Μια πασχαλιά στον κήπο σου,
Πάσχα καλό θυμίζει,
γιατί αυτή την εποχή,
τα άνθη της χαρίζει.
Η πασχαλιά είναι φυλλοβόλος θάμνος ή μικρό δέντρο που ανθίζει Απρίλη –Μάη και ξεχωρίζει για τα λιλά έντονα αρωματικά άνθη της που τα διατηρεί για χρονικό διάστημα 20 – 30 ημερών. Η περίοδος ανθοφορίας της συμπίπτει συνήθως με το Πάσχα και έτσι δικαιολογείται το όνομά της, ενώ τη συναντάμε συχνά σε αυλές εκκλησιών. Ο ρυθμός ανάπτυξης της πασχαλιάς είναι μέτριος, ενώ δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε έδαφος. Προτιμά ηλιαζόμενες θέσεις και είναι αρκετά ανθεκτική σε χαμηλές θερμοκρασίες. Πρέπει να κλαδεύεται μετά την ανθοφορία και να αφαιρούνται τα υπερώριμα άνθη και οι πολλές παραφυάδες του. Φυτεύεται μεμονωμένα ή κατά ομάδες σε χλοοτάπητες ή σε συστάδες με άλλους θάμνους σε κήπους και σε πάρκα, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για δημιουργία ελεύθερης μπορντούρας. Πολλαπλασιάζεται με παραφυάδες, με μοσχεύματα και με εμβολιασμό πάνω σε λιγούστρο.
Βλέπω την πεθερά μου
σε εφιάλτες
κάθε βράδυ κι έχω τρελαθεί. Τι να κάνω;
Λεβάντα αρωματική, βάλε στο μαξιλάρι, την πεθερά μην ξαναδείς, ο ύπνος σαν σε πάρει.
Τα άνθη της λεβάντας διαθέτουν υπέροχο άρωμα που γλυκαίνει τον ύπνο μας και γι’ αυτό στα χωριά βάζανε οι γυναίκες στα μαξιλάρια άνθη λεβάντας. Επίσης, άνθη λεβάντας βάζουμε στις ντουλάπες μας για τον σκόρο κάθως περιέχουν αιθέριο έλαιο με εντομοαπωθητικές ιδιότητες. Η λεβάντα είναι αειθαλές ημιξυλώδες πολυετές αρωματικό φυτό που κατάγεται από τις παραμεσόγειες χώρες. Εχει σφαιρικό σχήμα και γκρι ασημόχρωμα φύλλα. Ανθίζει τον Ιούνιο – Ιούλιο και ξεχωρίζει για τα μπλε – λιλά αρωματικά άνθη που διατηρούνται μέχρι το φθινόπωρο. Φυτεύεται σε μπορντούρες σε συστάδες σε βραχόκηπους, ενώ είναι ιδανική λύση και σε επικλινή εδάφη για εδαφοκάλυψη. Ο ρυθμός ανάπτυξής του είναι μέτριος, ενώ δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε έδαφος, αρκεί να είναι στραγγερό. Προτιμά ηλιαζόμενες θέσεις, αντέχει την πολλή ζέστη και την ξηρασία, ενώ αντέχει εξίσου και τις χαμηλές θερμοκρασίες καθώς παγώνει στους -20 βαθμούς. Συνίσταται να κλαδεύεται μετά την ανθοφορία ελαφρώς. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους ή μοσχεύματα.
Τι πρέπει να γνωρίζω
για τη φύτευση κοκκαριού
για ξερό κρεμμύδι;
Ψιλό κοκκάρι φύτεψε, για το ξερό κρεμμύδι,
αν θες η καλλιέργεια, να ’χει καλό ταξίδι.
Το ιδανικό κοκκάρι για παραγωγή ξερού κρεμμυδιού είναι αυτό που εχει 1,5-2 εκατοστά διάμετρο. Μεγαλύτερο κοκκάρι πρέπει να φυτεύεται μόνο για παραγωγή πράσινων νωπών κρεμμυδιών καθώς εμφανίζει γρήγορα ανθικό στέλεχος (καρώνους) αντί να σχηματίσει βολβούς στο έδαφος. Το σφαιρικό κοκκάρι δίδει πεπλατυσμένους βολβούς κρεμμυδιού, ενώ το επίμηκες ή κωνικό κοκκάρι δίδει σφαιρικούς βολβούς. Τα κρεμμύδια προτιμούν ελαφρύ αμμώδες χώμα με καλή αποστράγγιση. Καλό είναι στο έδαφος να ενσωματώσουμε οργανική ουσία όπως καλοχωνεμένη κοπριά, κόμποστ ακόμη και στάχτη αρκεί να είναι από καύση φυσικού ανεπεξέργαστου ξύλου. Επίσης μπορούμε να προσθέσουμε και πλήρες βιολογικό λίπασμα για ενδυνάμωση της καλλιέργειας. Η φύτευση του κοκκαριού μπορεί να γίνει τόσο σε γραμμές όσο και στα πεταχτά. Για τη γραμμική φύτευση ανοίγονται αβαθή αυλάκια σε αποστάσεις γύρω στα 30 εκ., ενώ οι μικροί βολβοί φυτεύονται σε αποστάσεις γύρω στα 10 – 15 εκ. και βάθος 0,5 – 1 εκατοστό.
Λατρεύω το δυνατό άρωμα του σγουρού βασιλικού, αλλά μου χαλάει συνεχώς. Τι να προσέξω;
Ένα σγουρό βασιλικό εφύτεψα στη γλάστρα,
και τ’ άρωμα ανέβηκε, ψηλά μέχρι τα άστρα.
Ο σγουρός βασιλικός είναι γνωστός και σαν μικρός ή νάνος. Θεωρείται ξεχωριστό είδος, με μικρό ανάστημα, μέχρι είκοσι εκατοστά, φουντωτό φύλλωμα σε σχήμα σφαίρας και χαρακτηριστικό λεπτό άρωμα. Καλλιεργείται σε γλάστρα, χρησιμοποιείται σαν διακοσμητικό στις μπορντούρες των κήπων, ενώ φυτεύεται και σε λαχανόκηπους για εντομοδιωκτικούς σκοπούς. Εάν παρατηρήσετε τα φύλλα του βασιλικού να κιτρινίζουν είναι συχνά ένα σημάδι ότι παραποτίζονται. Μόλις στο φυτό μειωθεί η άρδευση και το χώμα στεγνώσει, τα φυτά ανακτούν τη ζωτικότητά τους. Γενικότερα, οι βασιλικοί δε χρειάζονται πότισμα πάνω από μια – δυο φορές την εβδομάδα στη γλάστρα, ενώ καλό είναι γύρω από τη ρίζα να πασπαλίσετε λίγη γαλαζόπετρα (θειικός χαλκός) για να μειώσετε τον κίνδυνο σαπίσματος. Τέλος, συνιστούμε να κόβονται τα άνθη του σγουρού βασιλικού μόλις σχηματίζονται για να παραταθεί η ζωή του.