∆εν είναι όλα εκείνα που προτάσσονται, όλα εκείνα που προβάλλονται, όλα εκείνα που αναδεικνύονται, όλα εκείνα που σχηµατοποιούν µία χώρα και τους κατοίκους της, µέσω σχολίων στο διαδίκτυο, τις πλατφόρµες επικοινωνίας και τα πεδία όπου οι αλγόριθµοι και η Τεχνητή Νοηµοσύνη έχουν στήσει πάρτυ.
Η Ελλάδα δεν είναι, η απαγόρευση στους ανθρώπους της 3ης ηλικίας να είναι δραστήριοι, δηµιουργικοί και χαµογελαστοί. Η Ελλάδα δεν είναι ο κόσµος του ΤΙΚ ΤΟΚ και των ρετουσαρισµένων φωτογραφιών, µήτε τα ουρλιαχτά άναρθρων ή ανορθόγραφων. Η Ελλάδα δεν είναι ό,τι σοκαριστικό τα αστυνοµικά δελτία ενηµερώνουν, ούτε όµως η προσπάθεια των ελαχίστων να αποδείξουν ότι υπερέχουν του συνόλου.
Η Ελλάδα είναι η πατρίδα, η γη, ο τόπος των αγώνων για Ελευθερία και ∆ηµοκρατία. Τα ανοιχτά πανεπιστήµια µε τους αξιόλογους στην πλειονότητα τους και αναγνωρισµένους διεθνώς καθηγητές, τους βραβευµένους φοιτητές, τους πολυγραφότατους ερευνητές. Η Ελλάδα είναι η χώρα που οι πολίτες της στηρίζονται κυρίως και αναγνωρίζουν το έργο που γίνεται στα ∆ηµόσια Νοσοκοµεία. Είναι η Ελλάδα, που σε κάθε γωνιά της γης, όλο και κάποιες εφηµερίδες, περιοδικά, εκποµπές ή διαφηµιστικά ταµπλόιντ αναδεικνύουν την ταυτότητα της και την υπεροχή της.
Είναι η χώρα που γιατρεύει ανθρώπινες πληγές, που ταΐζει την ψυχή, το πνεύµα και το σώµα όσων σε αυτήν προστρέχουν.
Φυσικά και υπάρχουν τα λάθη, τεράστια ή µη, µε επιπτώσεις ή χωρίς. Αν µείνουµε όµως προσηλωµένοι στον αρνητισµό και στη χυδαιότητα, χάνουµε το ταξίδι µας στην ιστορία της, στο παρόν και στο µέλλον της.
Όταν ο ερµηνευτής Κωσταντίνος Αργυρός κατά την παρουσία του στο Royal Albert Hall έκλαψε από τον κόσµο και για τον Έλληνα οµογενή, όταν φώναξε “Μάνα ο γιος σου χορεύει ζεϊµπέκικο στο Royal Albert Hall”, δεν είπε τίποτα λιγότερο από το ότι αυτή η χώρα υπάρχει, συνεχίζει και προοδεύει.
Όταν Έλληνες σκηνοθέτες καλούνται να παραλάβουν διεθνή βραβεία και όταν νέοι µας αναγνωρίζονται για το επίπεδο γνώσεων τους και παρουσία τους σε πολλούς τοµείς, δε συµβαίνει τίποτα λιγότερο από εκείνο που συµβαίνει στο µυαλό τόσων ανθρώπων που επιλέγουν τη χώρα µας να αγαπήσουν ή να έρθουν να ζήσουν µόνιµα.
Η Ελλάδα δεν είναι η χώρα του ξεπεσµού, όπως πολύ έντεχνα και ενορχηστρωµένα κάποιοι προσπαθούν να µας πείσουν πως είναι η πατρίδα µας.
Όλα τα προβλήµατα λύνονται συντεταγµένα και από κοινού, όταν τελικά θα αποφασίσουµε εµείς οι ίδιοι οι πολίτες, ότι αυτός ο τόπος, αυτή η γωνιά της γης, είναι ευλογηµένη γιατί η σχέση µας µαζί της, είναι σπόρος που προορίζεται να βγάλει ρίζα και καρπό.
Ο προορισµός είναι η αλήθεια του Έλληνα και όχι ο εύκολος, ανώδυνος, απρόσωπος σχολιασµός.
