Τι δεν καταλαβαίνει η Fraport

Σε ένα πολυσύχναστο, σκονισμένο αεροδρόμιο ένας άνδρας και μια γυναίκα διασταυρώνονται ακολουθώντας παράλληλους αλλά χωριστούς δρόμους.
Η γυναίκα είναι Ευρωπαία και ο άνδρας Έλληνας, που θέλει να ταξιδέψει με φτηνό εισιτήριο, τον χειμώνα στην Ευρώπη.
Δυο ταυτόχρονες προβολές, συγχρονισμένες, τις οποίες δεν μπορεί να κατανοήσει η Fraport που έχει τη διαχείριση του αεροδρομίου Χανίων.
Η καλύτερη “μπίζνα” σήμερα είναι να κάνεις πρες-κόνφερανς, να μη λες τίποτα για την “ταμπακιέρα” και να βγαίνεις φωτογραφία.
Έχει δημιουργηθεί ένα ρήγμα που βάζει πολύ νερό. Η Fraport αδυνατεί να κατανοήσει (με τον μονεταρισμό της) τι άλλαξε μετά την πανδημία, τι σημαίνει πόλεμος στα σύνορα της Ευρώπης, τι σημαίνει «αισθάνομαι ελεύθερος και θέλω να ταξιδέψω».
Ο άνδρας και η γυναίκα της ιστορίας μας είναι καθημερινοί, φυσιολογικοί άνθρωποι που διεκδικούν ένα δικαίωμα. Δεν είναι κωδικοί επιβατών…
Έχει ένα συσσωρευμένο ανικανοποίητο η γερμανική κοινοπραξία. Δείχνει να συγκρούεται η τυφλή επιθυμία της με την πραγματικότητα, όπως έχει διαμορφωθεί.
Ο άνδρας και η γυναίκα θέλουν να κινηθούν σε μια Ευρώπη εντός των πυλών.
Η Fraport ψαρεύει ψάρια στα βουνά.
Διάβασα με προσοχή τι είπαν τα στελέχη της εταιρείας. Τους συγχαίρω γιατί δεν είπαν τίποτα…