Ο κύβος ερρίφθη λοιπόν και οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί… αρχίζουν. Με ένα κλικ θα μπορεί κάποιος, από οπουδήποτε στον κόσμο, να αποκτά ένα ακίνητο ο ιδιοκτήτης του οποίου έχει καταχρεωθεί και αδυνατεί να εξυπηρετήσει τα δάνειά του.
Κάποτε κάποιοι πολιτικοί που τώρα σιωπούν στη μνημονιακή επιταγή, θα έβγαιναν στα κάγκελα φωνάζοντας: «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Μόνο που το «κανένα» από το «καθένα» είναι ένα… γράμμα δρόμος.
Θα πει κανείς: Μα γιατί τα νοικοκυριά κάποτε έπαιρναν υψηλά δάνεια; Πού να φαντάζονταν τα νοικοκυριά που είχαν κάνει το “κουμάντο” τους την επερχόμενη κρίση, το μαχαίρι σε μισθούς – συντάξεις και την υπερφορολόγηση; Οσο για τις τράπεζες, ήλεγχαν πριν δώσουν δάνεια;
Τώρα, οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί θεωρείται σίγουρο πως θα συναντήσουν την αντίδραση τμημάτων της κοινωνίας.
Και η σύγκρουση με τμήματα της κοινωνίας και η χρησιμοποίηση αστυνομικών δυνάμεων για την επιβολή αποφάσεων αποτελεί “τραύμα” για τη δημοκρατία μας. Το δικαίωμα στην ιδιοκτησία θα έπρεπε να προστατεύεται από την Πολιτεία και όχι η διευκόλυνση πλειστηριασμών που οδηγούν στο να αλλάξουν χέρια ιδιοκτησίες σε όλη τη χώρα.