Κύριε διευθυντά,
διάβασα όπως και χιλιάδες άλλοι Έλληνες για τον θάνατο ενός σπουδαίου Έλληνα και αθλητή δις αργυρό Ολυμπιονίκη σε Αθήνα και Κίνα, σύζυγο και πατέρα δύο ανήλικων παιδιών. Με συγκλόνισε σαν άνθρωπο η τελευταία επιστολή του προς όλους μας και την οικογένειά του.
Τι μεγαλείο ψυχής, τι γενναιότητα, και τι ζήτησε ως τελευταία επιθυμία του πέραν των όσων μας είπε και ευχαρίστησε. Να δημοπρατηθούν τα δύο αργυρά ολυμπιακά του μετάλλια και τα χρήματα να δοθούν σε ιδρύματα για μικρά παιδιά. Φως στο σκοτάδι; Ελπίδα ότι υπάρχουν ακόμα αυτοί οι Έλληνες που ακόμα και στο φευγιό τους, αφήνουν παρακαταθήκες σε όλους μας;
Κύριε πρόεδρε της Βουλής των Ελλήνων,
κύριες και κύριοι βουλευτές,
πράξετε το καθήκον αναλαμβάνοντας από εδώ και πέρα να προστατεύσετε τη σύζυγο και τα παιδιά του μέχρι την πλήρη αποκατάστασή τους και αποδώστε του τις μέγιστες τιμές που του οφείλουμε.
