Τη λογική την πήρε το ρέμα…

Σε εκατοντάδες δεκάδες υπολογίζονται οι αυθαίρετες κατασκευές στον αιγιαλό, ειδικά στα βόρεια παράλια των Χανίων και γενικά της Κρήτης. Εστιατόρια, τουριστικές επιχειρήσεις, μικρά και μεγάλα ξενοδοχεία, αλλά και κατοικίες κτίσθηκαν είτε στον αφρό της θάλασσας ή λειτούργησαν ως επεκτάσεις μικρότερων κατασκευών.
Eνα ανεξέλεγκτο “πάρτι” τις δεκαετίες ’70, ’80, ’90. Στις συνεχείς ιδιωτικές αυθαιρεσίες το επίσημο κράτος ή έκανε τα “στραβά” μάτια ή δήλωνε αδυναμία (δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια που οι τότε κρατικές υπηρεσίες στο Ηράκλειο είχαν αναφέρει επίσημα πως δεν μπορούσαν να συστήσουν συνεργεία κατεδάφισης γιατί δεν είχαν προσωπικό ή μηχανήματα).
Φτάσαμε σήμερα λοιπόν σε αδιέξοδο.  Ειδικά στις περιπτώσεις που οι κατασκευές αυτές βρίσκονται στις απολήξεις ρεμάτων, χειμάρρων, συντελούν στη διάβρωση των ακτών, επηρεάζουν άμεσα το φυσικό περιβάλλον κ.ά. Να κατεδαφιστούν όλες οι κατασκευές σε αιγιαλούς; Είναι κάτι τέτοιο εφικτό και δυνατό;
Αν πάλι αφεθούν τα πράγματα ως έχουν, πόσα εκατομμύρια θα απαιτηθούν για αντιπλημμυρικά και έργα αντιμετώπισης της διάβρωσης και ποιος θα τα επιβαρυνθεί όλα αυτά; Τι θα εξασφαλίσει ότι με τα καιρικά φαινόμενα λόγω κλιματικής αλλαγής να γίνονται όλο και πιο άστατα δεν θα δούμε να επαναλαμβάνονται εικόνες όπως αυτές που αντιμετωπίσαμε στις 26 του Οκτώβρη στο Καλαμάκι, τους Αγ. Αποστόλους, την Αγ. Μαρίνα, τον Πλατανιά, τον Πύργο Ψηλονέρου;
Ενα “ανύπαρκτο” κράτος για δεκαετίες και ιδιώτες με αποκλειστικά κερδοσκοπικές λογικές έχουν οδηγήσει την κατάσταση σε αδιέξοδο…