«…Στον τοίχο της Καισαριανής, μας φέραν από πίσω κι ίσα εν αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό…».
Νίκος Καββαδίας
Επί τούτου, επιλέγω στίχους του Καββαδία, για να τονίσω το ύψος του σωρού των νεκρών, των ματωμένων σωμάτων των αγωνιστών…
Οι 200 της Καισαριανής, ενέπνευσαν με πόνο και βεβαίως την “τιμητική διαπνοή” για τη θυσία, πολλούς δημιουργούς.
Κι ο Γκάτσος, μ’ εκείνη τη λαχτάρα «ν’ ανέβει νύχτα στην Καισαριανή στα αραχνιασμένα μνήματα να κλάψει για τα θύματα»… κατέθεσε μια εκδοχή βουρκωμένης απότισης…
Αλλά, προτίμησα είπαμε, τον ψηλό σωρό των πτωμάτων, με την ακατάσχετη ροή, των αιμάτων…
Η αφορμή; Εχει να κάνει με την τιμή που αποδόθηκε στον Κορναράκη Παναγιώτη, επιφανή Κισαμίτη αγωνιστή του ΚΚΕ, στο Σφακοπηγάδι Κισάμου.
Στον γενέθλιο τόπου του.
Ο Κορναράκης (Κορνάρος), αλλά και οι σύντροφοί του Νίκος Μαριακάκης και Θρασύβουλος Καλαφατάκης, είχαν περιληφθεί στους 200 του τοίχου της Καισαριανής…
Την Πρωτομαγιά του ’44 ασφαλώς!
…«Η Τομεακή Επιτροπή Υπαίθρου Χανίων ΚΚΕ, σας καλεί στην εκδήλωση που διοργανώνει για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και τα 70 χρόνια από τη μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών, για να τιμήσει τον Π. Κορναράκη, αρχισυντάκτη του “Ριζοσπάστη”, που εκτελέστηκε από τους φασίστες Γερμανούς, με τους 200 στην Καισαριανή…».
Γράφει το “κάλεσμα” ανάμεσα στ’ άλλα.
Στο Σφακοπηγάδι Κισάμου, λοιπόν.
Ομιλητής ο Κορναράκης Γιώργος, μέλος του τομεακού γραφείου Υπαίθρου, με αφιέρωμα ιστορικό, έκθεση από τη Γραφή του κ.λπ…
Γεννημένος ο αγωνιστής στο Σφακοπηγάδι το 1908, πρώτος ανάμεσα σε πέντε αδέρφια, αριστούχος και χαρισματικός από παιδί, γράφεται από τον γυμνασιάρχη Γενεράλη στο 1ο Γυμνάσιο, από τα 11, λόγω ιδιαίτερης ευφυΐας! Εισάγεται 1ος στη Φιλοσοφική του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά βεβαίως δεν του δίνεται υποτροφία, λόγω της συνδικαλιστικής του δράσης…
Το 1929, στη μεγάλη απεργία των φοιτητών, αποβάλλεται απ’ όλα τα Πανεπιστήμια της χώρας, μαζί με τους συντρόφους του Χανιώτες, Γιώργη Πετράκη και Γιώργη Τσιτήλο, λόγω του ιδιώνυμου…
Από το 1930, επιστρέφει στην Αθήνα, και αναλαμβάνει αρχισυντάκτης στον “Ριζοσπάστη”. Στις εκλογές του ’36, ήταν υποψήφιος του ΚΚΕ στα Χανιά.
Με την κήρυξη της δικτατορίας του Μεταξά, συλλαμβάνεται ως είναι επόμενο, και εξορίζεται στην Ακροναυπλία. Εμεινε μέχρι το 1941, και παραδίδεται πλέον στους Γερμανούς κατακτητές… Να σημειώσουμε με θλίψη, ότι και οι εξόριστοι είχαν ζητήσει να μεταφερθούν στο μέτωπο προκειμένου να πολεμήσουν κι εκείνοι τους φασίστες…
Αρχίζουν μεταγωγές, φυλακές Λάρισας, μετά Χαϊδάρι. Από ’κει το ’44, οδηγείται στο απόσπασμα… Αγιασμένη Καισαριανή, εκεί που το αίμα των μαρτύρων για τη λευτεριά, πότιζε και ποτίζει τη Μνήμη του γένους.
Προθανάτια, χόρεψαν το πεντοζάλη της λεβεντιάς, ώστε, υποδορίως να παρεισφρύσει στο ιερό χώμα, που δέχτηκε τα παλληκάρια και τον 36χρονο (!!) Κορνάρο, καμάρι του τόπου, τη βεβαιότητα ότι η απόφαση τιμής των ωραίων, υπερβαίνει κι απαξιώνει τον φόβο του θανάτου!
Τις οργανώσεις του ΚΚΕ στα Χανιά, θεμελίωσε ο Κορνάρος με τους Μανώλη Πισαδάκη, Γιώργη Τσιτήλο και ασφαλώς με τους προαναφερθέντες Καλαφατάκη και Μαριακάκη, με την καθοδήγηση του Βαγγέλη Κτιστάκη, όπως διαβάζουμε.
…Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Περβολακίων – Σφακοπηγαδίου, από τριακονταετίας έχει στήσει προτομή στον αγωνιστή, στον χώρο του Δημοτικού Σχολείου.
Εκεί, η εκδήλωση φέτος (11-12) εκεί ο λόγος ο επαινετικός, η κατάθεση της δάφνης, η συγκίνηση, το μουσικοαφηγηματικό πρόγραμμα για τους 200, από τους Δανάη Μπούρα, Ανδρέα Ανδρονικάκη και Γρηγόρη Νικολόπουλο.
Την εκδήλωση χαιρέτησαν ο Σπύρος Δαράκης, ο Νικ. Παπαγιαννάκης (πρόεδρος του Πολιτιστ. Συλλόγου, που παρέσχε πλούσια φιλοξενία), ο Μπάμπης Πετράκης, πρόεδρος του παραρτήματος Χανίων της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ, αλλά και, τιμήθηκε επίσης, ο Γεώργιος Ψαράκης από τη Μαλάθυρο, ένας από τους τελευταίος επιζώντες αγωνιστές αντιστασιακούς.
Να σημειωθεί ότι, είναι ανεκτίμητης αξίας, το πλούσιο αρχειακό υλικό, το οποίο δώρισε η οικογένεια του τιμώμενου αγωνιστή…
Χειρόγραφα, επιστολές των φυλακών και άλλα… που αφορούν το κόμμα του, και η Τομεακή Επιτροπή ευχαρίστησε θερμά…
Κι εμείς ευχαριστούμε, καθένα που δίνει το αίμα του για τον τόπο.
