Τον Γιάννη Κοκολάκη «τον ακάματο, θαυμαστή του Ελ. Βενιζέλου» τίμησε χθες το βράδυ το ίδρυμα “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” αναγνωρίζοντας τη μεγάλη του προσφορά.
Στον κήπο του “σπιτιού – μουσείου” έγινε εκτενής αναφορά στη ζωή και στο έργο του Γιάννη Κοκολάκη, ενώ στο τέλος της εκδήλωσης ο γεν. Διευθυντής του ιδρύματος κ. Ν. Παπαδάκης προσέφερε τιμητικό έπαινο στη σύζυγο του εκλιπόντος, κ. Παγώνα (Πέγκι) Κοκολάκη.
Για έναν Έλληνα «που έζησε το Αμερικανικό όνειρο. Έφυγε πάμφτωχος από την Ελλάδα και αυτοδημιούργητος έφτιαξε μια μεγάλη επιχείρηση στη Ν. Υόρκη, στη Φλώριδα, διετέλεσε πρόεδρος σε πολλά σωματεία στις ΗΠΑ κυρίως όμως δεν ξέχασε ποτέ την Ελλάδα και αγαπούσε την Κρήτη» μίλησε ο κ. Νίκος Παπαδάκης.
Ο κ. Παπαδάκης θύμισε πως όταν δημιουργήθηκε το ίδρυμα «ήλθε και με βρήκε και μου είπε “τι μπορώ να προσφέρω εγώ στο ίδρυμα;” Και τότε ήλθε η συζήτηση για το αυτοκίνητο του Βενιζέλου. Το γνωστό αυτοκίνητο όπου δέχτηκε τη δολοφονική επίθεση από τους μπράβους του παρακράτους της Δεξιάς το 1933 και του είπα ότι θα ήταν καλό να βρεθεί ένα αντίστοιχο αυτοκίνητο της ίδιας μάρκας για να δει ο επισκέπτης του μουσείου πώς ήταν το όχημα πριν γίνει η δολοφονική απόπειρα. Το δέχθηκε αμέσως με πρωτοστάτη τον ίδιο έγινε ο γύρος της Αμερικής για να βρεθεί το αντίστοιχο αυτοκίνητο! Ένα τεράστιο επίτευγμα». Ο κ. Παπαδάκης τόνισε και στην ομιλία του πως από τον Γιάννη Κοκολάκη θα του μείνει αξέχαστο «το δάκρυ που βγήκε από τα μάτια του όταν τον αναγορεύσαμε εταίρο του ιδρύματος. Μιλώντας για το Βενιζέλο δάκρυσε!».
«Ο Βενιζέλος ήταν η μεγάλη αγάπη του και εύχομαι να ήταν η… δεύτερη μεγάλη αγάπη» είπε η κ. Παγώνα Κοκολάκη, τονίζοντας πως αγαπούσε πάρα πολύ το ίδρυμα και «προσπαθούσε με όλες τις δυνάμεις του να στηριχθεί. Αγαπούσε και εκτιμούσε πάρα πολύ τον Νίκο Παπαδάκη για τις προσπάθειές του να το κρατήσει δυνατό και ζωντανό την περίοδο της οικονομικής κρίσης». Προερχόμενος από τον Κουρνά ο Γιάννης Κοκολάκης, έζησε 64 χρόνια με την Πέγκι, απόκτησαν τρία παιδιά, 9 εγγόνια και έξι δισέγγονα με το 7ο να αναμένεται τον Αύγουστο.
Μια σύντομη αναφορά στη βιογραφία του Γιάννη Κοκολάκη έκανε ο κ. Γιώργος Κουκουράκης τονίζοντας πως η κατασκευαστική του εταιρεία έφτασε να έχει 400 εργαζόμενους. Άγνωστες στιγμές της ζωής του Γιάννη Κοκολάκη μετέφερε ο προσωπικός του φίλος κ. Δημήτρης Χαλιβελάκης, πρ. Πρόεδρος Συλλόγου Κρητών Μαϊάμι. «Μας ένωνε το ότι είμαστε ορεσίβιοι και οι δύο, αυτός από τον Κουρνά και εγώ από τα Κεραμειά και οι δύο Βενιζελικοί. Όταν το 1992 ήλθε η σκέψη μου να κάνουμε τον ανδριάντα του Καγιαλέ στο Ακρωτήρι ήταν ανάμεσα στους άλλους δύο Κρητικούς που μάζεψαν χρήματα, έδωσε χρήματα και το πετύχαμε! Ήλθε μετά και το ίδρυμα “Ελ. Βενιζέλος” που μας έκανε να αγαπάμε πιο πολύ τα Χανιά, την Κρήτη, την Ελλάδα μας. Ο Γιάννης ήταν γνήσιος Έλληνας, Κρητικός και βενιζελικός». Ακολούθησε ο Γενικός Επόπτης Παγκρητικής Ένωσης Αμερικής κ. Νίκος Καστρινάκης που περιέγραψε με πολλές λεπτομέρειες το πως ο εκλιπών κατάφερε με πολύ μεγάλο κόπο να βρει την “Πάκαρντ” και να πείσει τον ιδιοκτήτη του να την πουλήσει. «Ότι έκανε ο Γιάννης, σε ό,τι συνεισέφερε δεν είχε ποτέ καμία προσδοκία αναγνώρισης! Η συνεισφορά του ήταν ουσιαστικά και σιωπηρή, μεγαλειώδης μέσα από την ταπεινοφροσύνη του» είπε ο κ. Καστρινάκης.
Η κόρη του Γιάννη Κοκολάκη, Μαρία Κοκολάκη-Καστρινάκη, επισήμανε πως «πάντοτε ο πατέρας μου αισθάνονταν περήφανος πως η Ελλάδα και η Κρήτη του είχαν τέτοιους πολιτικούς όπως τον Ελευθέριο Βενιζέλο.»
To ίδρυμα “Ελ. Βενιζέλος” για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης συνεχάρη ο δήμαρχος Χανίων κ. Π. Σημανδηράκης στον σύντομο χαιρετισμό του.
