Στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης τις τελευταίες ημέρες στα Χανιά έχει βρεθεί το πράσινο. Η έλλειψη και η κακοποίησή του, για την ακρίβεια.
Και βέβαια δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς σε μια πόλη που ο τελευταίος μεγάλος πνεύμονας πρασίνου, ο Δημοτικός Κήπος, δημιουργήθηκε το 19ο αιώνα. Έκτοτε ουδέν.
Και μια και το έφερε η κουβέντα, με το Στρατόπεδο Μαρκοπούλου που θα “πρασίνιζε”, τι γίνεται;
Ένας χρόνος συμπληρώθηκε από την επίσκεψη τού τότε υφυπουργού Αλκιβιάδη Στεφανή και τις συζητήσεις με τον δήμαρχο Παναγιώτη Σημανδηράκη.
Πού κόλλησε το θέμα και τι απέγινε με τη συμφωνία που είχε πετύχει η προηγούμενη δημοτική Αρχή με την προηγούμενη κυβέρνηση;