Ένας χωματόδρομος εκατό περίπου ετών με μήκος 6,5 χιλιομέτρων που χρησιμοποιήθηκε ως κεντρικός αμαξιτός δρόμος από και προς την Κάντανο περνώντας μέσα από το πανέμορφο φαράγγι της μαρτυρικής κωμόπολης εξακολουθεί να αντιστέκεται στη φθορά του χρόνου.
Αυτό που προκαλεί απογοήτευση είναι η κατ’ εξακολούθηση αφαίρεση πετρών από το προστατευτικό τοιχίο κατά το ήμισυ περίπου της διαδρομής του δρόμου.
Πού πήγαν οι πέτρες, ποιος ή ποιοι τις αφαίρεσαν και ποιοι συνεχίζουν αυτή τη δράση;