμανικό ανεμόπτερο.

Πλησίασαν προσεκτικά και είδαν 6 Γερμανούς νεκρούς και ένα Αυστραλό Λοχία νεκρό πεσμένο πάνω από ένα χαράκωμα. Φαίνεται ότι σκότωσε τους Γερμανούς ένα – ένα όπως έβγαιναν από το ανεμόπτερο. Ένας όμως δεν ήταν νεκρός και όπως έβγαινε από το χαράκωμα, τον πυροβόλησε και τον σκότωσε.

Προχώρησαν, μπήκαν στην Αναγνώστου Γογονή. Τότε ήταν ένας χωματόδρομος με νεροπάρματα και σε 100 μέτρα περίπου είδαν ένα Γερμανό ακουμπισμένο στον κορμό μιας ελιάς και πιο πέρα ένα ακόμη ανεμόπτερο.

Από το ντύσιμο φαινόταν ότι ο Γερμανός ήταν αξιωματικός. Με πολύ προφύλαξη, πλησίασαν και διαπίστωσαν ότι ο Γερμανός ήταν νεκρός. Πεσμένο μπροστά του ήταν ένα πιστόλι.

«Είναι λούγκερ», είπε ο πατέρας του Γιώργου. Το πήρε, είδε πως ήταν γεμάτο και το έβαλε στη μέση του. Προχώρησαν και στο δρόμο που πάει για Θέρισο και Περιβόλια, είδαν σε ένα χαντάκι, γαζωμένο από σφαίρες έναν Ταχυδρόμο. Φορούσε ακόμη το καπέλο των ΤΤΤ και στον ώμο του είχε περασμένη την τσάντα. Έφτασαν γρήγορα στη γέφυρα της Πελεκαπίνας.

Την φρουρούσαν λίγοι Άγγλοι. Συνέχισαν για το Μενεκλέρι. Στη γωνιά που έστριψαν για να πάνε στο Μετόχι, σε ένα λιόφυτο, παρατημένα ήταν 5 – 6 θωρακισμένα αυτοκίνητα των Άγγλων.

Έφτασαν στο Μενεκλέρι και ο πατέρας του Γιώργου είπε στην οικογένειά του να είναι έτοιμη το πρωί για να πάνε με τα πόδια στο χωριό Πάτημα μέχρι να καταλαγιάσει η Μάχη.

Ξεκίνησαν πρωί πρωί για το Πάτημα, σε ένα λιόφυτο, μεταξύ Μουρνιών και Νεροκούρου, είδαν ένα αγγλικό καταυλισμό. Σκηνές παρατημένες, όπλα πεταμένα και αποθήκες γεμάτες τρόφιμα. Ο Γιώργος έπιασε ένα μικρό πολυβόλο, ο πατέρας του είπε να το παρατήσει. Κοντά στις Βρύσες συνάντησαν αρκετούς Άγγλους που κινούσαν για τα Σφακιά. Πήγαιναν για τη Γιαλιά για να μπορέσουν να επιβιβαστούν σε πλοία για να πάνε στην Αίγυπτο.

Αργά το βράδυ έφτασαν στο Πάτημα και εγκαταστάθηκαν στο σχολείο. Μετά από 3 μέρες, ο πατέρας του Γιώργου γύρισε στα Χανιά. Βρήκε το σπίτι του εντελώς κατεστραμμένο από τις βόμβες. Επέστρεψε στο Πάτημα και είπε τα άσχημα νέα στην οικογένειά του. Θα μείνετε εδώ μέχρι να βρω πού θα κατοικήσουμε. Τα Χανιά είναι γεμάτα ερείπια από τους βομβαρδισμούς. Είναι δύσκολο να βρω σπίτι, να μείνουμε.

Η Μάχη της Κρήτης είχε τελειώσει.

Άρχιζε η μαύρη γερμανική κατοχή.