Kύριε διευθυντά,
πολλές αναταραχές, διαµαρτυρίες και αγώνες κάποιας µερίδας πολιτών, όλες αυτές τις µέρες, όσων αφορά τις καταλήψεις των πανεπιστηµίων και το Πολυτεχνείο µας στα Χανιά.
∆εν έχω σκοπό να σχολιάσω την όλη κινητοποίηση, δεν θα κατακρίνω, δεν θα καταδικάσω τις ενέργειες αυτών των φοιτητών, των γονιών και αρκετών άλλων πολιτών, για τις κινητοποιήσεις τους.
Σέβοµαι τις απόψεις τους, έχουν το δικαίωµα να υποστηρίζουν την γνώµη τους και επίσης, έχουν το δικαίωµα και τη δύναµη να πολεµήσουν γι’ αυτό που πρεσβεύουν για να το πετύχουν. Αυτό είναι η ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Αυτό κάνει ο κάθε δυναµικός άνθρωπος. ∆ιαφωνώ όµως και αναρωτιέµαι αν ο τρόπος που γίνεται αυτός ο αγώνας είναι σωστός.
“∆ηµοκρατία είναι το πολίτευµα όπου όλοι οι πολίτες έχουν τα ίδια δικαιώµατα”.
Στην Ελλάδα έχουµε δηµοκρατία. Είναι η χώρα που πρωτοέλαµψε η ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ από αρχαιοτάτων χρόνων. ∆ηµοκρατία στον λόγο, δηµοκρατία στις πράξεις, δηµοκρατία σε όλα και για όλους.
Ένας αγώνας είναι δίκαιος, δηµοκρατικός όταν δεν ενοχλεί κάποιον άλλο, όταν δεν δηµιουργεί άσχηµες συνέπειες.
Είναι δηµοκρατία η κατάληψη των πανεπιστηµίων; Του Πολυτεχνείου; Και η παρεµπόδιση των φοιτητών που θέλουν να παρακολουθήσουν τα µαθήµατά τους; Είναι δηµοκρατία να αποφασίζουν κάποιοι για κάποιους άλλους, πότε θα δώσουν τις εξετάσεις τους; Αν θα χάσουν το εξάµηνο ή αν θα εξεταστούν διαδυκτιακά; Είναι δηµοκρατία για τους φοιτητές που σπουδάζουν στα Χανιά από άλλες πόλεις, να πληρώνουν ενοίκια “τσουχτερά” επιπλέον λόγω παρατάσεων των εξαµήνων; Ρώτησε κανείς αυτά τα παιδιά και τους γονείς τους αν έχουν την οικονοµική δυνατότητα να διαρκέσουν οι σπουδές τους αντί 5 χρόνια 6 ή… και περισσότερο;
∆ηµοκρατία είναι η αγωνία που αναγκαστικά βιώνουν οι φοιτητές και οι οικογένειες τους µε τις ηµεροµηνίες που ρυθµίζουν το µέλλον τους; Τις εξετάσεις τους, τα εργαστήρια τους; Αν θα γίνουν διαδικτυακές από όλους τους καθηγητές οι εξετάσεις;
Στις 14 Φεβρουαρίου αρχίζει το δεύτερο εξάµηνο µε όλα τα παρελκόµενα.
Υπουργείο Παιδείας, Πρυτανεία, καθηγητές ας βρουνε την καλύτερη λύση γι’ αυτά τα παιδιά και τις οικογένειες τους που ταλαιπορούνται. Η λύση των προβληµάτων δείχνει σεβασµό και ευαισθησία και επιτέλους οποιοσδήποτε αγώνας ας µην έχει ορµητήριο τα σχολεία και τα πανεπιστήµια. Υπάρχουν πλατείες, δρόµοι, υπουργεία που µπορούµε να υψώσουµε τις φωνές µας σε ό,τι δίκαιο και σωστό διεκδικούµε.
Ένας δίκαιος, δηµοκρατικός αγώνας πάντα στέφεται µε τις δάφνες της επιτυχίας.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Μαριάννα Μαυροµατάκη
