Ψευδάργυρος, ένα πολύτιμο ιχνοστοιχείο που χρειάζονται τα φυτά για να έχουν πλούσια βλάστηση και καλή παραγωγή. Με τον όρο “ιχνοστοιχεία”, αναφερόμαστε σε θρεπτικά στοιχεία που έχουν ανάγκη τα φυτά σε μικρές ποσότητες. Σε αυτή την κατηγορία θρεπτικών στοιχείων, εκτός από τον ψευδάργυρο, ανήκουν επίσης ο σίδηρος, το βόριο και ο χαλκός. Ο ψευδάργυρος (Zn) είναι απαραίτητος στα φυτά για να έχουν πλούσιο και υγιές φύλλωμα, ικανοποιητική ανθοφορία και ποιοτική παραγωγή, καθώς έχει σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό των φυτών. Η έλλειψη ψευδαργύρου ή τροφοπενία ψευδαργύρου, όπως αλλιώς ονομάζεται, εμφανίζεται συχνά στα εσπεριδοειδή δέντρα, στην καλλιέργεια της πορτοκαλιάς, στην καλλιέργεια της λεμονιάς, στην καλλιέργεια της μανταρινιάς, καθώς επίσης στην καλλιέργεια ελιάς. Η έλλειψη ψευδαργύρου είναι συχνή και σε καλλιέργειες λαχανικών όπως στην καλλιέργεια της ντομάτας και στην καλλιέργεια της πιπεριάς, καθώς και σε καλλιέργειες σιταριού, βαμβακιού και στην καλλιέργεια του καλαμποκιού.
Σε τι συνθήκες αναπτύσσεται και ανθίζει το φυτό υπομονή;
Ο κάκτος των Χριστουγέννων είναι από τα πιο δημοφιλή παχύφυτα σε ολόκληρο τον κόσμο, διάσημο για την πλούσια ανθοφορία που εμφανίζει την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων. Στον ελληνικό χώρο, ο κάκτος των Χριστουγέννων (Schlumbergera sp.) είναι γνωστός και ως “υπομονή”, ένα από τα φυτά που συναντάμε παραδοσιακά στις αυλές των γιαγιάδων και των παππούδων μας. Ο κάκτος των Χριστουγέννων διαθέτει χαρακτηριστικούς λείους, πεπλατυσμένους βλαστούς και πανέμορφα ροζ, κόκκινα, φούξια ή λευκά λουλούδια που εντυπωσιάζουν. Ο κάκτος των Χριστουγέννων θέλει φωτεινή θέση και σημεία που δε χτυπούν απευθείας οι ακτίνες του ήλιου, ειδικά τις μεσημεριανές ώρες. Μπορεί φυτευτεί σε γλάστρα και να τον διατηρήσουμε στην αυλή ή στο μπαλκόνι αρκεί να του εξασφαλίσουμε σημείο με ανατολική ή δυτική έκθεση. Για να μας χαρίσει την ανθοφορία του κατά την περίοδο Νοεμβρίου – Φεβρουαρίου, ο κάκτος των Χριστουγέννων χρειάζεται σχετικά δροσερό περιβάλλον την περίοδο του φθινοπώρου και όχι υψηλές θερμοκρασίες.
Πώς φυτεύουμε σπόρους και φυτά μαρουλιού;
Το μαρούλι πολλαπλασιάζεται με σπόρο και γι’ αυτό οι έμπειροι καλλιεργητές ξεκινούν με την φύτευση σπόρου μαρουλιού σε σπορείο. Για να φυτέψουμε σε σπορείο, τοποθετούμε τον σπόρο σε βάθος ενός εκατοστού. Είναι σημαντικό να διατηρούμε σχετική υγρασία και κατάλληλη θερμοκρασία στο σπορείο μεταξύ 15-21°C για τη βλάστηση των σπόρων του μαρουλιού. Αρχικά, τα πρώτα δύο φύλλα που βγάζουν τα φυτά μαρουλιού είναι πολύ μικρά και δεν είναι ολοκληρωμένα. Τα επόμενα φύλλα που είναι κανονικά σε μέγεθος και ενδεικτικά της ποικιλίας μαρουλιού που έχουμε φυτέψει, τα ονομάζουμε πρώτα πραγματικά φύλλα. Όταν τα νεαρά φυτά μαρουλιού έχουν αναπτύξει τρία–τέσσερα πραγματικά φύλλα, μετά από 3-4 βδομάδες, είναι έτοιμα για τη μεταφύτευση στο χωράφι. Για αρχάριους κηπουρούς, προτείνουμε να ξεκινήσούν με έτοιμα φυτά μαρουλιού που προμηθευόμαστε από φυτώρια. Τα μαρούλια είναι σημαντικό να φυτεύονται στις κατάλληλες αποστάσεις φύτευσης: 30 εκατοστά μεταξύ των φυτών μαρουλιού και περίπου 60 εκατοστά μεταξύ των γραμμών φύτευσης για να έχουμε καλύτερο αερισμό και αποφυγή ανάπτυξης ασθενειών.
Για περισσότερα άρθρα επισκεφθείτε το Garden blog που επιμελείται ο Κώστας Λιονουδάκης στο www.mistιkakipou.gr
