Ετυμολογία: άνοιξη < αρχαία ελληνική ἄνοιξις
Σπάνια λέξη της αρχαίας ελληνικής (ἡ ἄνοιξις, -εως). Ετυμολογείται από το ρήμα ἀνοίγνυμι ή ἀνοίγω. Αρχικά λοιπόν σήμαινε το άνοιγμα.
Eγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης και σίγουρα την συγκεκριμένη έκφραση θα την έχετε ακούσει ή διαβάσει κάπου. Όμως, τις μέρες αυτές πρέπει να την εφαρμόσετε στην καθημερινότητα σας. Ξυπνήστε το πρωί και αντί να γκρινιάξετε πείτε ευχαριστώ για όσα έχετε. Είστε τυχεροί και να σας πω γιατί; Γιατί έχετε ένα σπίτι, ένα μικρό μπαλκόνι, άλλοι από εσάς έχετε μια αυλή. Έναν άνθρωπο να πείτε μια καλημέρα, ένα πιάτο φαγητό. Πράγματα που για άλλους δεν είναι δεδομένα. Για κάποιους άλλους αυτές οι μέρες είναι ακόμα πιο δύσκολες. Μην ξεχνάτε να κάνετε το καλό. Να βοηθάτε με τον τρόπο σας τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Μην ξεχνάτε να παραμείνετε άνθρωποι. Πάντα μετά τον χειμώνα έρχεται η άνοιξη. Μετά τη νύχτα ξημερώνει πάντα η μέρα. Μετά τη βροχή βγαίνει πάντα το ουράνιο τόξο. Μετά την αλλαγή έρχεται η προσαρμογή.
Μετά από τις δύσκολες μέρες… Θα ήμαστε διαφορετικοί… Θα ξεκινήσουμε πιο δυνατοί… Θα εκτιμούμε όσα έχουμε… Θα ζούμε την κάθε στιγμή… Θα ήμαστε πιο άνθρωποι… Θα περνάμε καλά… Θα λέμε πιο συχνά σε αγαπώ… Θα γίνουμε πιο δημιουργικοί…! Δύναμη , επιμονή και υπομονή χρειάζεται για να έχουμε ένα καλύτερο αύριο. Εχετε τον χρόνο να αναθεωρήσετε, να βάλετε το μυαλό σας σε τάξη, να δείτε ποιους έχετε δίπλα σας. Βρείτε χρόνο με τον εαυτό σας να πείτε τα σωστά και τα λάθη σας. Βρείτε την ευκαιρία να γίνεται καλύτεροι άνθρωποι. Οταν είστε μέσα σας καλά, είστε και με τους γύρω σας!
• Η μέρα που ο Θεός δημιούργησε την ελπίδα ήταν πιθανότατα η ίδια μέρα που δημιούργησε την Άνοιξη.
Bernard Williams, 1929-2003, Βρετανός φιλόσοφος
• Άνοιξη είναι η παιδική ηλικία του έτους.
Alfred Tennyson, 1809-1892, Άγγλος ποιητής
• Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να ‘ρθει.
Pablo Neruda, 1904-1973, Χιλιανός ποιητής, Νόμπελ 1971
• Η άνοιξη είναι ο τρόπος του Θεού να πει: «πάμε άλλη μια φορά».
Robert Orben, 1927-, Αμερικανός ταχυδακτυλουργός
«Οταν ερχόταν η άνοιξη, ακόμα και αν δεν ήταν ακόμα πραγματική, το μόνο ζήτημα που είχε σημασία ήταν που θα είναι κανείς πιο χαρούμενος. Η μοναδική καταστροφή ήταν οι άνθρωποι και, αν μπορούσες να τους αποφύγεις, οι δυνατότητες ήταν απεριόριστες. Οι άνθρωποι ήταν πάντα αυτοί που έθεταν τα όρια στη χαρά με την εξαίρεση λίγων που ήταν τόσο ευχάριστοι όσο και η άνοιξη.»
Ερνεστ Χέμινγουεϊ, Μια κινητή γιορτή
Ποίημα
Χρίστος Λάσκαρης, «Διαβάζοντας ένα ποίημα» Διάβαζα ένα ποίημα για την άνοιξη όταν την είδα να έρχεται από μακριά: μισή γυναίκα, μισή όνειρο. Κατέβαινε το μονοπάτι κάτω στεφανωμένη με άνθη κερασιάς. Τότε κατάλαβα τι δύναμη έχουν τα ποιήματα.
