Τι μας συνέβη; Τι άλλαξε;

Οι πανδημίες, κυρίως όμως οι κλιματικές αλλαγές, υπήρξαν στο παρελθόν αιτίες μεγάλων κοινωνικοπολιτικών αλλαγών. Πολιτισμοί κατέρρευσαν, καθεστώτα εξαφανίστηκαν, μετακινήθηκαν λαοί, συμπεριφορές μεταβλήθηκαν.
Καταποντισμοί και σεισμοί, λοιμοί και λιμοί, πανούκλες και χολέρες, ισπανική γρίπη και κορωνοϊός, έκαναν -και θα κάνουν συνεχώς- τον άνθρωπο να “συνέρχεται” λίγο κι έπειτα να αναπροσανατολίζεται. Τόσο εξαιτίας του χαμού εκατοντάδων χιλιάδων συνανθρώπων του όσο και με την εκμηδένιση της ποιότητας ζωής του.
Με την τωρινή πανδημία (κορωνοϊός) κράτη και πολίτες οδηγηθήκαμε σε έναν πρωτοφανή “απομονωτισμό” εξαιτίας της μεγάλης και ταχύτατης διασποράς της. Τα αναγκαστικά μέτρα, όπου εφαρμόστηκαν έγκαιρα, είχαν μεν θετικά αποτελέσματα, όμως τα ενδοοικογενειακά προβλήματα και τα ατομικά ψυχολογικά που προέκυψαν θα αποτελέσουν πεδίο μελέτης για πολλές δεκαετίες.
Επιπλέον, η πανδημία με τον αναγκαστικό εγκλεισμό μας, έφερε νέους “βίαιους” τρόπους ζωής: αγορές και συναλλαγές (ηλεκτρονικές για όλους), νέες προτιμήσεις στην κατανάλωση (συσκευασίες και απολύμανσή τους), άλλες προτεραιότητες (ατομική καθαριότητα, διατήρηση αποστάσεων, μάσκες).
Η πανδημία νέκρωσε το εμπόριο, ακύρωσε τις θερινές διακοπές, ανέστειλε τον τουρισμό, κατάργησε την παραδοσιακή εκπαίδευση. Eφερε καθίζηση στην αυτοκίνηση (και τα πετρελαιοειδή), “προσγείωσε” στο έδαφος αεροπορικές εταιρίες και ΜΜΜ, “έθαψε” την εστίαση, την κρουαζιέρα και “τα μπάνια του λαού”, ενώ και οι κοινωνικές σχέσεις περιορίστηκαν στο ελάχιστο.
Aντίθετα, αυξήθηκαν οι διαδικτυακές επαφές στο fb, λέγεται πως “καθάρισαν” οι μολυσμένες μεγάλες πόλεις και πως η Γη πήρε “μια βαθιά ανάσα”!
Η ζωή, με τη γνωστή μας μεταμνημονιακή “κανονικότητα” λέμε πως επανέρχεται σταδιακά. Επανέρχεται; Μάλλον όχι, διότι όλος ο πλανήτης μπήκε σε μια νέα, αβέβαιη, εύθραυστη κι αχαρτογράφητη “μερική” κανονικότητα.
Τίποτε δεν είναι το ίδιο όπως πριν. Στην Ελλάδα και τον κόσμο. Αν από όλη αυτή την περιπέτεια προκύψει κάτι το θετικό, ο χρόνος θα δείξει…