Τι γίνεται µε τις δακοκτονίες;

Με την εγκατάσταση δακοπαγίδων σε περιοχές όπου υπάρχουν ελαιοκαλλιέργειες, ∆ήµοι της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων (Πλατανιάς, Κάνδανος- Σέλινο, Κίσσαµος), υλοποιούν και φέτος πρόγραµµα για την καταπολέµηση του δάκου της ελιάς. Το πρόγραµµα περιλαµβάνει την τοποθέτηση χιλιάδων δακοπαγίδων από εργολάβο που αναλαµβάνει το έργο. Το κόστος για την καταπολέµηση του δάκου, κάθε χρόνο, ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
Το ερώτηµα που -διαχρονικά τίθεται – είναι αν είναι καταρτισµένα τα άτοµα που υλοποιούν το πρόγραµµα και πώς ελέγχεται η συνέπεια, η ορθότητα και η αποτελεσµατικότητα της διαδικασίας;
Να σηµειωθεί ότι από κάθε ελαιοπαραγωγό παρακρατείται ποσοστό από την ελαιοπαραγωγή για την εφαρµογή του προγράµµατος της δακοκτονίας.
Ωστόσο, ελαιοπαραγωγοί κάνουν λόγο για αποσπασµατική και ελλιπής εφαρµογή του µέτρου, που επί της ουσίας ούτε προστατεύει τον καρπό από το έντοµο ούτε τους παραγωγούς από το να σώσουν τη σοδειά τους, µε αποτέλεσµα να αναγκάζονται να κάνουν οι ίδιοι ψεκασµούς των δέντρων τους (πληρώνουν δηλαδή διπλά, αφού και τους παρακρατείται ποσοστό και βάζουν από την τσέπη τους!).
Χαρακτηριστικό είναι πως ορεινό χωριό του δήµου Πλατανιά (Φωτακάδο), έχει ζητήσει εδώ και πολύ καιρό να εξαιρεθεί από το πρόγραµµα, δηλαδή να µη γίνεται παρακράτηση ποσοστού και οι ελαιοπαραγωγοί να κάνουν µόνοι τους τους ψεκασµούς, επειδή ακριβώς γνωρίζουν ότι το σύστηµα λειτουργεί στρεβλά.
Το θέµα είναι γνωστό εδώ και χρόνια στους αρµόδιους και σε όσους εµπλέκονται. Οφείλουν λοιπόν οι αρµόδιοι να κάνουν πιο επισταµένους ελέγχους και να οργανωθεί καλύτερα η διαδικασία.