Στην κατάργηση τριών διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας, που αφορούν στη θεσμοθέτηση του βάσιμου λόγου απόλυσης στο εθνικό δίκαιο, τη συνυπευθυνότητα μεταξύ αναθέτοντος την εκτέλεση εργασίας ή έργου και του εργολάβου ή υπεργολάβου, για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας, καθώς και τις αλλαγές στις ημερομηνίες στην περίπτωση της συμφιλιωτικής διαδικασίας, προχώρησε το υπουργείο Εργασίας.
Όπως μεταδίδει το cnn.gr, με τροπολογία, που προκάλεσε «θύελλα» στη Βουλή πριν από την ψήφισή της, καταργούνται από την έναρξη ισχύος τους και εφεξής, οι διατάξεις:
α) του νόμου 4554 του 2018 που προβλέπουν την ευθύνη αναθέτοντος εργολάβου και υπεργολάβου έναντι των εργαζομένων (άρθρο 9 ν. 4554/2018),
β) του νόμου 4611 του 2019 που θεσμοθετούν τον βάσιμο λόγο ως σωρευτικό κριτήριο για το έγκυρο της καταγγελίας της εργασιακής σχέσης εργαζόμενου (άρθρο 48 του ν. 4611/2019) και
γ) επίσης του νόμου 4611 του 2019 για την αναστολή προθεσμιών κατά τη συμφιλιωτική διαδικασία και τη διαδικασία επίλυσης εργασιακών διαφορών (άρθρο 58 ν. 4611/2019).
Αιτιολογώντας την κατάργηση των διατάξεων που είχαν ψηφιστεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το υπουργείο Εργασίας αναφέρει πως με το άρθρο 9 του Ν. 4554/2018 επιχειρήθηκε ανεπιτυχώς να αντιμετωπιστούν προβλήματα εργασιακών σχέσεων στις κάθε είδους συμβάσεις εξωτερίκευσης υπηρεσιών μιας επιχείρησης προς τρίτους (outsourcing).
Η ποικιλία των συμβάσεων αυτών, η πολυπλοκότητα και η δυναμική τους, όμως, δεν επιτρέπει τον εντοπισμό αλληλέγγυας ευθύνης μεταξύ αναθέτοντος την εκτέλεση υπηρεσίας ή έργου και του παρόχου αυτής με μέσα και προσωπικό που διαθέτει ο πάροχος.
Για τον λόγο αυτό, η κυβέρνηση θεωρεί πως η διάταξη πρέπει να καταργηθεί ώστε να είναι σαφής η ευθύνη του εργοδότη έναντι των εργαζομένων που αυτός απασχολεί, ανεξαρτήτως των συμβατικών σχέσεων που αναπτύσσει ο εργοδότης με τρίτους ως επιχειρηματίας.
Για την περίπτωση του άρθρου 48 του Ν.4611/2019 που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ λίγο πριν από τη διεξαγωγή των ευρωεκλογών τον Μάιο του τρέχοντος έτους, η κυβέρνηση αναφέρει πως πρέπει να καταργηθεί, γιατί ανατρέπει την ισορροπία της εθνικής νομοθεσίας σε σχέση με την προστασία των εργαζομένων σε περίπτωση απόλυσης. Επίσης, το υπουργείο Εργασίας εκτιμά πως η σχετική διάταξη αλλά και αυτή του άρθρου 58 που επίσης καταργείται, δεν είναι ευθύγραμμες και συνεπείς με το πνεύμα και το γράμμα του άρθρου 24 του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, που κυρώθηκε με τον Ν. 4359/2016.
Όσον αφορά στην κατάργηση του άρθρου 58 του νόμου που ψηφίστηκε τον περασμένο Μάιο, η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η αναστολή της αποσβεστικής προθεσμίας για την άσκηση της προβλεπόμενης από τον νόμο αγωγής για ακυρότητα της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, δημιουργεί χρονική αβεβαιότητα και επομένως παράταση της άσκησης του δικαιώματος του εργαζόμενου με αίτημα την ακυρότητα της απόλυσής του, ή την καταβολή ή τη συμπλήρωση της νόμιμης αποζημίωσης απόλυσης, γεγονός που οδηγεί σε ανασφάλεια δικαίου.
Εκείνο που έχει σημασία, είναι να υπάρξει μια φιλεργατική νομοθεσία, αλλά δεν το αναμένει κανείς αυτό από μια κυβέρνηση ξεκάθαρα νεοφιλελεύθερη όπως η σημερινή, είναι απλά αδύνατο να συμβεί, οπότε όλα αυτά περί του τι αλλάζει στο συγκεκριμένο ζήτημα τ΄ακούω βερεσέ που λέμε…
Σημασία έχει να υπάρχει ένα πλαίσιο σωστής προστασίας κάθε εργαζομένου, τα χρόνια των μνημονίων σάρωσαν κάθε εργατικό δικαίωμα κι αυτό δεν θα αλλάξει από την σημερινή μνημονιακή κυβέρνηση όπως και να το κάνουμε!
Η Ελλαδα, αν θελει να εκπολιτιστεί και να προκόψει, οφείλει να ακολουθήσει το παράδειγμα των δυτικών χωρών που εχουν λύσει τα προβλήματα απο τη δεκαετία του 1940.
Εδω βεβαια, οπως ο ανωτέρω σχολιαστής -που ουτε το ονομά του δεν εχει το θάρρος να δηλώσει- δεν εχουμε ακόμη μάθει τι σημαίνει “νεοφιλελεύθερος” και παπαγαλίζουμε τσιτάτα της εποχής του Εγκελς και Μαρξ….
Καλή πρόοδο και καλά μυαλά….
Μάρκος Δασκαλάκης