ΗΜΕΡΑ των γυναικών η 8 Μαρτίου, κι εμείς δεν θα μπορούσαμε να την παρακάμψουμε δίχως να αναφερθούμε στη σημαντικότερη σύγχρονη ποιήτρια των Χανίων και της Κρήτης, τη Βικτωρία Θεοδώρου (1925-2019), τη Νεοχωρίτισσα που πρόσφατα μας «άφησε» πλήρης ημερών!
ΕΙΧΑΜΕ την τιμή να της πάρουμε μια κουβέντα-συνέντευξη «εφ΄όλης της ύλης» που δημοσιεύτηκε στα “Χανιώτικα νέα” στις 1-6-2003. Κρατήσαμε την επαφή μαζί της από το 1998 μέχρι το 2005, με συναντήσεις, συζητήσεις και επιστολογραφία την οποία και κρατώ.
ΤΟ λεπτεπίλεπτο της φυσικής της παρουσίας και η “ευγενική” της στην έκφραση ποίηση, όσο κι αν τα θέματα που διαπραγματεύεται πολλές φορές είναι σκληρά (εξορία από το δεξιό μετεμφυλιακό καθεστώς, στο Τρίκερι, 1948-1953) συναποτελούν προζύμι για μια πανανθρώπινη και συμφιλιωτική με τον εαυτό μας συζήτηση. Οσο για το ανεξάρτητο πνεύμα της, ένα δίστιχο και μόνο φθάνει:
«…Στ’ αλήθεια ευτύχησα γιατί δεν έγινα
δούλος κι αφέντης κανενός…»
(«Σ’ Απόχτησα», από την ποιητική συλλογή Ουρανία, Κέδρος, σελ. 40, β’ έκδοση, 1999)
ΕΝΑ αέρινο πέρασμα από την ποίηση, η Βικτωρία Θεοδώρου, με μια ζωή και ποίηση όλο σοφία. Η ενδελεχής και εκ βαθέων μελέτη της έχει να πει πολλά στους χαλεπούς καιρούς μας.
