Θα μπορούσε η προσπάθεια αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας να καλυφθεί από αδιαμφισβήτητα επιχειρήματα. Λίγα και καλά. Αναφέρομαι στο επιχείρημα της υποχρέωσης κάθε επιχείρησης για να λειτουργεί νόμιμα να έχει άδεια, αλλά και στο επιχείρημα της ανάγκης του Δημοσίου για είσπραξη χρημάτων από “προσώπατα” που “τους περισσεύουν” διότι τα «χρήματα είναι χρήματα και τα προσώπατα είναι προσώπατα» όπως έλεγε και το αφεντικό του Ζή(γ)κου. (το “γ” το βάζω εγώ γιατί μου αρέσει).
Αυτά, λοιπόν, φίλοι μου αναγνώστες ήταν υπεραρκετά επιχειρήματα για να δέσει η προσπάθεια της κυβέρνησης. Δυστυχώς, όμως, τα επιχειρήματά τους όχι μόνον δεν σταμάτησαν εκεί, μα επικεντρώθηκαν στα περί «πάταξης της διαπλοκής», περί «νέας εποχής στην ενημέρωση» και άλλα εξωγήινα.
Κρίμα.
Το κρίμα δεν είναι στο θέμα ότι είπαν κάτι παραπάνω, εξάλλου τι το κακό έχει να πεις μια κουβέντα παραπάνω όταν αυτό που κάνεις είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Οχι. Το κρίμα έγκειται στο γεγονός ότι αυτές οι παραπάνω κουβέντες είναι εν γνώσει τους ψέματα και η αλήθεια είναι πως όλοι μας αρχίζουμε και σαλτάρουμε από τα πολλά τα ψέματα.
Και δεν χρειάζεται καν να σας τεκμηριώσω γιατί είναι εν γνώσει τους ψέματα τα «περί πάταξης της διαπλοκής» και αυτά τα της «νέας εποχής στην ενημέρωση», διότι ανοιχτά μάτια έχετε και βλέπετε, ανοιχτά αυτιά έχετε και ακούτε.
Αντε να κάνω τον κόπο να σας αναφέρω ότι δεν μου είναι περίεργο η ίδρυση Κρατικής Πανεπιστημιακής Σχολής Ψεμάτων που θα έχει δύο τμήματα. Το τμήμα των “Ευθέως Ψεμάτων” και το τμήμα της “Μισής Αλήθειας”. Προϋπόθεση διορισμού ενός καθηγητή στην πανεπιστημιακή αυτή σχολή είναι η προϋπηρεσία του ως πολιτικός σε οποιαδήποτε κόμμα έχει αγγίξει τα στασίδια της Βουλής από συστάσεώς της. Και ξέρετε δεν είμαι προσβλητικός. Αντιθέτως είμαι συγκαταβατικός, αφού να σκεφτείτε δέχομαι ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις. Δεν γίνεται να μην υπάρχουν εξαιρέσεις. Στο κάτω – κάτω της γραφής όποιος δεν λέει ψέματα δεν θα αιτηθεί να διδάξει σε τούτου το Πανεπιστήμιο. Τι τσιτωθήκατε και σεις τώρα;
Κρίμα λοιπόν.
Και αν πάμε και στο θέμα του πλήθους των αδειών (π.χ. γιατί 4 και όχι 8) είναι εμφανής η έλλειψη της απλής σκέψης όσο εμφανής είναι και η τιμωρητική διάθεση, ιδίωμα που είναι άκρως ανησυχητικό και περιγράφεται σχεδόν σε κάθε αρθρογραφική μου προσπάθεια, σωστή ή λάθος.
Αναφέρομαι στο ότι, αν τελικά το πρόβλημα ήταν η μικρή πίτα των εσόδων διαφήμισης των τηλεοπτικών σταθμών, η οποία τους οδηγούσε αναγκαστικά στα χέρια οικονομικών και πολιτικών αντεθνικών συμφερόντων, τότε γιατί δεν έκαναν το εξής απλό. Να απαγορεύονταν οι χορηγίες και οι δωρεές στις επιχειρήσεις που είχαν άδεια πανελλαδικής εμβέλειας και η δε λήψη δανείων να γίνεται όπως η λήψη επιδότησης από τον Αναπτυξιακό, δηλαδή με πλήρη έλεγχο της επένδυσης (πριν και μετά) για το οποίο προορίζεται. Οι γνώστες του διπλογραφικού συστήματος (συνάδελφοι λογιστές) καταλαβαίνουν τι εννοώ. Για τις δε Αυξήσεις Μετοχικού Κεφαλαίου των επιχειρήσεων αυτών ας επιβληθούν σωστοί κανόνες. Εξάλλου και στις τέσσερις που έλαβαν την άδεια δεν ισχύουν οι ίδιοι προβληματισμοί;
Έτσι, λοιπόν, αυτόματα, όταν θα είχαν κλείσει οι πόρτες της “Αντεθνικής Χρηματοδότησης”, τότε από μόνες τους οι επιχειρήσεις αυτές θα έπρεπε να γίνουν είτε παραγωγικές είτε να κλείσουν. Γιατί δηλαδή έπρεπε το κράτος να έρθει με το σκεπτικό «σε κλείνω με το ζόρι» και να δημιουργήσει (επαναλαμβάνω το κράτος) αναστάτωση σε εργαζομένους; Μήπως ο μόνος λόγος ήταν η ικανοποίηση της τιμωρητικής διάθεσης ενάντια σε αυτούς που έκαναν δύσκολη την είσοδο της κυβέρνησης στη Βουλή; Ασε που παρεμπίπτοντος, ο “δίκαιος” διαγωνισμός τους κατέληξε έτσι ώστε στην ίδια διαδικασία να πάρει άδεια π.χ. ο Αλαφούζος με 43,6 εκατομμύρια ευρώ και να μην πάρει άδεια ο Alpha με προσφορά 61 εκατομμύρια ευρώ…
Η αλήθεια είναι ότι ίσως κινδυνεύω να τα υπεραπλοποιώ.
Ισως και να μου διαφεύγουν βασικές λεπτομέρειες.
Ανησυχίες όμως που δεν μπορούν να με αναγκάσουν να μην εκφέρω γνώμη. Να μην φωνάξω πως είναι κρίμα μια καλή προσπάθεια να αναπτύσσεται κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Κι όσο για τα ψέματα να δείτε που θα έρθει η ώρα και θα συναντάμε γραμματιζούμενους με πτυχία και από τα δύο τμήματα του Πανεπιστημίου που σας ανέφερα. Και τότε δεν θα έχει καμία ελπίδα ο καημένος ο Ζή(γ)κος (το “γ” το βάζω εγώ γιατί μου αρέσει) που, αν και πτυχιούχος 4ης Δημοτικού, 16 χρόνια μορφωμένος (τέσσερα χρόνια κάθε τάξη ώστε να πήξει το μυαλό του) δεν θα μπορεί να φανεί πιο μορφωμένος από αυτούς…
*οικονομολόγος Ανωτάτης
Βιομηχανικής Σχολής Θεσ/κης
E-mail: eurohania@yahoo.gr
