Το τυχαίο συμβάν στην ιστορία

Η ύπαρξη του τυχαίου στην ιστορία λειτουργούσε σε αρκετές περιπτώσεις ως καταλύτης πολιτικών αλλαγών. Επιτάχυνε, επίσης, τις κοινωνικές μεταβολές και διαμόρφωνε νέους συσχετισμούς σε εθνικό ακόμα και διεθνές επίπεδο. Ιδιαίτερα σήμερα όπου η διεθνοποίηση των παραγωγικών δυνάμεων είναι μία ιστορική πραγματικότητα το τελευταίο δεν είναι καθόλου υπερβολή.
Τα κόμματα της συγκυβέρνησης μάλλον δεν αντιλαμβάνονται αυτό που συμβαίνει καθημερινά εντός της ελληνικής κοινωνίας. Εκτεταμένη φτωχοποίηση και εξαθλίωση μεγάλων στρωμάτων του ελληνικού πληθυσμού. Μικρές ή μεγάλες ομάδες της μεσαίας τάξης εξαντλούν σταδιακά τα αποθέματα τα οποία είχαν συσσωρεύσει την περίοδο της οικονομικής άνθησης και οδηγούνται σε οικονομικό αφανισμό. Η χώρα περνά μία περίοδο επιστημονικής αφαίμαξης. Οι νέοι επιστήμονες μεταναστεύουν ραγδαία στο εξωτερικό. Το δημόσιο σύστημα Υγείας έχει καταρρεύσει ενώ η ανεργία είναι δομική φτάνοντας σε ύψος ρεκόρ για την Ευρώπη. Αλλά και στο επίπεδο της δημοκρατίας και της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων η χώρα υποχωρεί. Η κατά συρροή ψήφιση των εφαρμοστικών νόμων, η ανεξέλεγκτη βία των αστυνομικών δυνάμεων, η διάχυτη αλαζονεία και ακροδεξιά τακτική ορισμένων κυβερνητικών στελεχών είναι ενδεικτικά στοιχεία της υποχώρησης αυτής.
Όλα αυτά τα προβλήματα και πολλά άλλα τα οποία βιώνουν καθημερινά οι πολίτες, συσσωρεύονται και αποτελούν ένα εν δυνάμει εκρηκτικό κοινωνικό μείγμα. Το ζητούμενο είναι πότε και με ποιο τρόπο αυτό θα εκραγεί. Διότι ο νόμος της ποσοτικής συσσώρευσης και της ποιοτικής μεταβολής λειτουργεί και στις κοινωνικές σχέσεις. Υπό αυτή την έννοια το τυχαίο συμβάν στην ιστορία μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης μίας κοινωνικής έκρηξης. Η περίπτωση του Νίκου Ρωμανού δεν είναι μόνο μία υπόθεση τήρησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι μία βόμβα η οποία εφόσον εκραγεί θα πυροδοτήσει γενικότερες ανακατατάξεις και στην πολιτική και στη κοινωνία.