Η διπλή θλιβερή επέτειος του ναυαγίου του “Ηράκλειον” το 1966 και της αεροπορικής τραγωδίας το 1969 τιμήθηκε και φέτος στο μνημείο του ναυαγίου στην Πλατεία Τάλω, στο παλιό λιμάνι των Χανίων αλλά και στον Ιερό Ναό του Οσίου Παταπίου στο προαύλιο του Δημοτικού Γηροκομείου Χανίων.
Από την πολύνεκρη ναυτική τραγωδία που είχε 273 θύματα με το ναυάγιο του επιβατηγού οχηματαγωγού “Ηράκλειον” στα μανιασμένα κύματα του πελάγους στη θαλάσσια περιοχή της νησίδας “Φαλκονέρα”, έχουν περάσει 55 χρόνια και 52 από την αεροπορική τραγωδία του αεροσκάφους της Ολυμπιακής που συνετρίβη στο βουνό Κερατέα Αττικής.
Στο μικρό εορταζόμενο εκκλησάκι του Αγίου Παταπίου στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Γηροκομείου Χανίων τελέστηκε χθες το πρωί το καθιερωμένο μνημόσυνο στη μνήμη των νεκρών από δύο τραγωδίες οι οποίες “σημάδεψαν” την 8η Δεκεμβρίου του 1966 και του 1969 που έπληξαν τον Νομό και την Κρήτη γενικότερα.
Η συνέχεια δόθηκε στο Μνημείο των θυμάτων του ναυαγίου στην πλατεία Τάλω με επιμνημόσυνη δέηση και καταθέσεις στεφάνων στη μνήμη των θυμάτων στον βυθό του απέραντου “υγρού τάφου”.
Σε μήνυμά του για την επέτειο, ο Δήμαρχος Χανίων Παναγιώτης Σημανδηράκης αναφέρει, μεταξύ άλλων: «Τα Χανιά θυμούνται σήμερα ένα τραγικό παιχνίδι της μοίρας, δυο πολύνεκρα δυστυχήματα που με διαφορά μόλις τριών ετών, στέρησαν από τον τόπο μας 331 συνανθρώπους μας.
Στις 9 Δεκεμβρίου του 1969, το Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων με ομόφωνη απόφασή του κήρυξε την 8η Δεκεμβρίου, ως αποφράδα ημέρα για την πόλη μας.
Δεν ξεχνάμε όλους αυτούς που χάθηκαν, ανάμεσα τους μικρά παιδιά και ολόκληρες οικογένειες, αλλά και όλους αυτούς που άφησαν πίσω τους να ζουν με την βαριά απώλεια».
Για την αποφράδα εκείνη ημέρα μίλησε στα “Χ.ν.” με πόνο ψυχής η πρόεδρος του συλλόγου των θυμάτων του ναυαγίου Χρυσή Ταμπακάκη, υπογραμμίζοντας ότι «ήμουν μόλις εννέα χρονών και ο αδερφός μου 14 όταν συνέβη αυτό το τραγικό ναυάγιο που βύθισε στο πένθος όλο το νομό και όχι μόνο αφού μεταξύ των θυμάτων που ταξίδευαν συμπεριλαμβάνονται και άλλοι εκτός νομού καθώς και εργαζόμενοι στο πλοίο. Κάθε χρόνο αποδίδουμε την οφειλόμενη τιμή στη μνήμη των δικών μας προσώπων γιατί και εμείς χάσαμε τον πατέρα μας και όπως όλες τις άλλες οικογένειες που δεν βρήκαμε να θάψουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα, ο πόνος της απώλειας τους είναι ακόμα μεγαλύτερος. Να είναι αιωνία η μνήμη τους».
Ο αντιδήμαρχος Χανίων Στυλιανός Μιχαηλάκης σε δήλωσή του ανέφερε ότι: «Δύο μεγάλες συμφορές έπληξαν το νομό μας μέσα σε μια τριετία έχοντας την ίδια ημερομηνία 8 Δεκεμβρίου, με πρώτη το ναυάγιο του πλοίου “Ηράκλειον” το 1966 και δεύτερη την συντριβή του αεροσκάφους στην Κερατέα το 1969. Θλίψη και αβάσταχτος πόνος για τις οικογένειες που έχασαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα για τα οποία κάθε χρόνο αυτή την ημέρα τελούμε στη μνήμη τους το καθιερωμένο μνημόσυνο».
Ναύτης διασωθεντας του ΝΑΥΑΓΙΟΥ, ένας από τους 3 και ο μικρότερος 19 ετών τότε Αντωνιος Ν. Καμπουρης.
Έγραψα και εγώ ιστορία τότε, έκανα έλεγχο εισιτηρίων στο κατάστρωμα και Τουριστική θέση και απεκρυψα 20 άτομα που δεν είχαν εισιτήριο αλλά με έπιασε ο Ύπαρχος και θα με απέλυαν όταν φτάναμε Πειραιά.
Πολλοί επιβάτες αφηγούνται φανταστικές ιστορίες αλλά έχω παράπονο ότι κανένας από τους διασωθεντας Αξιωματικούς του πλοίου και ο μεγάλος υπεύθυνος κλεισίματος της μπουκαπορτας ΛΟΣΤΡΟΜΟΣ ΚΑΓΙΑΦΗΣ δεν έδωσαν αναφορά και συνετευξη και εφημερίδες τι έγινε το μοιραίο βράδυ.
Επίσης ο Καπετάνιος πρέπει να σώθηκε και φυγαδεύθηκα, ήταν στην θάλασσα μαζί μας αλλά δεν έλεγε το όνομα του όταν τον ρωτούσαμε, και ο μόνος ντυμένος με στολή κίτρινη διασώσεως.
Ευχαριστω